1 و دیدم فرشته زورآور دیگری را که از آسمان نازل می شود که ابری دربر دارد و قوس قزحی بر سرش و چهره اش مثل آفتاب و پایهایش مثل ستونهای آتش.
2 و در دست خود کتابچه ای گشوده دارد و پای راست خود را بر دریا و پای چپ خود را بر زمین نهاد.
3 و به آواز بلند چون غرش شیر صدا کرد و چون صدا کرد هفت رعد به صداهای خود سخن گفتند.
4 و چون هفت رعد سخن گفتند حاضر شدم که بنویسم. آنگاه آوازی از آسمان شنیدم که می گوید آنچه هفت رعد گفتند مهر کن و آنها را منویس.
5 و آن فرشته ای که بر دریا و زمین ایستاده دیدم دست راست خود را به سوی آسمان بلند کرده.
6 قسم خورد به او که تا ابداﻵباد زنده است که آسمان و آنچه را که در آن است و زمین و آنچه را که در آن است و دریا و آنچه را که در آن است آفرید که بعد از این زمانی نخواهد بود
7 بلکه در ایام صدای فرشته هفتم چون کرنا را می باید بنوازد سر خدا به اتمام خواهد رسید چنانکه بندگان خود انبیا را بشارت داد.
8 و آن آوازی که از آسمان شنیده بودم بار دیگر شنیدم که مرا خطاب کرده می گوید برو و کتابچه گشاده را از دست فرشته ای که بر دریا و زمین ایستاده است بگیر.
9 پس به نزد فرشته رفته به وی گفتم که کتابچه را به من بدهد. او مرا گفت بگیر و بخور که اندرونت را تلخ خواهد نمود لکن در دهانت چون عسل شیرین خواهد بود.
10 پس کتابچه را از دست فرشته گرفته خوردم که در دهانم مثل عسل شیرین بود ولی چون خورده بودم درونم تلخ گردید.
11 و مرا گفت که می باید تو اقوام و امتها و زبانها و پادشاهان بسیار را نبوت کنی . |
