1 Διὰ τοῦτο ἀφήσαντες τὴν ἀρχικήν διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ, ἄς φερώμεθα πρὸς τὴν τελειότητα, χωρὶς νὰ βάλλωμεν ἐκ νέου θεμέλιον μετανοίας ἀπὸ νεκρῶν ἔργων καὶ πίστεως εἰς Θεόν,
2 τῆς διδαχῆς τῶν βαπτισμῶν καὶ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν, καὶ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν καὶ τῆς κρίσεως τῆς αἰωνίου.
3 Καὶ τοῦτο θέλομεν κάμει, ἐὰν ἐπιτρέπῃ ὁ Θεός.
4 Διότι ἀδύνατον εἶναι οἱ ἅπαξ φωτισθέντες καὶ γευθέντες τῆς ἐπουρανίου δωρεᾶς καὶ γενόμενοι μέτοχοι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
5 καὶ γευθέντες τὸν καλὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὰς δυνάμεις τοῦ μέλλοντος αἰῶνος,
6 καὶ ἔπειτα παραπεσόντες, ἀδύνατον νὰ ἀνακαινισθῶσι πάλιν εἰς μετάνοιαν, ἀνασταυροῦντες εἰς ἑαυτοὺς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ καταισχύνοντες.
7 Διότι γῆ, ἥτις πίνει τὴν πολλάκις ἐρχομένην ἐπ᾿ αὐτῆς βροχήν καὶ γεννᾷ βοτάνην φέλιμον εἰς ἐκείνους, διὰ τοὺς ὁποίους καὶ γεωργεῖται, μεταλαμβάνει εὐλογίαν παρὰ Θεοῦ·
8 ὅταν ὅμως ἐκφύῃ ἀκάνθας καὶ τριβόλους, εἶναι ἀδόκιμος καὶ πλησίον κατάρας, τῆς ὁποίας τὸ τέλος εἶναι νὰ καυθῇ.
9 Περὶ ὑμῶν δέ, ἄν καὶ λαλῶμεν οὕτως, ἀγαπητοί, εἴμεθα πεπεισμένοι ὅτι ἔχετε τὰ καλήτερα καὶ συνεχόμενα μὲ τὴν σωτηρίαν.
10 Διότι δὲν εἶναι ἄδικος ὁ Θεός, ὥστε νὰ λησμονήσῃ τὸ ἔργον σας καὶ τὸν κόπον τῆς ἀγάπης, τὴν ὁποίαν ἐδείξατε εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ὑπηρετήσαντες τοὺς ἁγίους καὶ ὑπηρετοῦντες.
11 Ἐπιθυμοῦμεν δὲ νὰ δεικνύῃ ἕκαστος ὑμῶν τὴν αὐτήν σπουδήν πρὸς τὴν πληροφορίαν τῆς ἐλπίδος μέχρι τέλους,
12 διὰ νὰ μή γείνητε νωθροί, ἀλλὰ μιμηταὶ τῶν διὰ πίστεως καὶ μακροθυμίας κληρονομούντων τὰς ἐπαγγελίας.
13 Διότι ὁ Θεός, δίδων ἐπαγγελίαν εἰς τὸν Ἀβραάμ, ἐπειδή δὲν εἶχε νὰ ὁμόσῃ εἰς οὐδένα μεγαλήτερον, ὥμοσεν εἰς ἑαυτόν,
14 λέγων· Βεβαίως εὐλογῶν θέλω σε εὐλογήσει καὶ πληθύνων θέλω σε πληθύνει·
15 καὶ οὕτω προσμείνας μὲ ὑπομονήν, ἀπήλαυσε τὴν ἐπαγγελίαν.
16 Διότι οἱ μὲν ἄνθρωποι ὁμνύουσιν εἰς τὸν μεγαλήτερον, καὶ ὁ ὅρκος εἶναι εἰς αὐτοὺς τέλος πάσης ἀντιλογίας πρὸς βεβαίωσιν.
17 Εἰς τὸ ὁποῖον ὁ Θεός, θέλων νὰ δείξῃ περισσότερον πρὸς τοὺς κληρονόμους τῆς ἐπαγγελίας τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὑτοῦ, μετεχειρίσθη μέσον τὸν ὅρκον,
18 ὥστε διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων, εἰς τὰ ὁποῖα εἶναι ἀδύνατον νὰ ψευσθῇ ὁ Θεός, νὰ ἔχωμεν ἰσχυρὰν παρηγορίαν οἱ καταφυγόντες εἰς τὸ νὰ κρατήσωμεν τὴν προκειμένην ἐλπίδα·
19 τὴν ὁποίαν ἔχομεν ὡς ἄγκυραν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τοῦ καταπετάσματος,
20 ὅπου ὁ Ἰησοῦς εἰσῆλθεν ὑπὲρ ἡμῶν πρόδρομος, γενόμενος ἀρχιερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. |
