1 Διότι πᾶς ἀρχιερεύς, ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος, ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται εἰς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, διὰ νὰ προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν,
2 δυνάμενος νὰ συμπαθῇ εἰς τοὺς ἀγνοοῦντας καὶ πλανωμένους, διότι καὶ αὐτὸς εἶναι περιενδεδυμένος ἀσθένειαν·
3 καὶ διὰ ταύτην χρεωστεῖ, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ νὰ προσφέρῃ θυσίαν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν.
4 Καὶ οὐδεὶς λαμβάνει τὴν τιμήν ταύτην εἰς ἑαυτόν, ἀλλ᾿ ὁ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθὼς καὶ ὁ Ἀαρών.
5 Οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἐδόξασεν ἑαυτὸν διὰ νὰ γείνῃ ἀρχιερεύς, ἀλλ᾿ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· Υἱὸς μου εἶσαι σύ, ἐγὼ σήμερον σὲ ἐγέννησα·
6 καθὼς καὶ ἀλλαχοῦ λέγει· Σὺ εἶσαι ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.
7 Ὅστις ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς σαρκὸς αὑτοῦ, ἀφοῦ μετὰ κραυγῆς δυνατῆς καὶ δακρύων προσέφερε δεήσεις καὶ ἱκεσίας πρὸς τὸν δυνάμενον νὰ σώζῃ αὐτὸν ἐκ τοῦ θανάτου, καὶ εἰσηκούσθη διὰ τὴν εὐλάβειαν αὑτοῦ,
8 καίτοι ὤν Υἱός, ἔμαθε τὴν ὑπακοήν ἀφ᾿ ὅσων ἔπαθε,
9 καὶ γενόμενος τέλειος, κατεστάθη αἴτιος σωτηρίας αἰωνίου εἰς πάντας τοὺς ὑπακούοντας εἰς αὐτόν,
10 ὀνομασθεὶς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἀρχιερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ·
11 Περὶ τοῦ ὁποίου πολλὰ ἔχομεν νὰ εἴπωμεν καὶ δυσερμήνευτα, διότι ἐγείνετε νωθροὶ τὰς ἀκοάς.
12 Ἐπειδή ἐνῷ ὡς πρὸς τὸν καιρὸν ἔπρεπε νὰ ἦσθε διδάσκαλοι, πάλιν ἔχετε χρείαν τοῦ νὰ σᾶς διδάσκῃ τις τὰ ἀρχικὰ στοιχεῖα τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ, καὶ κατηντήσατε νὰ ἔχητε χρείαν γάλακτος καὶ οὐχὶ στερεᾶς τροφῆς.
13 Διότι πᾶς ὁ μετέχων γάλακτος εἶναι ἄπειρος τοῦ λόγου τῆς δικαιοσύνης· ἐπειδή εἶναι νήπιος·
14 τῶν τελείων ὅμως εἶναι ἡ στερεὰ τροφή, οἵτινες διὰ τὴν ἔξιν ἔχουσι τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα εἰς τὸ νὰ διακρίνωσι τὸ καλὸν καὶ τὸ κακόν. |
