1 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοὶ μου, χαίρετε ἐν Κυρίῳ. Τὸ νὰ σᾶς γράφω τὰ αὐτὰ εἰς ἐμὲ μὲν δὲν εἶναι ὀχληρόν, εἰς ἐσᾶς δὲ ἀσφαλές.
2 Προσέχετε τοὺς κύνας, προσέχετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας, προσέχετε τὴν κατατομήν·
3 διότι ἡμεῖς εἴμεθα ἡ περιτομή, οἱ λατρεύοντες τὸν Θεὸν ἐν Πνεύματι καὶ καυχώμενοι εἰς τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν καὶ μή ἔχοντες τὴν πεποίθησιν ἐν τῇ σαρκί,
4 ἄν καὶ ἐγὼ ἔχω πεποίθησιν καὶ ἐν τῇ σαρκί. Ἐὰν τὶς ἄλλος νομίζῃ ὅτι ἔχει πεποίθησιν ἐν τῇ σαρκί, ἐγὼ περισσότερον·
5 περιτετμημένος τὴν ὀγδόην ἡμέραν, ἐκ γένους Ἰσραήλ, ἐκ φυλῆς Βενιαμίν, Ἑβραῖος ἐξ Ἑβραίων, κατὰ νόμον Φαρισαῖος,
6 κατὰ ζῆλον διώκτης τῆς ἐκκλησίας, κατὰ τὴν δικαιοσύνην τὴν διὰ τοῦ νόμου διατελέσας ἄμεμπτος.
7 Πλήν ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἦσαν εἰς ἐμὲ κέρδη, ταῦτα ἐνόμισα ζημίαν διὰ τὸν Χριστόν·
8 μάλιστα δὲ καὶ νομίζω τὰ πάντα ὅτι εἶναι ζημία διὰ τὸ ἔξοχον τῆς γνώσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου μου, διὰ τὸν ὁποῖον ἐζημιώθην τὰ πάντα, καὶ λογίζομαι ὅτι εἶναι σκύβαλα διὰ νὰ κερδήσω τὸν Χριστὸν
9 καὶ νὰ εὑρεθῶ ἐν αὐτῷ μή ἔχων ἰδικήν μου δικαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόμου, ἀλλὰ τὴν διὰ πίστεως τοῦ Χριστοῦ, τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ Θεοῦ διὰ τῆς πίστεως,
10 διὰ νὰ γνωρίσω αὐτὸν καὶ τὴν δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ καὶ τὴν κοινωνίαν τῶν παθημάτων αὐτοῦ, συμμορφούμενος μὲ τὸν θάνατον αὐτοῦ,
11 ἴσως καταντήσω εἰς τὴν ἐξανάστασιν τῶν νεκρῶν.
12 Οὐχὶ ὅτι ἔλαβον ἤδη τὸ βραβεῖον ἤ ἔγεινα ἤδη τέλειος, τρέχω ὅμως κατόπιν, ἴσως λάβω αὐτό, διὰ τὸ ὁποῖον καὶ ἐλήφθην ὑπὸ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
13 Ἀδελφοί, ἐγὼ δὲν στοχάζομαι ἐμαυτὸν ὅτι ἔλαβον αὐτό· ἀλλ᾿ ἕν πράττω· τὰ μὲν ὀπίσω λησμονῶν, εἰς δὲ τὰ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος,
14 τρέχω πρὸς τὸν σκοπὸν διὰ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
15 Ὅσοι λοιπὸν εἴμεθα τέλειοι, τοῦτο ἄς φρονῶμεν· καὶ ἐὰν φρονῆτέ τι ἄλλως πως, καὶ τοῦτο θέλει ἀποκαλύψει εἰς ἐσᾶς ὁ Θεός.
16 Πλήν εἰς ἐκεῖνο, εἰς τὸ ὁποῖον ἐφθάσαμεν, ἄς περιπατῶμεν κατὰ τὸν αὐτὸν κανόνα, ἄς φρονῶμεν τὸ αὐτό.
17 Ἀδελφοί, συμμιμηταὶ μου γίνεσθε καὶ παρατηρεῖτε τοὺς ὅσοι περιπατοῦσιν οὕτω, καθὼς ἔχετε τύπον ἡμᾶς.
18 Διότι περιπατοῦσι πολλοί, τοὺς ὁποίους σᾶς ἔλεγον πολλάκις, τώρα δὲ καὶ κλαίων λέγω, ὅτι εἶναι οἱ ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ,
19 τῶν ὁποίων τὸ τέλος εἶναι ἀπώλεια, τῶν ὁποίων ὁ Θεὸς εἶναι ἡ κοιλία, καὶ ἡ δόξα αὐτῶν εἶναι ἐν τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἵτινες φρονοῦσι τὰ ἐπίγεια.
20 Διότι τὸ πολίτευμα ἡμῶν εἶναι ἐν οὐρανοῖς, ὁπόθεν καὶ προσμένομεν Σωτῆρα τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν,
21 ὅστις θέλει μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν, ὥστε νὰ γείνῃ σύμμορφον μὲ τὸ σῶμα τῆς δόξης αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐνέργειαν, διὰ τῆς ὁποίας δύναται καὶ νὰ ὑποτάξῃ τὰ πάντα εἰς ἑαυτόν.; |
