1 Браты! калі і дапусьціць чалавек якую пагрэшнасьць, вы, духоўныя, папраўляйце такога ў духу лагоды, зважаючы кожны на сябе, каб ня дацца спакусе.
2 Насеце цяжары адно аднаго, і такім чынам выканаеце закон Хрыстовы.
3 Бо хто лічыць, што ён нешта такое, калі ён нішто, той ашуквае самога сябе.
4 Кожны няхай правярае сваю дзею, і тады мецьме пахвалу толькі ў сабе, а ня ў іншым,
5 бо кожны панясе свой цяжар.
6 Той, каго настаўляюць словам, дзяліся ўсякім дабром з тым, хто настаўляе.
7 Ня крывеце душою: Бог паганьбёны ня бывае. Што пасее чалавек, тое і сажне:
8 хто сее ў плоць сваю, ад плоці пажне прахласьць; а хто сее ў Дух, ад Духа пажне жыцьцё вечнае.
9 Робячы дабро, ня струджваймася: бо ў свой час пажнём, калі не аслабнем.
10 Дык вось, пакуль ёсьць час, будзем рабіць дабро ўсім, а найбольш сваім аднаверцам.
11 Бачыце, як многа напісаў я вам сваёю рукою.
12 Тыя, што хочуць хваліцца паводле цела, змушаюць вас абразацца толькі дзеля таго, каб унікнуць ганеньняў за крыж Хрыстовы,
13 бо і самі абрэзаныя ня трымаюцца закона, але хочуць, каб вы абразаліся, каб пахваліцца ў вашай плоці;
14 а я не хачу хваліцца, хіба толькі крыжам Госпада нашага Ісуса Хрыста, Якім для мяне сьвет укрыжаваны, а я для сьвету.
15 Бо ў Хрысьце Ісусе ня мае сілы ні абразаньне, ні неабразаньне, а новае стварэньне.
16 Тым, якія чыняць у згодзе з гэтым правілам, мір ім і міласьць, і Ізраілю Божаму.
17 У астатнім, хай ніхто не стурбуе мяне, бо я нашу раны Ісусавыя на целе маім.
18 Мілата Госпада нашага Ісуса Хрыста з духам вашым, браты. Амін. |
