1 Ἀδελφοί, καὶ ἐὰν ἄνθρωπος ἀπερισκέπτως πέσῃ εἰς κανὲν ἁμάρτημα, σεῖς οἱ πνευματικοὶ διορθόνετε τὸν τοιοῦτον μὲ πνεῦμα πραότητος, προσέχων εἰς σεαυτόν, μή καὶ σὺ πειρασθῇς.
2 Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε καὶ οὕτως ἐκπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.
3 Διότι ἐὰν τις νομίζῃ ὅτι εἶναί τι ἐνῷ εἶναι μηδέν, ἑαυτὸν ἐξαπατᾷ.
4 Ἀλλ᾿ ἕκαστος ἄς ἐξετάζῃ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον, καὶ τότε εἰς ἑαυτὸν μόνον θέλει ἔχει τὸ καύχημα καὶ οὐχὶ εἰς τὸν ἄλλον·
5 διότι ἕκαστος τὸ ἑαυτοῦ φορτίον θέλει βαστάσει.
6 Ὁ δὲ κατηχούμενος τὸν λόγον ἄς κάμνῃ τὸν κατηχοῦντα μέτοχον εἰς πάντα τὰ ἀγαθὰ αὐτοῦ.
7 Μή πλανᾶσθε, ὁ Θεὸς δὲν ἐμπαίζεται· ἐπειδή ὅ, τι ἄν σπείρῃ ὁ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θέλει θερίσει·
8 διότι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ θέλει θερίσει ἐκ τῆς σαρκὸς φθοράν, ἀλλ᾿ ὁ σπείρων εἰς τὸ Πνεῦμα θέλει θερίσει ἐκ τοῦ Πνεύματος ζωήν αἰώνιον.
9 Ἄς μή ἀποκάμνωμεν δὲ πράττοντες τὸ καλόν· διότι ἐὰν δὲν ἀποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει ἐν τῷ δέοντι καιρῷ.
10 Ἄρα λοιπὸν ἐνόσῳ ἔχομεν καιρόν, ἄς ἐργαζώμεθα τὸ καλὸν πρὸς πάντας, μάλιστα δὲ πρὸς τοὺς οἰκείους τῆς πίστεως.
11 Ἴδετε πόσον μακρὰν ἐπιστολήν σᾶς ἔγραψα μὲ τὴν χεῖρά μου.
12 Ὅσοι θέλουσι νὰ ἀρέσκωσι κατὰ τὴν σάρκα, οὗτοι σᾶς ἀναγκάζουσι νὰ περιτέμνησθε, μόνον διὰ νὰ μή διώκωνται διὰ τὸν σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ.
13 Διότι οὐδὲ οἱ περιτεμνόμενοι αὐτοὶ φυλάττουσι τὸν νόμον· ἀλλὰ θέλουσι νὰ περιτέμνησθε σεῖς, διὰ νὰ ἔχωσι καύχησιν εἰς τὴν σάρκα σας.
14 Εἰς ἐμὲ δὲ μή γένοιτο νὰ καυχῶμαι εἰμή εἰς τὸν σταυρὸν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ τοῦ ὁποίου ὁ κόσμος ἐσταυρώθη ὡς πρὸς ἐμὲ καὶ ἐγὼ ὡς πρὸς τὸν κόσμον.
15 Διότι ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτομή ἰσχύει τι οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ νέα κτίσις.
16 Καὶ ὅσοι περιπατήσωσι κατὰ τὸν κανόνα τοῦτον, εἰρήνη ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ τοῦ Θεοῦ.
17 Εἰς τὸ ἑξῆς μηδεὶς ἄς μή δίδῃ εἰς ἐμὲ ἐνόχλησιν· διότι ἐγὼ βαστάζω τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου.
18 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἴη μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί· ἀμήν. |