1 Διὰ τοῦτο, ἔχοντες τὴν διακονίαν ταύτην, καθὼς ἠλεήθημεν, δὲν ἀποκάμνομεν,
2 ἀλλ᾿ ἀπηρνήθημεν τὰ κρυπτὰ τῆς αἰσχύνης, μή περιπατοῦντες ἐν πανουργίᾳ μηδὲ δολόνοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ μὲ τὴν φανέρωσιν τῆς ἀληθείας συνιστῶντες ἑαυτοὺς πρὸς πᾶσαν συνείδησιν ἀνθρώπων ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
3 Ἐὰν δὲ καὶ ἦναι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν κεκαλυμμένον, εἰς τοὺς ἀπολλυμένους εἶναι κεκαλυμμένον,
4 τῶν ὁποίων ἀπίστων ὄντων ὁ Θεὸς τοῦ κόσμου τούτου ἐτύφλωσε τὸν νοῦν, διὰ νὰ μή ἐπιλάμψῃ εἰς αὐτοὺς ὁ φωτισμὸς τοῦ εὐαγγελίου τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ, ὅστις εἶναι εἰκὼν τοῦ Θεοῦ.
5 Διότι ἡμεῖς δὲν κηρύττομεν ἑαυτούς, ἀλλὰ τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν τὸν Κύριον, ἑαυτοὺς δὲ δούλους ὑμῶν διὰ τὸν Ἰησοῦν.
6 Διότι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν νὰ λάμψῃ φῶς ἐκ τοῦ σκότους, εἶναι ὅστις ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ διὰ τοῦ προσώπου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
7 Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον εἰς ὀστράκινα σκεύη, διὰ νὰ ἦναι ἡ ὑπερβολή τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ καὶ οὐχὶ ἐξ ἡμῶν,
8 κατὰ πάντα θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐχὶ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿ οὐχὶ ἀπελπιζόμενοι,
9 διωκόμενοι ἀλλ᾿ οὐχὶ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐχὶ ἀπολλύμενοι,
10 πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ περιφέροντες ἐν τῷ σώματι, διὰ νὰ φανερωθῇ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν καὶ ἡ ζωή τοῦ Ἰησοῦ.
11 Διότι ἡμεῖς οἱ ζῶντες παραδιδόμεθα πάντοτε εἰς τὸν θάνατον διὰ τὸν Ἰησοῦν, διὰ νὰ φανερωθῇ καὶ ἡ ζωή τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῇ θνητῇ ἡμῶν σαρκί.
12 Ὥστε ὁ μὲν θάνατος ἐνεργεῖται ἐν ἡμῖν, ἡ δὲ ζωή ἐν ὑμῖν.
13 Ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, Ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν,
14 ἐξεύροντες ὅτι ὁ ἀναστήσας τὸν Κύριον Ἰησοῦν θέλει ἀναστήσει καὶ ἡμᾶς διὰ τοῦ Ἰησοῦ καὶ παραστήσει μεθ᾿ ὑμῶν.
15 Διότι τὰ πάντα εἶναι διὰ σᾶς, ὥστε ἡ χάρις, πλεονάσασα διὰ τὴν εὐχαριστίαν τῶν πλειοτέρων, νὰ περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.
16 Διὰ τοῦτο δὲν ἀποκάμνομεν, ἀλλ᾿ ἐὰν καὶ ὁ ἐξωτερικὸς ἡμῶν ἄνθρωπος φθείρηται, ὁ ἐσωτερικὸς ὅμως ἀνανεοῦται καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν.
17 Διότι ἡ προσωρινή ἐλαφρὰ θλῖψις ἡμῶν ἐργάζεται εἰς ἡμᾶς καθ᾿ ὑπερβολήν εἰς ὑπερβολήν αἰώνιον βάρος δόξης,
18 ἐπειδή ἡμεῖς δὲν ἐνατενίζομεν εἰς τὰ βλεπόμενα, ἀλλ᾿ εἰς τὰ μή βλεπόμενα· διότι τὰ βλεπόμενα εἶναι πρόσκαιρα, τὰ δὲ μή βλεπόμενα αἰώνια. |