1 Ἀρχίζομεν πάλιν νὰ συνιστῶμεν ἑαυτούς; ἤ μήπως ἔχομεν χρείαν, καθὼς τινες, συστατικῶν ἐπιστολῶν πρὸς ἐσᾶς ἤ συστατικῶν ἀπὸ σᾶς;
2 Σεῖς εἶσθε ἡ ἐπιστολή ἡμῶν, ἐγγεγραμμένη ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, γινωσκομένη καὶ ἀναγινωσκομένη ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων,
3 καὶ φανερόνεσθε ὅτι εἶσθε ἐπιστολή Χριστοῦ, γενομένη διὰ τῆς διακονίας ἡμῶν, ἐγγεγραμμένη οὐχὶ μὲ μελάνην, ἀλλὰ μὲ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, οὐχὶ εἰς πλάκας λιθίνας, ἀλλ᾿ εἰς πλάκας σαρκίνας τῆς καρδίας.
4 Τοιαύτην δὲ πεποίθησιν ἔχομεν διὰ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Θεόν.
5 Οὐχὶ διότι εἴμεθα ἱκανοὶ ἀφ᾿ ἑαυτῶν νὰ νοήσωμέν τι ὡς ἐξ ἡμῶν αὑτῶν, ἀλλ᾿ ἱκανότης ἡμῶν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ,
6 ὅστις καὶ ἔκαμεν ἡμᾶς ἱκανοὺς νὰ ἤμεθα διάκονοι τῆς καινῆς διαθήκης, οὐχὶ τοῦ γράμματος, ἀλλὰ τοῦ πνεύματος· διότι τὸ γράμμα θανατόνει, τὸ δὲ πνεῦμα ζωοποιεῖ.
7 Ἀλλ᾿ ἐὰν ἡ διακονία τοῦ θανάτου ἡ ἐν γράμμασιν ἐντετυπωμένη εἰς λίθους ἔγεινεν ἔνδοξος, ὥστε οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ δὲν ἠδύναντο νὰ ἐνατενίσωσιν εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ Μωϋσέως διὰ τὴν δόξαν τοῦ προσώπου αὐτοῦ τὴν μέλλουσαν νὰ καταργηθῇ,
8 πῶς ἡ διακονία τοῦ Πνεύματος δὲν θέλει εἶσθαι μᾶλλον ἔνδοξος;
9 διότι ἄν ἡ διακονία τῆς κατακρίσεως ἦναι δόξα, πολλῷ μᾶλλον ἡ διακονία τῆς δικαιοσύνης ὑπερέχει κατὰ τὴν δόξαν.
10 Διότι οὐδὲ ἐδοξάσθη ἐν τούτῳ τῷ μέρει τὸ δεδοξασμένον ἕνεκεν τῆς ὑπερβαλλούσης δόξης.
11 Ἐπειδή ἐὰν τὸ μέλλον νὰ καταργηθῇ ἦτο ἔνδοξον, πολλῷ μᾶλλον τὸ μένον εἶναι ἔνδοξον.
12 Ἔχοντες λοιπὸν τοιαύτην ἐλπίδα πολλήν παρρησίαν μεταχειριζόμεθα,
13 καὶ οὐχὶ καθὼς ὁ Μωϋσῆς ἔβαλλε κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὑτοῦ διὰ νὰ μή ἀτενίσωσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ εἰς τὸ τέλος τοῦ μέλλοντος νὰ καταργηθῇ.
14 Ἀλλ᾿ ἐτυφλώθησαν αἱ διάνοιαι αὐτῶν. Διότι ἕως τῆς σήμερον τὸ αὐτὸ κάλυμμα μένει ἐν τῇ ἀναγνώσει τῆς παλαιᾶς διαθήκης, μή ἀνακαλυπτόμενον, ἐπειδή καταργεῖται διὰ τοῦ Χριστοῦ,
15 ἀλλ᾿ ἕως σήμερον, ὅταν ἀναγινώσκηται ὁ Μωϋσῆς, κάλυμμα κεῖται ἐπὶ τῆς καρδίας αὐτῶν·
16 ὅταν ὅμως ἐπιστρέψῃ πρὸς τὸν Κύριον, θέλει ἀφαιρεθῆ τὸ κάλυμμα.
17 Ὁ δὲ Κύριος εἶναι τὸ Πνεῦμα· καὶ ὅπου εἶναι τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου, ἐκεῖ ἐλευθερία.
18 Ἡμεῖς δὲ πάντες βλέποντες ὡς ἐν κατόπτρῳ τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου μὲ ἀνακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εἰς τὴν αὐτήν εἰκόνα ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν, καθὼς ἀπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Κυρίου. |
