1 Ταῦτα ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς διὰ νὰ μή σκανδαλισθῆτε.
2 Θέλουσι σᾶς κάμει ἀποσυναγώγους· μάλιστα ἔρχεται ὥρα, καθ᾿ ἥν πᾶς ὅστις σᾶς θανατώσῃ θέλει νομίσει ὅτι προσφέρει λατρείαν εἰς τὸν Θεόν.
3 Καὶ ταῦτα θέλουσι σᾶς κάμει, διότι δὲν ἐγνώρισαν τὸν Πατέρα οὐδὲ ἐμέ.
4 Ἀλλὰ ταῦτα εἶπον πρὸς ἐσᾶς διὰ νὰ ἐνθυμῆσθε αὐτά, ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα, ὅτι ἐγὼ εἶπον πρὸς ἐσᾶς. Δὲν εἶπον δὲ ταῦτα πρὸς ἐσᾶς ἐξ ἀρχῆς, διότι ἤμην μεθ᾿ ὑμῶν.
5 Τώρα δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν μὲ ἐρωτᾶ· Ποῦ ὑπάγεις;
6 Ἀλλ᾿ ἐπειδή ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς ταῦτα, ἡ λύπη ἐγέμισε τὴν καρδίαν σας.
7 Ἐγὼ ὅμως τὴν ἀλήθειαν σᾶς λέγω· συμφέρει εἰς ἐσᾶς νὰ ἀπέλθω ἐγώ. Διότι ἐὰν δὲν ἀπέλθω, ὁ Παράκλητος δὲν θέλει ἐλθεῖ πρὸς ἐσᾶς· ἀλλ᾿ ἀφοῦ ἀπέλθω, θέλω πέμψει αὐτὸν πρὸς ἐσᾶς·
8 καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος θέλει ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως·
9 περὶ ἁμαρτίας μέν, διότι δὲν πιστεύουσιν εἰς ἐμέ·
10 περὶ δικαιοσύνης δέ, διότι ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα μου καὶ πλέον δὲν μὲ βλέπετε·
11 περὶ δὲ κρίσεως, διότι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου ἐκρίθη.
12 Ἔτι πολλὰ ἔχω νὰ εἴπω πρὸς ἐσᾶς, δὲν δύνασθε ὅμως τώρα νὰ βαστάζητε αὐτά.
13 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, θέλει σᾶς ὁδηγήσει εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν· διότι δὲν θέλει λαλήσει ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ἀλλ᾿ ὅσα ἄν ἀκούσῃ θέλει λαλήσει, καὶ θέλει σᾶς ἀναγγείλει τὰ μέλλοντα.
14 Ἐκεῖνος θέλει δοξάσει ἐμέ, διότι ἐκ τοῦ ἐμοῦ θέλει λάβει καὶ ἀναγγείλει πρὸς ἐσᾶς.
15 Πάντα ὅσα ἔχει ὁ Πατήρ, ἐμοῦ εἶναι· διὰ τοῦτο εἶπον ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ θέλει λάβει καὶ ἀναγγείλει πρὸς ἐσᾶς.
16 Ὀλίγον ἔτι καὶ δὲν μὲ βλέπετε, καὶ πάλιν ὀλίγον καὶ θέλετε μὲ ἰδεῖ, διότι ἐγὼ ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα.
17 Τότε τινὲς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπον πρὸς ἀλλήλους· Τί εἶναι τοῦτο, τὸ ὁποῖον μᾶς λέγει, Ὀλίγον καὶ δὲν μὲ βλέπετε, καὶ πάλιν ὀλίγον καὶ θέλετε μὲ ἰδεῖ, καὶ, Ὅτι ἐγὼ ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα;
18 Ἔλεγον λοιπόν· Τοῦτο τί εἶναι, τὸ ὁποῖον λέγει τὸ ὀλίγον; Δὲν ἐξεύρομεν τί λαλεῖ.
19 Ἐνόησε λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἤθελον νὰ ἐρωτήσωσιν αὐτόν, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Περὶ τούτου συζητεῖτε μετ᾿ ἀλλήλων ὅτι εἶπον, Ὀλίγον καὶ δὲν μὲ βλέπετε, καὶ πάλιν ὀλίγον καὶ θέλετε μὲ ἰδεῖ;
20 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι σεῖς θέλετε κλαύσει καὶ θρηνήσει, ὁ δὲ κόσμος θέλει χαρῆ· καὶ σεῖς θέλετε λυπηθῆ, ἡ λύπη σας ὅμως θέλει μεταβληθῆ εἰς χαράν.
21 Ἡ γυνή ὅταν γεννᾶ, λύπην ἔχει, διότι ἦλθεν ὥρα αὐτῆς· ἀφοῦ ὅμως γεννήσῃ τὸ παιδίον, δὲν ἐνθυμεῖται πλέον τὴν θλῖψιν, διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον.
22 Καὶ σεῖς λοιπὸν τώρα μὲν ἔχετε λύπην· πάλιν ὅμως θέλω σᾶς ἰδεῖ, καὶ θέλει χαρῆ ἡ καρδία σας, καὶ τὴν χαρὰν σας οὐδεὶς ἀφαιρεῖ ἀπὸ σᾶς.
23 Καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ δὲν θέλετε ζητήσει παρ᾿ ἐμοῦ οὐδὲν. Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι ὅσα ἄν αἰτήσητε παρὰ τοῦ Πατρὸς ἐν τῷ ὀνόματί μου, θέλει σᾶς δώσει.
24 Ἕως τώρα δὲν ἠτήσατε οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόματί μου· αἰτεῖτε καὶ θέλετε λαμβάνει, διὰ νὰ ἦναι πλήρης ἡ χαρὰ σας.
25 Ταῦτα διὰ παροιμιῶν ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς· ἀλλ᾿ ἔρχεται ὥρα, ὅτε δὲν θέλω σᾶς λαλήσει πλέον διὰ παροιμιῶν, ἀλλὰ παρρησίᾳ θέλω σᾶς ἀναγγείλει περὶ τοῦ Πατρός.
26 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ θέλετε ζητήσει ἐν τῷ ὀνόματί μου· καὶ δὲν σᾶς λέγω ὅτι ἐγὼ θέλω παρακαλέσει τὸν Πατέρα περὶ ὑμῶν·
27 διότι αὐτὸς ὁ Πατήρ σᾶς ἀγαπᾷ, ἐπειδή σεῖς ἠγαπήσατε ἐμὲ καὶ ἐπιστεύσατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον.
28 Ἐξῆλθον παρὰ τοῦ Πατρὸς καὶ ἦλθον εἰς τὸν κόσμον· πάλιν ἀφίνω τὸν κόσμον καὶ ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα.
29 Λέγουσι πρὸς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Ἰδού, τώρα παρρησίᾳ λαλεῖς καί, οὐδεμίαν παροιμίαν λέγεις.
30 Τώρα γνωρίζομεν ὅτι ἐξεύρεις πάντα καὶ δὲν ἔχεις χρείαν νὰ σὲ ἐρωτᾷ τις. Ἐκ τούτου πιστεύομεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐξῆλθες.
31 Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Τώρα πιστεύετε;
32 Ἰδού, ἔρχεται ὥρα, καὶ ἤδη ἦλθε, νὰ σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια καὶ νὰ ἀφήσητε ἐμὲ μόνον· ἀλλὰ δὲν εἶμαι μόνος, διότι ὁ Πατήρ εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ.
33 Ταῦτα ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς, διὰ νὰ ἔχητε εἰρήνην ἐν ἐμοί. Ἐν τῷ κόσμῳ θέλετε ἔχει θλῖψιν· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ ἐνίκησα τὸν κόσμον. |
