1 Καὶ εἰσῆλθε πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν· καὶ ἦτο ἐκεῖ ἄνθρωπος ἔχων ἐξηραμμένην τὴν χεῖρα.
2 Καὶ παρετήρουν αὐτὸν ἄν ἐν τῷ σαββάτῳ θέλῃ θεραπεύσει αὐτόν, διὰ νὰ κατηγορήσωσιν αὐτόν.
3 Καὶ λέγει πρὸς τὸν ἄνθρωπον τὸν ἔχοντα ἐξηραμμένην τὴν χεῖρα· Σηκώθητι εἰς τὸ μέσον.
4 Καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Εἶναι συγκεχωρημένον ἐν σαββάτῳ νὰ ἀγαθοποιήσῃ τις ἤ νὰ κακοποιήσῃ; νὰ σώσῃ ψυχήν ἤ νὰ θανατώσῃ; οἱ δὲ ἐσιώπων.
5 Καὶ περιβλέψας αὐτοὺς μετ᾿ ὀργῆς, λυπούμενος διὰ τὴν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει πρὸς τὸν ἄνθρωπον· Ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου. Καὶ ἐξέτεινε, καὶ ἀποκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὑγιής ὡς ἡ ἄλλη.
6 Καὶ ἐξελθόντες οἱ Φαρισαῖοι συνεβουλεύθησαν εὐθὺς μετὰ τῶν Ἡρωδιανῶν κατ᾿ αὐτοῦ, διὰ νὰ ἀπολέσωσιν αὐτόν.
7 Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησε μετὰ τῶν μαθητῶν αὑτοῦ πρὸς τὴν θάλασσαν· καὶ ἠκολούθησαν αὐτὸν πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας
8 καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίας καὶ ἀπὸ πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ οἱ περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆθος πολύ, ἀκούσαντες ὅσα ἔπραττεν, ἦλθον πρὸς αὐτόν.
9 Καὶ εἶπε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ νὰ μένῃ πλησίον αὐτοῦ ἕν πλοιάριον ἐξ αἰτίας τοῦ ὄχλου, διὰ νὰ μή συνθλίβωσιν αὐτόν·
10 διότι ἐθεράπευσε πολλούς, ὥστε ἔπιπτον ἐπ᾿ αὐτὸν διὰ νὰ ἐγγίσωσιν αὐτὸν ὅσοι εἶχον ἀρρωστίας·
11 καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ὅτε ἐθεώρουν αὐτόν, προσέπιπτον εἰς αὐτὸν καὶ ἔκραζον, λέγοντα ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ.
12 Καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτὰ διὰ νὰ μή φανερώσωσιν αὐτόν.
13 Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος καὶ προσκαλεῖ ὅσους αὐτὸς ἤθελε, καὶ ὑπῆγον πρὸς αὐτόν.
14 Καὶ ἐξέλεξε δώδεκα, διὰ νὰ ἦναι μετ᾿ αὐτοῦ καὶ διὰ νὰ ἀποστέλλῃ αὐτοὺς νὰ κηρύττωσι
15 καὶ νὰ ἔχωσιν ἐξουσίαν νὰ θεραπεύωσι τὰς νόσους καὶ νὰ ἐκβάλλωσι τὰ δαιμόνια·
16 Σίμωνα, τὸν ὁποῖον ἐπωνόμασε Πέτρον,
17 καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου· καὶ ἐπωνόμασεν αὐτοὺς Βοανεργές, τὸ ὁποῖον σημαίνει Υἱοὶ βροντῆς·
18 καὶ Ἀνδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον καὶ Ματθαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἀλφαίου καὶ Θαδδαῖον καὶ Σίμωνα τὸν Κανανίτην
19 καὶ Ἰούδαν τὸν Ἰσκαριώτην, ὅστις καὶ παρέδωκεν αὐτόν.
20 Καὶ ἔρχονται εἰς οἶκον τινά· καὶ συναθροίζεται πάλιν ὄχλος, ὥστε αὐτοὶ δὲν ἠδύναντο μηδὲ νὰ φάγωσιν ἄρτον.
21 Καὶ ὅτε ἤκουσαν οἱ συγγενεῖς αὐτοῦ, ἐξῆλθον διὰ νὰ πιάσωσιν αὐτόν· διότι ἔλεγον ὅτι εἶναι ἔξω ἑαυτοῦ.
22 Καὶ οἱ γραμματεῖς, οἵτινες κατέβησαν ἀπὸ Ἱεροσολύμων, ἔλεγον ὅτι ἔχει Βεελζεβούλ, καὶ ὅτι διὰ τοῦ ἄρχοντος τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
23 Καὶ προσκαλέσας αὐτούς, ἔλεγε πρὸς αὐτοὺς διὰ παραβολῶν· Πῶς δύναται Σατανᾶς νὰ ἐκβάλλῃ Σατανᾶν;
24 καὶ ἐὰν βασιλεία διαιρεθῇ καθ᾿ ἑαυτῆς, ἡ βασιλεία ἐκείνη δὲν δύναται νὰ σταθῇ·
25 καὶ ἐὰν οἰκία διαιρεθῇ καθ᾿ ἑαυτῆς, ἡ οἰκία ἐκείνη δὲν δύναται νὰ σταθῆ.
26 Καὶ ἄν ὁ Σατανᾶς ἐσηκώθη καθ᾿ ἑαυτοῦ καὶ διηρέθη, δὲν δύναται νὰ σταθῇ, ἀλλ᾿ ἔχει τέλος.
27 Οὐδεὶς δύναται νὰ ἁρπάσῃ τὰ σκεύη τοῦ δυνατοῦ, εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, ἐὰν πρῶτον δὲν δέσῃ τὸν δυνατόν, καὶ τότε θέλει διαρπάσει τὴν οἰκίαν αὐτοῦ.
28 Ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι πάντα τὰ ἁμαρτήματα θέλουσι συγχωρηθῆ εἰς τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων καὶ αἱ βλασφημίαι, ὅσας βλασφημήσωσιν·
29 ὅστις ὅμως βλασφημήσῃ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον, δὲν ἔχει συγχώρησιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλ᾿ εἶναι ἔνοχος αἰωνίου καταδίκης·
30 διότι ἔλεγον, Πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει.
31 Ἔρχονται λοιπὸν οἱ ἀδελφοὶ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ, καὶ σταθέντες ἔξω ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν καὶ ἔκραζον αὐτόν.
32 Καὶ ἐκάθητο ὄχλος περὶ αὐτόν· εἶπον δὲ πρὸς αὐτόν· Ἰδού, ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοὶ σου ἔξω σὲ ζητοῦσι.
33 Καὶ ἀπεκρίθη πρὸς αὐτούς, λέγων· Τίς εἶναι ἡ μήτηρ μου ἤ οἱ ἀδελφοὶ μου;
34 Καὶ περιβλέψας κύκλῳ πρὸς τοὺς καθημένους περὶ αὐτόν, λέγει· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοὶ μου·
35 διότι ὅστις κάμῃ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, οὗτος εἶναι ἀδελφὸς μου καὶ ἀδελφή μου καὶ μήτηρ. |
