1 Συνάχθητε καὶ συναθροίσθητε, τὸ ἔθνος τὸ μή ἐπιθυμητόν,
2 πρὶν τὸ ψήφισμα γεννήσῃ τὸ ἀποτέλεσμα αὑτοῦ καὶ ἡ ἡμέρα παρέλθῃ ὡς χνοῦς, πρὶν ἐπέλθῃ ἐφ᾿ ὑμᾶς ἡ ἔξαψις τοῦ Κυρίου, πρὶν ἐπέλθῃ ἐφ᾿ ὑμᾶς ἡ ἡμέρα τοῦ θυμοῦ τοῦ Κυρίου.
3 Ζητεῖτε τὸν Κύριον, πάντες οἱ πραεῖς τῆς γῆς, οἱ ἐκτελέσαντες τὰς κρίσεις αὐτοῦ· ζητεῖτε δικαιοσύνην, ζητεῖτε πραότητα, ἴσως σκεπασθῆτε ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς ὀργῆς τοῦ Κυρίου.
4 Διότι ἡ Γάζα θέλει ἐγκαταλειφθῆ καὶ ἡ Ἀσκάλων θέλει ἐρημωθῆ· θέλουσιν ἐκδιώξει τὴν Ἄζωτον ἐν καιρῷ μεσημβρίας καὶ ἡ Ἀκκαρὼν θέλει ἐκριζωθῆ.
5 Οὐαὶ εἰς τοὺς κατοίκους τῶν παραλίων τῆς θαλάσσης, εἰς τὸ ἔθνος τῶν Χερεθαίων· ὁ λόγος τοῦ Κυρίου εἶναι ἐναντίον σας, Χαναάν, γῆ τῶν Φιλισταίων, καὶ θέλω σὲ ἀφανίσει, ὥστε νὰ μή ὑπάρχῃ ὁ κατοικῶν.
6 Καὶ τὸ παράλιον τῆς θαλάσσης θέλει εἶσθαι κατοικίαι καὶ σπήλαια ποιμένων καὶ μάνδραι ποιμνίων.
7 Καὶ τὸ παράλιον τοῦτο θέλει εἶσθαι διὰ τὸ ὑπόλοιπον τοῦ οἴκου Ἰούδα· ἐκεῖ θέλουσι βόσκει· ἐν τοῖς οἴκοις τῆς Ἀσκάλωνος θέλουσι καταλύει τὸ ἑσπέρας· διότι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν θέλει ἐπισκεφθῆ αὐτοὺς καὶ ἀποστρέψει τὴν αἰχμαλωσίαν αὐτῶν.
8 Ἤκουσα τοὺς ὀνειδισμοὺς τοῦ Μωὰβ καὶ τὰς ὕβρεις τῶν υἱῶν Ἀμμών, διὰ τῶν ὁποίων νείδιζον τὸν λαὸν μου καὶ ἐμεγαλύνοντο κατὰ τῶν ὁρίων αὐτοῦ.
9 Διὰ τοῦτο, Ζῶ ἐγώ, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ἐξάπαντος ὁ Μωὰβ θέλει εἶσθαι ὡς τὰ Σόδομα καὶ οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν ὡς τὰ Γόμορρα, τόπος κνίδων καὶ ἁλυκαὶ καὶ παντοτεινή ἐρήμωσις· τὸ ὑπόλοιπον τοῦ λαοῦ μου θέλει λαφυραγωγήσει αὐτοὺς καὶ τὸ ὑπόλοιπον τοῦ ἔθνους μου θέλει κατακληρονομήσει αὐτούς.
10 Τοῦτο θέλει γείνει εἰς αὐτοὺς διὰ τὴν ὑπερηφανίαν αὐτῶν, διότι νείδισαν καὶ ἐμεγαλύνθησαν κατὰ τοῦ λαοῦ τοῦ Κυρίου τῶν δυνάμεων.
11 Ὁ Κύριος θέλει εἶσθαι τρομερὸς ἐναντίον αὐτῶν, διότι θέλει ἐξολοθρεύσει πάντας τοὺς θεοὺς τῆς γῆς· καὶ θέλουσι προσκυνήσει αὐτόν, ἕκαστος ἐκ τοῦ τόπου αὑτοῦ, πᾶσαι αἱ νῆσοι τῶν ἐθνῶν.
12 Καὶ σεῖς, Αἰθίοπες, θέλετε διαπερασθῆ διὰ τῆς ῥομφαίας μου.
13 Καὶ θέλει ἐκτείνει τὴν χεῖρα αὑτοῦ κατὰ τοῦ βορρᾶ καὶ ἀφανίσει τὴν Ἀσσυρίαν, καὶ θέλει καταστήσει τὴν Νινευή εἰς ἀφανισμόν, τόπον ἄνυδρον ὡς ἡ ἔρημος.
14 Καὶ ποίμνια θέλουσι βόσκεσθαι ἐν μέσῳ αὐτῆς, πάντα τὰ ζῷα τῶν ἐθνῶν· καὶ ὁ πελεκὰν καὶ ὁ ἀκανθόχοιρος θέλουσι κατοικεῖ ἐν τοῖς ἀνωφλίοις αὐτῆς· ἡ φωνή αὐτῶν θέλει ἠχήσει εἰς τὰ παράθυρα· ἐρήμωσις θέλει εἶσθαι ἐν ταῖς πύλαις, διότι θέλει γυμνωθῆ ἀπὸ τῶν κεδρίνων ἔργων.
15 Αὕτη εἶναι ἡ εὐφραινομένη πόλις, ἡ κατοικοῦσα ἀμερίμνως, ἡ λέγουσα ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτῆς, Ἐγὼ εἶμαι καὶ δὲν εἶναι ἄλλη ἐκτὸς ἐμοῦ. Πῶς κατεστάθη ἔρημος, κατάλυμα θηρίων· πᾶς ὁ διαβαίνων δι᾿ αὐτῆς θέλει συρίξει καὶ κινήσει τὴν χεῖρα αυτοῦ. |
