1 Σάλπισον ταῦτα μὲ τὸ στόμα σου· θέλεις ὁρμήσει ὡς ἀετὸς ἐναντίον τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, διότι παρέβησαν τὴν διαθήκην μου καὶ ἠσέβησαν εἰς τὸν νόμον μου.
2 Ὁ Ἰσραήλ θέλει κράζει πρὸς ἐμέ, Θεὲ μου, σὲ γνωρίζομεν.
3 Ὁ Ἰσραήλ ἀπέρριψε τὸ ἀγαθόν· ὁ ἐχθρὸς θέλει καταδιώξει αὐτόν.
4 Αὐτοὶ κατέστησαν βασιλεῖς, πλήν οὐχὶ παρ᾿ ἐμοῦ· ἔκαμον ἄρχοντας, πλήν χωρὶς νὰ ἔχω εἴδησιν· ἐκ τοῦ ἀργυρίου αὑτῶν καὶ ἐκ τοῦ χρυσίου αὑτῶν ἔκαμον εἰς ἑαυτοὺς εἴδωλα, διὰ νὰ ἐξολοθρευθῶσιν.
5 Ἀπέρριψεν αὐτοὺς ὁ μόσχος σου, Σαμάρεια· ὁ θυμὸς μου ἐξήφθη ἐναντίον αὐτῶν· ἕως πότε δὲν θέλουσι δυνηθῆ νὰ καθαρισθῶσι;
6 Καὶ τοῦτο βεβαίως ἔγεινεν ὑπὸ τοῦ Ἰσραήλ· ὁ τεχνίτης ἔκαμεν αὐτό· ὅθεν αὐτὸ δὲν εἶναι Θεός· ὁ μόσχος λοιπὸν τῆς Σαμαρείας θέλει γείνει συντρίμματα.
7 Ἐπειδή ἔσπειραν ἄνεμον, διὰ τοῦτο θέλουσι θερίσει ἀνεμοστρόβιλον· δὲν ἔχει κάλαμον· ὁ βλαστὸς δὲν θέλει δώσει ἄλευρον· καὶ ἄν δώσῃ, ξένοι θέλουσι καταπίει αὐτό.
8 Κατεπόθη ὁ Ἰσραήλ· τώρα ἔγειναν μεταξὺ τῶν ἐθνῶν ὡς σκεῦος ἐν δὲν ὑπάρχει χάρις.
9 Διότι ἀφ᾿ ἑαυτῶν ἀνέβησαν εἰς τοὺς Ἀσσυρίους, ὡς ὄναγρος μονάζων καθ᾿ ἑαυτόν· ὁ Ἐφραΐμ ἐμίσθωσεν ἐραστάς.
10 Πλήν ἄν καὶ ἐμίσθωσαν ἐραστὰς μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, τώρα θέλω συνάξει αὐτούς· καὶ θέλουσι λυπηθῆ μετ᾿ ὀλίγον διὰ τὸ φορτίον τοῦ βασιλέως τῶν ἀρχόντων.
11 Ἐπειδή ὁ Ἐφραΐμ ἐπλήθυνε τὰ θυσιαστήρια διὰ νὰ ἁμαρτάνῃ, θέλουσι γείνει εἰς αὐτὸν θυσιαστήρια τοῦ ἁμαρτάνειν.
12 Ἔγραψα πρὸς αὐτὸν τὰ μεγαλεῖα τοῦ νόμου μου· πλήν ἐλογίσθησαν ὡς ἀλλότριον πρᾶγμα.
13 Ἐν ταῖς θυσίαις, τὰς ὁποίας προσφέρουσιν εἰς ἐμέ, θυσιάζουσι κρέας καὶ τρώγουσιν· ὁ Κύριος δὲν δέχεται αὐτάς· τώρα θέλει ἐνθυμηθῆ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν καὶ ἐπισκεφθῆ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν· αὐτοὶ θέλουσιν ἐπιστρέψει εἰς τὴν Αἴγυπτον.
14 Διότι ὁ Ἰσραήλ ἐλησμόνησε τὸν Ποιητήν αὑτοῦ καὶ οἰκοδομεῖ ναούς, καὶ ὁ Ἰούδας ἐπλήθυνεν χυρωμένας πόλεις· ἀλλὰ θέλω ἐξαποστείλει πῦρ ἐπὶ τὰς πόλεις αὐτοῦ καὶ θέλει καταφάγει τὰ παλάτια αὐτῶν. |
