1 Ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει τοῦ Βαλτάσαρ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος ὁ Δανιήλ εἶδεν ἐνύπνιον καὶ ὀράσεις τῆς κεφαλῆς αὑτοῦ ἐπὶ τῆς κλίνης αὑτοῦ· τότε ἔγραψε τὸ ἐνύπνιον καὶ διηγήθη τὸ κεφάλαιον τῶν λόγων.
2 Ὁ Δανιήλ ἐλάλησε καὶ εἶπεν, Ἐγὼ ἐθεώρουν ἐν τῷ ὀράματί μου τὴν νύκτα καὶ ἰδοὺ οἱ τέσσαρες ἄνεμοι τοῦ οὐρανοῦ συνεφώρμησαν ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν μεγάλην.
3 Καὶ τέσσαρα θηρία μεγάλα ἀνέβησαν ἐκ τῆς θαλάσσης, διαφέροντα ἀπ᾿ ἀλλήλων.
4 Τὸ πρῶτον ἦτο ὡς λέων καὶ εἶχε πτέρυγας ἀετοῦ· ἐθεώρουν ἑωσοῦ ἀπεσπάσθησαν αἱ πτέρυγες αὐτοῦ, καὶ ἐσηκώθη ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοὺς πόδας ὡς ἄνθρωπος, καὶ καρδία ἀνθρώπου ἐδόθη εἰς αὐτό.
5 Καὶ ἰδού, ἔπειτα θηρίον δεύτερον ὅμοιον μὲ ἄρκτον, καὶ ἐσηκώθη κατὰ τὸ ἕν πλάγιον, καὶ εἶχε τρεῖς πλευρὰς ἐν τῷ στόματι αὑτοῦ μεταξὺ τῶν ὀδόντων αὑτοῦ· καὶ ἔλεγον οὕτω πρὸς αὐτό· Σηκώθητι, κατάφαγε σάρκας πολλάς.
6 Μετὰ τοῦτο ἐθεώρουν καὶ ἰδού, ἕτερον ὡς λεοπάρδαλις, ἔχον ἐπὶ τὰ νῶτα αὑτοῦ τέσσαρας πτέρυγας πτηνοῦ· τὸ θηρίον εἶχεν ἔτι τέσσαρας κεφαλάς· καὶ ἐδόθη ἐξουσία εἰς αὐτό.
7 Μετὰ τοῦτο εἶδον ἐν τοῖς ὀράμασι τῆς νυκτὸς καὶ ἰδού, θηρίον τέταρτον, τρομερὸν καὶ καταπληκτικὸν καὶ ἰσχυρὸν σφόδρα· καὶ εἶχε μεγάλους σιδηροὺς ὀδόντας· κατέτρωγε καὶ κατεσύντριβε καὶ κατεπάτει τὸ ὑπόλοιπον μὲ τοὺς πόδας αὑτοῦ· καὶ αὐτὸ ἦτο διάφορον πάντων τῶν θηρίων τῶν πρὸ αὐτοῦ· καὶ εἶχε δέκα κέρατα.
8 Παρετήρουν τὰ κέρατα καὶ ἰδού, ἕτερον μικρὸν κέρας ἀνέβη μεταξὺ αὐτῶν, ἔμπροσθεν τοῦ ὁποίου τρία ἐκ τῶν πρώτων κεράτων ἐξερριζώθησαν· καὶ ἰδού, ἐν τῷ κέρατι τούτῳ ἦσαν ὀφθαλμοὶ ὡς ὀφθαλμοὶ ἀνθρώπου καὶ στόμα λαλοῦν πράγματα μεγάλα.
9 Ἐθεώρουν ἕως ὅτου οἱ θρόνοι ἐτέθησαν καὶ ὁ Παλαιὸς τῶν ἡμερῶν ἐκάθησε, τοῦ ὁποίου τὸ ἔνδυμα ἦτο λευκὸν ὡς χιὼν καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ὡς μαλλίον καθαρόν· ὁ θρόνος αὐτοῦ ἦτο ὡς φλὸξ πυρός, οἱ τροχοὶ αὐτοῦ ὡς πῦρ καταφλέγον.
10 Ποταμὸς πυρὸς ἐξήρχετο καὶ διεχέετο ἀπ᾿ ἔμπροσθεν αὐτοῦ· χίλιαι χιλιάδες ὑπηρέτουν εἰς αὐτὸν καὶ μύριαι μυριάδες παρίσταντο ἐνώπιον αὐτοῦ· τὸ κριτήριον ἐκάθησε καὶ τὰ βιβλία ἀνεῴχθησαν.
11 Ἐθεώρουν τότε ἐξ αἰτίας τῆς φωνῆς τῶν μεγάλων λόγων, τοὺς ὁποίους τὸ κέρας ἐλάλει, ἐθεώρουν ἑωσοῦ ἐθανατώθη τὸ θηρίον καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ ἀπωλέσθη καὶ ἐδόθη εἰς καῦσιν πυρός.
12 Περὶ δὲ τῶν λοιπῶν θηρίων, ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἀφῃρέθη· πλήν παράτασις ζωῆς ἐδόθη εἰς αὐτὰ ἕως καιροῦ καὶ χρόνου.
13 Εἶδον ἐν ὀράμασι νυκτὸς καὶ ἰδού, ὡς Υἱὸς ἀνθρώπου ἤρχετο μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἔφθασεν ἕως τοῦ Παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν καὶ εἰσήγαγον αὐτὸν ἐνώπιον αὐτοῦ.
14 Καὶ εἰς αὐτὸν ἐδόθη ἡ ἐξουσία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ βασιλεία, διὰ νὰ λατρεύωσιν αὐτὸν πάντες οἱ λαοί, τὰ ἔθνη καὶ αἱ γλῶσσαι· ἡ ἐξουσία αὐτοῦ εἶναι ἐξουσία αἰώνιος, ἥτις δὲν θέλει παρέλθει, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ, ἥτις δὲν θέλει φθαρῆ.
15 Ἔφριξε τὸ πνεῦμα ἐμοῦ τοῦ Δανιήλ ἐντὸς τοῦ σώματός μου καὶ αἱ ὀράσεις τῆς κεφαλῆς μου μὲ ἐτάραττον.
16 Ἐπλησίασα εἰς ἕνα τῶν παρισταμένων καὶ ἐζήτουν νὰ μάθω παρ᾿ αὐτοῦ τὴν ἀλήθειαν πάντων τούτων. Καὶ ἐλάλησε πρὸς ἐμὲ καὶ μοὶ ἐφανέρωσε τὴν ἑρμηνείαν τῶν πραγμάτων.
17 Ταῦτα τὰ μεγάλα θηρία, τὰ ὁποῖα εἶναι τέσσαρα, εἶναι τέσσαρες βασιλεῖς, οἵτινες θέλουσιν ἐγερθῆ ἐκ τῆς γῆς.
18 Ἀλλ᾿ οἱ ἅγιοι τοῦ Ὑψίστου θέλουσι παραλάβει τὴν βασιλείαν καὶ θέλουσιν ἔχει τὸ βασίλειον εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
19 Τότε ἤθελον νὰ μάθω τὴν ἀλήθειαν περὶ τοῦ τετάρτου θηρίου, τὸ ὁποῖον ἦτο διάφορον ἀπὸ πάντων τῶν ἄλλων, καθ᾿ ὑπερβολήν τρομερόν, τοῦ ὁποίου οἱ ὀδόντες ἦσαν σιδηροὶ καὶ οἱ ὄνυχες αὐτοῦ χάλκινοι· κατέτρωγε, κατεσύντριβε καὶ κατεπάτει τὸ ὑπόλοιπον μὲ τοὺς πόδας αὑτοῦ·
20 καὶ περὶ τῶν δέκα κεράτων, τὰ ὁποῖα ἦσαν ἐν τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ καὶ περὶ τοῦ ἄλλου, τὸ ὁποῖον ἀνέβη καὶ ἔμπροσθεν τοῦ ὁποίου ἔπεσον τρία· περὶ τοῦ κέρατος λέγω ἐκείνου, τὸ ὁποῖον εἶχεν ὀφθαλμοὺς καὶ στόμα λαλοῦν μεγάλα πράγματα, τοῦ ὁποίου ἡ ὄψις ἦτο ῥωμαλεωτέρα παρὰ τῶν συντρόφων αὐτοῦ.
21 Ἐθεώρουν, καὶ τὸ κέρας ἐκεῖνο ἔκαμνε πόλεμον μετὰ τῶν ἁγίων καὶ ὑπερίσχυε κατ᾿ αὐτῶν·
22 ἑωσοῦ ἦλθεν ὁ Παλαιὸς τῶν ἡμερῶν καὶ ἐδόθη ἡ κρίσις εἰς τοὺς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου· καὶ ὁ καιρὸς ἔφθασε καὶ οἱ ἅγιοι ἔλαβον τὴν βασιλείαν.
23 Καὶ ἐκεῖνος εἶπε, τὸ θηρίον τὸ τέταρτον θέλει εἶσθαι ἡ τετάρτη βασιλεία ἐπὶ τῆς γῆς, ἥτις θέλει διαφέρει ἀπὸ πασῶν τῶν βασιλειῶν, καὶ θέλει καταφάγει πᾶσαν τὴν γῆν καὶ θέλει καταπατήσει αὐτήν καὶ κατασυντρίψει αὐτήν.
24 Καὶ τὰ δέκα κέρατα εἶναι δέκα βασιλεῖς, οἵτινες θέλουσιν ἐγερθῆ ἐκ τῆς βασιλείας ταύτης· καὶ κατόπιν αὐτῶν ἄλλος θέλει ἐγερθῆ· καὶ αὐτὸς θέλει διαφέρει τῶν πρώτων καὶ θέλει ὑποτάξει τρεῖς βασιλεῖς.
25 Καὶ θέλει λαλήσει λόγους ἐναντίον τοῦ Ὑψίστου, καὶ θέλει κατατρέχει τοὺς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου, καὶ θέλει διανοηθῆ νὰ μεταβάλλῃ καιροὺς καὶ νόμους· καὶ θέλουσι δοθῆ εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ μέχρι καιροῦ καὶ καιρῶν καὶ ἡμίσεος καιροῦ.
26 Κριτήριον ὅμως θέλει καθήσει, καὶ θέλει ἀφαιρεθῆ ἡ ἐξουσία αὐτοῦ, διὰ νὰ φθαρῇ καὶ νὰ ἀφανισθῇ ἕως τέλους.
27 Καὶ ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἐξουσία καὶ ἡ μεγαλωσύνη τῶν βασιλειῶν τῶν ὑποκάτω παντὸς τοῦ οὐρανοῦ θέλει δοθῆ εἰς τὸν λαὸν τῶν ἁγίων τοῦ Ὑψίστου, τοῦ ὁποίου ἡ βασιλεία εἶναι βασιλεία αἰώνιος, καὶ πᾶσαι αἱ ἐξουσίαι θέλουσι λατρεύσει καὶ ὑπακούσει εἰς αὐτόν.
28 Ἕως ἐνταῦθα εἶναι τὸ τέλος τοῦ πράγματος. Ὅσον δι᾿ ἐμὲ τὸν Δανιήλ, οἱ διαλογισμοὶ μου πολὺ μὲ ἐτάραττον καὶ ἡ ὄψις μου ἠλλοιώθη ἐν ἐμοί· πλήν συνετήρησα τὸ πρᾶγμα ἐν τῇ καρδίᾳ μου. |