1 Χεὶρ Κυρίου ἐστάθη ἐπ᾿ ἐμέ· καὶ μὲ ἐξήγαγεν ὁ Κύριος διὰ πνεύματος καὶ μὲ ἔθεσεν ἐν μέσῳ πεδιάδος καὶ αὐτή ἦτο πλήρης ὀστέων.
2 Καὶ μὲ ἔκαμε νὰ διέλθω πλησίον αὐτῶν κύκλῳ· καὶ ἰδού, ἦσαν πολλὰ σφόδρα ἐπὶ τὸ πρόσωπον τῆς πεδιάδος· καὶ ἰδού, ἦσαν κατάξηρα.
3 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Υἱὲ ἀνθρώπου, δύνανται τὰ ὀστᾶ ταῦτα νὰ ἀναζήσωσι; Καὶ εἶπα, Κύριε Θεέ, σὺ ἐξεύρεις.
4 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὀστᾶ ταῦτα καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτά, Τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρά, ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου·
5 Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς πρὸς τὰ ὀστᾶ ταῦτα· Ἰδού, ἐγὼ θέλω ἐμβάλει εἰς ἐσᾶς πνεῦμα καὶ θέλετε ἀναζήσει·
6 καὶ θέλω βάλει ἐφ᾿ ὑμᾶς νεῦρα καὶ ἀναγάγει σάρκα ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ περισκεπάσει ὑμᾶς μὲ δέρμα, καὶ θέλω ἐμβάλει εἰς ἐσᾶς πνεῦμα καὶ θέλετε ἀναζήσει καὶ θέλετε γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος.
7 Καὶ προεφήτευσα, ὡς προσετάχθην· καὶ καθὼς προεφήτευσα, ἔγεινεν ἦχος, καὶ ἰδού, σεισμός, καὶ τὰ ὀστᾶ συνῆλθον ὁμοῦ, ὀστοῦν μετὰ τοῦ ὀστοῦ αὑτοῦ.
8 Καὶ εἶδον καὶ ἰδού, νεῦρα καὶ σάρκες ἀνεφύησαν ἐπ᾿ αὐτὰ καὶ δέρμα περιεσκέπασεν αὐτὰ ἐπάνω· πνεῦμα ὅμως δὲν ἦτο ἐν αὐτοῖς.
9 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, προφήτευσον ἐπὶ τὸ πνεῦμα, προφήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου, καὶ εἰπὲ πρὸς τὸ πνεῦμα, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ἐλθέ, πνεῦμα, ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων καὶ ἐμφύσησον ἐπὶ τοὺς πεφονευμένους τούτους καὶ ἄς ἀναζήσωσι.
10 Καὶ προεφήτευσα, ὡς προσετάχθην· καὶ τὸ πνεῦμα εἰσῆλθεν εἰς αὐτοὺς καὶ ἀνέζησαν καὶ ἐστάθησαν ἐπὶ τοὺς πόδας αὑτῶν, στράτευμα μέγα σφόδρα.
11 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Υἱὲ ἀνθρώπου, τὰ ὀστᾶ ταῦτα εἶναι πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραήλ· ἰδού, οὗτοι λέγουσι, τὰ ὁστᾶ ἡμῶν ἐξηράνθησαν καὶ ἡ ἐλπὶς ἡμῶν ἐχάθη· ἡμεῖς ἠφανίσθημεν.
12 Διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ἰδού, λαὲ μου, ἐγὼ ἀνοίγω τοὺς τάφους σας καὶ θέλω σᾶς ἀναβιβάσει ἐκ τῶν τάφων σας, θέλω σᾶς φέρει εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραήλ.
13 Καὶ θέλετε γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος, ὅταν, λαὲ μου, ἀνοίξω τοὺς τάφους σας καὶ σᾶς ἀναβιβάσω ἐκ τῶν τάφων σας.
14 Καὶ θέλω δώσει τὸ πνεῦμά μου εἰς ἐσᾶς καὶ θέλετε ἀναζήσει καὶ θέλω σᾶς θέσει ἐν τῇ γῇ ὑμῶν, καὶ θέλετε γνωρίσει ὅτι ἐγὼ ὁ Κύριος ἐλάλησα καὶ ἐξετέλεσα, λέγει Κύριος.
15 Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων,
16 Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, λάβε εἰς σεαυτὸν ῥάβδον μίαν καὶ γράψον ἐπ᾿ αὐτήν περὶ τοῦ Ἰούδα καὶ περὶ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ τῶν συνακολούθων αὐτοῦ· λάβε καὶ ἄλλην ῥάβδον καὶ γράψον ἐπ᾿ αὐτήν περὶ τοῦ Ἰωσήφ, τῆς ῥάβδου τοῦ Ἐφραΐμ, καὶ παντὸς τοῦ οἴκου Ἰσραήλ τῶν συνακολούθων αὐτοῦ.
17 Καὶ σύναψον αὐτὰς εἰς σεαυτὸν μίαν πρὸς μίαν εἰς ῥάβδον μίαν καὶ θέλουσι γείνει μία ἐν τῇ χειρί σου.
18 Καὶ ὅταν οἱ υἱοὶ τοῦ λαοῦ σου εἴπωσι πρὸς σέ, λέγοντες, Δὲν θέλεις ἀπαγγείλει εἰς ἡμᾶς τί δηλοῦσιν εἰς σὲ ταῦτα;
19 εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ἰδού, ἐγὼ θέλω λάβει τὴν ῥάβδον τοῦ Ἰωσήφ, τὴν ἐν τῇ χειρὶ τοῦ Ἐφραΐμ, καὶ τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ τῶν συνακολούθων αὐτοῦ, καὶ θέλω βάλει ἐκείνας μετὰ ταύτης, τῆς ῥάβδου τοῦ Ἰούδα, καὶ κάμει αὐτὰς μίαν ῥάβδον, καὶ θέλουσιν εἶσθαι μία ἐν τῇ χειρὶ μου.
20 Καὶ αἱ ῥάβδοι, ἐπὶ τὰς ὁποίας ἔγραψας, θέλουσιν εἶσθαι ἐν τῇ χειρὶ σου ἐνώπιον αὐτῶν.
21 Καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ἰδού, ἐγὼ θέλω λάβει τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ ἐκ μέσου τῶν ἐθνῶν ὅπου ὑπῆγον, καὶ θέλω συνάξει αὐτοὺς πανταχόθεν καὶ φέρει αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν αὐτῶν.
22 Καὶ θέλω κάμει αὐτοὺς ἕν ἔθνος ἐν τῇ γῇ, ἐπὶ τῶν ὀρέων τοῦ Ἰσραήλ· καὶ εἷς βασιλεὺς θέλει εἶσθαι βασιλεὺς ἐπὶ πάντας αὐτούς· καὶ δὲν θέλουσιν εἶσθαι πλέον δύο ἔθνη καὶ δὲν θέλουσιν εἶσθαι τοῦ λοιποῦ διῃρημένοι πλέον εἰς δύο βασίλεια·
23 καὶ δὲν θέλουσι μιαίνεσθαι πλέον ἐν τοῖς εἰδώλοις αὑτῶν οὐδὲ ἐν τοῖς βδελύγμασιν αὑτῶν οὐδὲ ἐν πάσαις ταῖς παραβάσεσιν αὑτῶν· ἀλλὰ θέλω σώσει αὐτοὺς ἐκ πασῶν τῶν κατοικήσεων αὐτῶν, ἐν αἷς ἡμάρτησαν, καὶ θέλω καθαρίσει αὐτούς· καὶ θέλουσιν εἶσθαι λαὸς μου καὶ ἐγὼ θέλω εἶσθαι Θεὸς αὐτῶν.
24 Καὶ Δαβὶδ ὁ δοῦλός μου θέλει εἶσθαι βασιλεὺς ἐπ᾿ αὐτούς· καὶ θέλει εἶσθαι ἐπὶ πάντας αὐτοὺς εἰς ποιμήν· καὶ θέλουσι περιπατεῖ ἐν ταῖς κρίσεσί μου καὶ θέλουσι φυλάττει τὰ διατάγματά μου καὶ ἐκτελεῖ αὐτά.
25 Καὶ θέλουσι κατοικεῖ ἐν τῇ γῇ, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς τὸν δοῦλόν μου τὸν Ἰακώβ, ὅπου κατῴκησαν οἱ πατέρες σας· καὶ ἐν αὐτῇ θέλουσι κατοικεῖ, αὐτοὶ καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα τῶν τέκνων αὐτῶν, ἕως αἰῶνος· καὶ Δαβὶδ ὁ δοῦλός μου θέλει εἶσθαι ἄρχων αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα.
26 Καὶ θέλω κάμει πρὸς αὐτοὺς διαθήκην εἰρήνης· αὕτη θέλει εἶσθαι διαθήκη αἰώνιος πρὸς αὐτούς· καὶ θέλω στηρίξει αὐτοὺς καὶ πληθύνει αὐτούς, καὶ θέλω θέσει τὸ ἁγιαστήριόν μου ἐν μέσῳ αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα.
27 Καὶ ἡ σκηνή μου θέλει εἶσθαι ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ θέλω εἶσθαι Θεὸς αὐτῶν καὶ αὐτοὶ θέλουσιν εἶσθαι λαὸς μου.
28 Καὶ θέλουσι γνωρίσει τὰ ἔθνη ὅτι ἐγὼ ὁ Κύριος εἶμαι ὁ ἁγιάζων τὸν Ἰσραήλ, ὅταν τὸ ἁγιαστήριόν μου ἦναι ἐν μέσῳ αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα. |