1 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Υἱὲ ἀνθρώπου, φάγε τοῦτο, τὸ ὁποῖον εὑρίσκεις· φάγε τοῦτον τὸν τόμον καὶ ὕπαγε νὰ λαλήσῃς πρὸς τὸν οἶκον Ἰσραήλ.
2 Καὶ ἤνοιξα τὸ στόμα μου καὶ μὲ ἐψώμισε τὸν τόμον ἐκεῖνον.
3 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Υἱὲ ἀνθρώπου, ἄς φάγῃ ἡ κοιλία σου καὶ ἄς ἐμπλησθῶσι τὰ ἐντόσθιά σου ἀπὸ τοῦ τόμου τούτου, τὸν ὁποῖον ἐγὼ δίδω εἰς σέ. Καὶ ἔφαγον καὶ ἔγεινεν ἐν τῷ στόματί μου ὡς μέλι ὑπὸ τῆς γλυκύτητος.
4 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Υἱὲ ἀνθρώπου, ὕπαγε, εἴσελθε εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ καὶ λάλησον τοὺς λόγους μου πρὸς αὐτούς.
5 Διότι δὲν ἐξαποστέλλεσαι πρὸς λαὸν βαθύχειλον καὶ βαρύγλωσσον ἀλλὰ πρὸς τὸν οἶκον Ἰσραήλ·
6 οὐχὶ πρὸς λαοὺς πολλοὺς βαθυχείλους καὶ βαρυγλώσσους, τῶν ὁποίων τοὺς λόγους δὲν ἐννοεῖς. Καὶ πρὸς τοιούτους ἐὰν σὲ ἐξαπέστελλον, οὗτοι ἤθελον σοῦ εἰσακούσει.
7 Ὁ οἶκος ὅμως Ἰσραήλ δὲν θέλει νὰ σοῦ ἀκούσῃ· διότι δὲν θέλουσι νὰ εἰσακούωσιν ἐμοῦ· ἐπειδή πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραήλ εἶναι σκληρομέτωπος καὶ σκληροκάρδιος.
8 Ἰδού, ἔκαμον τὸ πρόσωπόν σου δυνατὸν ἐναντίον τῶν προσώπων αὐτῶν καὶ τὸ μέτωπόν σου, δυνατὸν ἐναντίον τῶν μετώπων αὐτῶν.
9 Ὡς ἀδάμαντα σκληρότερον χάλικος ἔκαμον τὸ μέτωπόν σου· μή φοβηθῇς αὐτοὺς καὶ μή τρομάξῃς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, διότι εἶναι οἶκος ἀποστάτης.
10 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Υἱὲ ἀνθρώπου, πάντας τοὺς λόγους μου, τοὺς ὁποίους θέλω λαλήσει πρὸς σέ, λάβε ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἄκουσον μὲ τὰ ὦτά σου.
11 Καὶ ὕπαγε, εἴσελθε πρὸς τοὺς αἰχμαλωτισθέντας, πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου, καὶ λάλησον πρὸς αὐτοὺς καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός, ἐὰν τε ἀκούσωσιν, ἐὰν τε ἀπειθήσωσι.
12 Καὶ μὲ ἐσήκωσε τὸ πνεῦμα, καὶ ἤκουσα ὄπισθέν μου φωνήν μεγάλης συγκινήσεως λεγόντων, Εὐλογημένη ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ.
13 Καὶ ἤκουσα τὸν ἦχον τῶν πτερύγων τῶν ζώων, αἵτινες συνείχοντο ἡ μία μετὰ τῆς ἄλλης, καὶ τὸν ἦχον τῶν τροχῶν ἀπέναντι τούτων καὶ φωνήν μεγάλης συγκινήσεως.
14 Καὶ μὲ ὕψωσε τὸ πνεῦμα καὶ μὲ ἔλαβε καὶ ὑπῆγα ἐν πικρίᾳ καὶ ἐν ἀγανακτήσει τοῦ πνεύματός μου· πλήν ἡ χεὶρ τοῦ Κυρίου ἦτο κραταιὰ ἐπ᾿ ἐμέ.
15 Καὶ ἦλθον πρὸς τοὺς μετοικισθέντας εἰς Τελαβίβ, τοὺς κατοικοῦντας παρὰ τὸν ποταμὸν Χεβάρ, καὶ ἐκάθησα ὅπου ἐκεῖνοι ἐκάθηντο καὶ παρέμεινα ἐκεῖ μεταξὺ αὐτῶν ἑπτὰ ἡμέρας ἐκστατικός.
16 Καὶ μετὰ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων,
17 Υἱὲ ἀνθρώπου, σὲ κατέστησα φύλακα ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραήλ· ἄκουσον λοιπὸν λόγον ἐκ τοῦ στόματός μου καὶ νουθέτησον αὐτοὺς παρ᾿ ἐμοῦ.
18 Ὅταν λέγω πρὸς τὸν ἄνομον, Ἐξάπαντος θέλεις θανατωθῆ, καὶ σὺ δὲν νουθετήσῃς αὐτὸν καὶ δὲν λαλήσῃς διὰ νὰ ἀποτρέψῃς τὸν ἄνομον ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ τῆς ἀνόμου, ὥστε νὰ σώσῃς τὴν ζωήν αὐτοῦ, ἐκεῖνος μὲν ὁ ἄνομος θέλει ἀποθάνει ἐν τῇ ἀνομίᾳ αὑτοῦ· πλήν ἐκ τῆς χειρὸς σου θέλω ζητήσει τὸ αἷμα αὐτοῦ.
19 Ἀλλ᾿ ἐὰν σὺ μὲν νουθετήσῃς τὸν ἄνομον, αὐτὸς ὅμως δὲν ἐπιστρέφῃ ἀπὸ τῆς ἀνομίας αὑτοῦ καὶ ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὑτοῦ τῆς ἀνόμου, ἐκεῖνος μὲν θέλει ἀποθάνει ἐν τῇ ἀνομίᾳ αὑτοῦ, σὺ δὲ ἠλευθέρωσας τὴν ψυχήν σου.
20 Πάλιν, ἐὰν ὁ δίκαιος ἐκτραπῇ ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης αὑτοῦ καὶ πράξῃ ἀνομίαν, καὶ ἐγὼ θέσω πρόσκομμα ἔμπροσθεν αὐτοῦ· ἐκεῖνος θέλει ἀποθάνει· ἐπειδή δὲν ἔδωκας εἰς αὐτὸν νουθεσίαν θέλει ἀποθάνει ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ αὑτοῦ, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ, τὴν ὁποίαν ἔκαμε, δὲν θέλει μνημονευθῆ· πλήν ἐκ τῆς χειρὸς σου θέλω ζητήσει τὸ αἷμα αὐτοῦ.
21 Ἐὰν ὅμως σὺ νουθετήσῃς τὸν δίκαιον διὰ νὰ μή ἁμαρτήσῃ καὶ αὐτὸς δὲν ἁμαρτήσῃ, ὁ δίκαιος θέλει βεβαίως ζήσει, διότι ἐνουθετήθη· καὶ σὺ ἠλευθέρωσας τὴν ψυχήν σου.
22 Καὶ ἐστάθη ἐκεῖ ἡ χεὶρ τοῦ Κυρίου ἐπ᾿ ἐμὲ καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Σηκώθητι, ἔξελθε εἰς τὴν πεδιάδα καὶ ἐκεῖ θέλω λαλήσει πρὸς σέ.
23 Καὶ ἐσηκώθην καὶ ἐξῆλθον εἰς τὴν πεδιάδα καὶ ἰδού, ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἵστατο ἐκεῖ, ὡς ἡ δόξα τὴν ὁποίαν εἶδον παρὰ τὸν ποταμὸν Χεβάρ· καὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπόν μου.
24 Καὶ εἰσῆλθε τὸ πνεῦμα εἰς ἐμὲ καὶ μὲ ἔστησεν ἐπὶ τοὺς πόδας μου καὶ ἐλάλησε πρὸς ἐμὲ καὶ μοὶ εἶπεν, Ὕπαγε, κλείσθητι ἐντὸς τῆς οἰκίας σου.
25 Διότι, ὅσον περὶ σοῦ, υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδού, θέλουσι βάλει ἐπὶ σὲ δεσμὰ καὶ θέλουσι σὲ δέσει μὲ αὐτὰ καὶ δὲν θέλεις ἐξέλθει εἰς τὸ μέσον αὐτῶν.
26 Καὶ τὴν γλῶσσάν σου θέλω κολλήσει πρὸς τὸν λάρυγγά σου καὶ θέλεις γείνει ἄλαλος· καὶ δὲν θέλεις εἶσθαι πρὸς αὐτοὺς ἀνήρ ἐλέγχων, διότι εἶναι οἶκος ἀποστάτης.
27 Πλήν ὅταν λαλήσω πρὸς σέ, θέλω ἀνοίξει τὸ στόμα σου καὶ θέλεις εἰπεῖ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ὁ ἀκούων ἄς ἀκούῃ· καὶ ὁ ἀπειθῶν ἄς ἀπειθῇ· διότι εἶναι οἶκος ἀποστάτης. |