1 Եւ ասեց ինձ. Մարդի որդի, ինչ որ գտար՝ կեր, կեր այս տոմսը, եւ գնա խօսիր Իսրայէլի տան հետ։
2 Եւ ես բացի բերանս, եւ նա ինձ ուտեցրեց այն տոմսը։
3 Եւ ինձ ասեց. Մարդի որդի, փորդ կերակրիր եւ ստամոքսդ լցրու այս տոմսովը որ ես քեզ եմ տալիս։ Եւ ես կերայ նորան. Եւ նա մեղրի պէս քաղցր էր իմ բերանումը։
4 Եւ նա ասեց. Մարդի որդի, գնա մտիր Իսրայէլի տունը եւ խօսիր նորանց հետ իմ խօսքերովը.
5 Որովհետեւ դու դժուարիմաց ու ծանրալեզու ժողովրդի մօտ չես ուղարկվում, այլ Իսրայէլի տան մօտ.
6 Ոչ թէ դժուարիմաց եւ ծանրալեզու շատ ժողովուրդների մօտ, որոնց խօսքերը դու չես հասկանում. Յիրաւի եթէ քեզ նորանց մօտ ուղարկէի, նորանք քեզ մտիկ կտային։
7 Բայց Իսրայէլի տունը չեն ուզելու քեզ լսել, որովհետեւ նորանք չեն ուզում ինձ լսել. որովհետեւ բոլոր Իսրայէլի տունը ճակատապինդ եւ խստասիրտ են։
8 Ահա ես պինդ եմ շինում քո երեսը նորանց երեսի դէմ, եւ ճակատդ ամուր՝ նորանց ճակատի դէմ։
9 Անդամանդի պէս վէմից պինդ եմ շինելու քո ճակատը, նորանցից մի վախենար, եւ մի զարհուրիր նորանց երեսիցը, թէեւ նորանք ապստամբ տուն են։
10 Եւ ինձ ասեց. Մարդի որդի, այս ամեն խօսքերը, որ խօսում եմ քեզ, սրտիդ մէջ դիր եւ ականջներովդ լսիր.
11 Եւ գնա մտիր գերիների մէջ քո ժողովրդի որդկանց մօտ եւ խօսիր նորանց հետ եւ ասիր նորանց. Այսպէս է ասում Տէր Եհովան, թէ լսեն թէ զանց անեն։
12 Եւ հոգին ինձ բարձրացրեց եւ լսեցի իմ ետեւից մի մեծ որոտման ձայն՝ Օրհնեալ է Տիրոջ փառքը իր տեղիցը.
13 Եւ լսեցի կենդանիների իրար դպչող թեւերի ձայնը եւ նորանց կողքի անիւների ձայնը եւ մեծ որոտման ձայնը։
14 Եւ հոգին ինձ բարձրացրեց եւ ինձ վեր առաւ, եւ ես գնում էի դառնապէս իմ հոգիի բորբոքումովը. Եւ Տիրոջ ձեռքը ինձ վերայ ամուր էր։
15 Եւ ես Թելաբիբ եկայ գերիների մօտ, որոնք բնակվում էին Քոբար գետի մօտ. Եւ ուր որ իրանք նստած էին՝ ես էլ նստեցի այնտեղ եօթն օր նորանց մէջ ապշած։
16 Եւ եօթն օրից յետոյ Տիրոջ խօսքը եղաւ ինձ ասելով.
17 Մարդի որդի, ես քեզ դէտ եմ դրել Իսրայէլի տան համար. Եւ դու պէտք է իմ բերանից խօսք լսես եւ զգուշացնես նորանց իմ կողմանէ։
18 Երբոր ես ամբարշտին ասեմ՝ Անպատճառ պէտք է մեռնես, եւ դու նորան չզգուշացնես եւ չխօսես որ զգուշացնես ամբարշտին իր չար ճանապարհիցը որ ապրէ. այն ամբարիշտը իր անօրէնութիւնովը կմեռնէ, բայց նորա արիւնը քո ձեռքից կպահանջեմ։
19 Իսկ եթէ դու զգուշացնես ամբարշտին, եւ նա ետ չդառնայ իր ամբարշտութիւնիցը եւ իր չար ճանապարհիցը. Նա իր անօրէնութիւնովը կմեռնէ, իսկ դու կազատես քո անձը։
20 Եւ երբոր արդարը ետ դառնայ իր արդարութիւնիցը եւ չարութիւն անէ, եւ ես գայթակղութիւն դնեմ նորա առաջին եւ նա մեռնէ, որովհետեւ դու նորան չզգուշացրիր. Նա իր մեղքովը կմեռնէ եւ չի յիշուիլ նորա արած արդարութիւնը. Իսկ նորա արիւնը քո ձեռից կպահանջեմ։
21 Եւ եթէ դու զգուշացնես արդարին, որ չմեղանչէ արդարը եւ նա էլ չմեղանչէ. Նա անպատճառ կապրէ, որովհետեւ զգուշացրուել է, եւ դու կազատես քո անձը։
22 Եւ այնտեղ Տիրոջ ձեռքը եղաւ ինձ վերայ եւ ասեց ինձ. Վեր կաց դուրս գնա հովիտը, եւ ես այնտեղ կխօսեմ քեզ հետ։
23 Եւ ես վեր կացայ եւ գնացի դուրս հովիտը, եւ ահա այնտեղ կանգնած էր Տիրոջ փառքը այն փառքի պէս, որ տեսել էի Քոբար գետի մօտ, եւ ես վայր ընկայ երեսիս վերայ։
24 Եւ հոգին եկաւ մէջս եւ ինձ կանգնեցրեց ոտներիս վերայ, եւ խօսեց ինձ հետ եւ ասեց ինձ՝ Գնա թաք կաց քո տանը։
25 Եւ դու, մարդի որդի, ահա քեզ վերայ կապանքներ են դնելու եւ քեզ կապելու են նորանցով, որ դու դուրս չգաս նորանց մէջ։
26 Եւ ես քո լեզուդ քիմքիդ եմ կպցնելու, եւ դու կհամրանաս, եւ դու նորանց համար խրատող մարդ չես լինելու, որովհետեւ նորանք ապստամբ տուն են։
27 Եւ ես քեզ հետ խօսելիս կբանամ քո բերանը, եւ դու նորանց ասես. Այսպէս է ասում Տէր Եհովան. Լսողը լսէ, զանց անողը զանց անէ, որովհետեւ նորանք ապստամբ տուն են։ |
