1 Ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἐλάλησε Κύριος κατὰ τῆς Βαβυλῶνος, κατὰ τῆς γῆς τῶν Χαλδαίων, διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου.
2 Ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ κηρύξατε καὶ ὑψώσατε σημαίαν· κηρύξατε, μή κρύψητε· εἴπατε, Ἐκυριεύθη ἡ Βαβυλών, κατῃσχύνθη ὁ Βήλ, συνετρίβη ὁ Μερωδάχ· κατῃσχύνθησαν τὰ εἴδωλα αὐτῆς, συνετρίβησαν τὰ βδελύγματα αὐτῆς.
3 Διότι ἀπὸ βορρᾶ ἀναβαίνει ἔθνος ἐναντίον αὐτῆς, τὸ ὁποῖον θέλει καταστήσει τὴν γῆν αὐτῆς ἔρημον, καὶ δὲν θέλει ὑπάρχει ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ· ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους θέλουσι μετατοπισθῆ, θέλουσι φύγει.
4 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῶ καιρῷ ἐκείνῳ, λέγει Κύριος, θέλουσιν ἐλθεῖ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰούδα ὁμοῦ, βαδίζοντες καὶ κλαίοντες· θέλουσιν ὑπάγει καὶ ζητήσει Κύριον τὸν Θεὸν αὑτῶν.
5 Θέλουσιν ἐρωτήσει περὶ τῆς ὁδοῦ τῆς Σιὼν μὲ τὰ πρόσωπα αὑτῶν πρὸς ἐκεῖ, λέγοντες, Ἔλθετε καὶ ἄς ἑνωθῶμεν μετὰ τοῦ Κυρίου ἐν διαθήκῃ αἰωνίῳ, ἥτις δὲν θέλει λησμονηθῆ.
6 Ὁ λαὸς μου ἔγεινε πρόβατα ἀπολωλότα· οἱ ποιμένες αὐτῶν παρέτρεψαν αὐτούς, περιεπλάνησαν αὐτοὺς εἰς τὰ ὄρη· ὑπῆγαν ἀπὸ ὄρους εἰς βουνόν, ἐλησμόνησαν τὴν μάνδραν αὑτῶν.
7 Πάντες οἱ εὑρίσκοντες αὐτοὺς κατέτρωγον αὐτούς, καὶ οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν εἶπον, Δὲν πταίομεν, διότι ἡμάρτησαν εἰς Κύριον, τὴν κατοικίαν τῆς δικαιοσύνης· ναί, εἰς Κύριον, τὴν ἐλπίδα τῶν πατέρων αὐτῶν.
8 Φύγετε ἐκ μέσου τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐξέλθετε ἐκ τῆς γῆς τῶν Χαλδαίων καὶ γείνετε ὡς κριοὶ ἔμπροσθεν ποιμνίων.
9 Διότι ἰδού, ἐγὼ θέλω ἐγείρει καὶ ἀναβιβάσει ἐπὶ Βαβυλῶνα συναγωγήν ἐθνῶν μεγάλων ἐκ γῆς βορρᾶ, καὶ θέλουσι παραταχθῆ ἐναντίον αὐτῆς· ἐκεῖθεν θέλει ἁλωθῆ· τὰ βέλη αὐτῶν θέλουσιν εἶσθαι ὡς ἐμπείρου ἰσχυροῦ· δὲν θέλουσιν ἐπιστρέψει κενά.
10 Καὶ ἡ Χαλδαία θέλει εἶσθαι λάφυρον· πάντες οἱ λεηλατοῦντες αὐτήν θέλουσι χορτασθῆ, λέγει Κύριος.
11 Ἐπειδή ηὐφραίνεσθε καὶ ἐκαυχᾶθε, φθορεῖς τῆς κληρονομίας μου, ἐπειδή ἐσκιρτᾶτε ὡς δάμαλις ἐπὶ χλόης καὶ ἐχρεμετίζετε ὡς ῥωμαλέοι ἵπποι,
12 ἡ μήτηρ σας κατῃσχύνθη σφόδρα· ἡ γεννήτριά σας ἐνετράπη· ἰδού, αὐτή θέλει εἶσθαι ἡ ἐσχάτη τῶν ἐθνῶν, ἔρημος, γῆ ξηρὰ καὶ ἄβατος.
13 Ἐξ αἰτίας τῆς ὀργῆς τοῦ Κυρίου δὲν θέλει κατοικηθῆ, ἀλλὰ θέλει ἐρημωθῆ ἅπασα· πᾶς ὁ διαβαίνων διὰ τῆς Βαβυλῶνος θέλει ἐκθαμβηθῆ καὶ συρίξει ἐπὶ πάσαις ταῖς πληγαῖς αὐτῆς.
14 Παρατάχθητε ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος κύκλῳ· πάντες οἱ ἐντείνοντες τόξον, τοξεύσατε κατ᾿ αὐτῆς, μή φείδεσθε βελῶν· διότι ἡμάρτησεν εἰς Κύριον.
15 Ἀλαλάξατε ἐπ᾿ αὐτῇ κύκλῳ· παρέδωκεν ἑαυτήν· ἔπεσαν τὰ θεμέλια αὐτῆς, κατηδαφίσθησαν τὰ τείχη αὐτῆς· διότι τοῦτο εἶναι ἡ ἐκδίκησις τοῦ Κυρίου· ἐκδικήθητε αὐτήν· καθὼς αὐτή ἔκαμε, κάμετε εἰς αὐτήν.
16 Ἐκκόψατε ἀπὸ Βαβυλῶνος τὸν σπείροντα καὶ τὸν κρατοῦντα δρέπανον ἐν καιρῷ θερισμοῦ· ἀπὸ προσώπου τῆς ἐξολοθρευτικῆς μαχαίρας θέλουσιν ἐπιστρέψει ἕκαστος εἰς τὸν λαὸν αὑτοῦ, καὶ θέλουσι φύγει ἕκαστος εἰς τὴν γῆν αὑτοῦ.
17 Ὁ Ἰσραήλ εἶναι πρόβατον πλανώμενον· λέοντες ἐκυνήγησαν αὐτό· πρῶτος ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας κατέφαγεν αὐτόν· καὶ ὕστερον οὗτος ὁ Ναβουχοδονόσορ, ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος, κατεσύντριψε τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ.
18 Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἰδού, ἐγὼ θέλω τιμωρήσει τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος καὶ τὴν γῆν αὐτοῦ, καθὼς ἐτιμώρησα τὸν βασιλέα τῆς Ἀσσυρίας.
19 Καὶ θέλω ἀποκαταστήσει τὸν Ἰσραήλ ἐν τῇ κατοικίᾳ αὐτοῦ, καὶ θέλει βόσκεσθαι τὸν Κάρμηλον καὶ τὴν Βασάν, καὶ ἡ ψυχή αὐτοῦ θέλει χορτασθῆ ἐπὶ τὸ ὄρος Ἐφραΐμ καὶ Γαλαάδ.
20 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, λέγει Κύριος, ἡ ἀνομία τοῦ Ἰσραήλ θέλει ζητηθῆ καὶ δὲν θέλει ὑπάρχει, καὶ αἱ ἁμαρτίαι τοῦ Ἰούδα καὶ δὲν θέλουσιν εὑρεθῆ· διότι θέλω συγχωρήσει ὅσους ἀφήσω ὑπόλοιπον.
21 Ἀνάβα ἐπὶ τὴν γῆν τῶν καταδυναστῶν, ἐπ᾿ αὐτήν καὶ ἐπὶ τοὺς κατοίκους τῆς Φεκώδ· ἀφάνισον καὶ ἐξολόθρευσον κατόπιν αὐτῶν, λέγει Κύριος, καὶ κάμε κατὰ πάντα ὅσα προσέταξα εἰς σέ.
22 Φωνή πολέμου ἐν τῇ γῆ καὶ σύντριμμα μέγα.
23 Πῶς συνεθλάσθη καὶ συνετρίβη ἡ σφύρα πάσης τῆς γῆς· πῶς ἔγεινεν ἡ Βαβυλών εἰς θάμβος μεταξὺ τῶν ἐθνῶν.
24 Ἔστησα παγίδα εἰς σέ, μάλιστα καὶ ἐπιάσθης, Βαβυλών, καὶ σὺ δὲν ἐγνώρισας· εὑρέθης μάλιστα καὶ συνελήφθης, διότι εἰς τὸν Κύριον ἀντεστάθης.
25 Ὁ Κύριος ἤνοιξε τὴν ὁπλοθήκην αὑτοῦ καὶ ἐξήγαγε τὸ ὅπλα τῆς ὀργῆς αὑτοῦ· διότι τὸ ἔργον τοῦτο ἔχει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων ἐν τῇ γῆ τῶν Χαλδαίων.
26 Ἔλθετε ἐπ᾿ αὐτήν ἀπὸ τῶν περάτων· ἀνοίξατε τὰς ἀποθήκας αὐτῆς· καταστήσατε αὐτήν ὡς σωροὺς καὶ ἐξολοθρεύσατε αὐτήν· ἄς μή μείνῃ ἐξ αὐτῆς ὑπόλοιπον.
27 Σφάξατε πάντας τοὺς μόσχους αὐτῆς· ἄς καταβῶσιν εἰς σφαγήν· οὐαὶ εἰς αὐτούς· διότι ἦλθεν ἡ ἡμέρα αὐτῶν, ὁ καιρὸς τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν.
28 Φωνή φευγόντων καὶ διασωζομένων ἀπὸ τῆς γῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ ἀναγγείλῃ ἐν Σιὼν τὴν ἐκδίκησιν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, τὴν ἐκδίκησιν τοῦ ναοῦ αὐτοῦ.
29 Συγκαλέσατε τοὺς τοξότας ἐπὶ Βαβυλῶνα· πάντες οἱ ἐντείνοντες τόξον, στρατοπεδεύσατε κατ᾿ αὐτῆς κύκλῳ· μηδεὶς ἐξ αὐτῆς ἄς μή διασωθῆ· ἀνταπόδοτε εἰς αὐτήν κατὰ τὸ ἔργον αὐτῆς· κατὰ πάντα ὅσα ἔκαμε, κάμετε εἰς αὐτήν· διότι ὑπερηφανεύθη κατὰ τοῦ Κυρίου, κατὰ τοῦ Ἁγίου τοῦ Ἰσραήλ.
30 Διὰ τοῦτο οἱ νέοι αὐτῆς θέλουσι πέσει ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῆς, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες αὐτῆς οἱ πολεμισταὶ θέλουσιν ἀπολεσθῆ κατ᾿ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, λέγει Κύριος.
31 Ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον σου, ὦ ἐπηρμένη, λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων· διότι ἦλθεν ἡ ἡμέρα σου, ὁ καιρὸς τῆς ἐπισκέψεώς σου.
32 Καὶ ὁ ἐπηρμένος θέλει προσκόψει καὶ πέσει, καὶ δὲν θέλει ὑπάρχει ὁ ἀναστήσων αὐτόν· καὶ θέλω ἀνάψει πῦρ ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτοῦ καὶ θέλει καταφάγει πάντα τὰ πέριξ αὐτοῦ.
33 Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ καὶ οἱ υἱοὶ Ἰούδα κατεδυναστεύθησαν ὁμοῦ· καὶ πάντες οἱ αἰχμαλωτίσαντες αὐτοὺς κατεκράτησαν αὐτούς· ἠρνήθησαν νὰ ἀπολύσωσιν αὐτούς.
34 Πλήν ὁ Λυτρωτής αὐτῶν εἶναι Ἰσχυρός· Κύριος τῶν δυνάμεων τὸ ὄνομα αὐτοῦ· θέλει ἐξάπαντος διαδικάσει τὴν δίκην αὐτῶν, διὰ νὰ ἀναπαύσῃ τὴν γῆν καὶ νὰ ταράξῃ τοὺς κατοίκους τῆς Βαβυλῶνος.
35 Μάχαιρα ἐπὶ τοὺς Χαλδαίους, λέγει Κύριος, καὶ ἐπὶ τοὺς κατοίκους τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐπὶ τοὺς μεγιστᾶνας αὐτῆς καὶ ἐπὶ τοὺς σοφοὺς αὐτῆς.
36 Μάχαιρα ἐπὶ τοὺς ψευδοπροφήτας καὶ θέλουσι παραφρονήσει· μάχαιρα ἐπὶ τοὺς ἰσχυροὺς αὐτῆς καὶ θέλουσι τρομάξει.
37 Μάχαιρα ἐπὶ τοὺς ἵππους αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὰς ἁμάξας αὐτῶν καὶ ἐπὶ πάντα τὸν σύμμικτον λαὸν τὸν ἐν μέσῳ αὐτῆς, καὶ θέλουσιν εἶσθαι ὡς γυναῖκες· μάχαιρα ἐπὶ τοὺς θησαυροὺς αὐτῆς καὶ θέλουσι διαρπαχθῆ.
38 Ξηρασία ἐπὶ τὰ ὕδατα αὐτῆς, καὶ θέλουσι ξηρανθῆ· διότι εἶναι γῆ τῶν γλυπτῶν καὶ ἐμωράνθησαν ἐν τοῖς εἰδώλοις αὑτῶν.
39 Διὰ τοῦτο θηρία καὶ αἴλουροι θέλουσι κατοικήσει ἐκεῖ καὶ στρουθοκάμηλοι θέλουσι κατοικήσει ἐν αὐτῇ καὶ δὲν θέλει κατοικηθῆ πλέον εἰς τὸν αἰῶνα· καὶ οὐδεὶς θέλει κατασκηνώσει ἐν αὐτῇ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.
40 Καθὼς κατέστρεψεν ὁ Θεὸς τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα καὶ τὰ πλησιόχωρα αὐτῶν, λέγει Κύριος, οὕτως ἄνθρωπος δὲν θέλει κατοικήσει ἐκεῖ οὐδὲ υἱὸς ἀνθρώπου θέλει παροικήσει ἐν αὐτῇ.
41 Ἰδού, λαὸς θέλει ἐλθεῖ ἀπὸ βορρᾶ καὶ ἔθνος μέγα, καὶ βασιλεῖς πολλοὶ θέλουσιν ἐγερθῆ ἀπὸ τῶν ἐσχάτων τῆς γῆς.
42 Τόξον καὶ λόγχην θέλουσι κρατεῖ· εἶναι σκληροὶ καὶ ἀνίλεοι· ἡ φωνή αὐτῶν ἤχεῖ ὡς θάλασσα, καὶ ἐπιβαίνουσιν ἐπὶ ἵππους, παρατεταγμένοι ὡς ἄνδρες εἰς πόλεμον, ἐναντίον σου, θυγάτηρ Βαβυλῶνος.
43 Ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος τὴν φήμην αὐτῶν καὶ αἱ χεῖρες αὐτοῦ παρελύθησαν· στενοχωρία συνέλαβεν αὐτόν, δίνες ὡς τικτούσης.
44 Ἰδού, θέλει ἀναβῆ ὡς λέων ἀπὸ τοῦ φρυάγματος τοῦ Ἰορδάνου ἐναντίον τῆς κατοικίας τοῦ δυνατοῦ· ἀλλ᾿ ἐγὼ ταχέως θέλω ἐκδιώξει αὐτοὺς ἀπ᾿ αὐτῆς· καὶ ὅστις εἶναι ὁ ἐκλεκτὸς σου, τοῦτον θέλω καταστήσει ἐπ᾿ αὐτήν· διότι τίς ὅμοιός μου; καὶ τίς θέλει ἀντισταθῆ εἰς ἐμέ; καὶ τίς εἶναι ὁ ποιμήν ἐκεῖνος, ὅστις θέλει σταθῆ κατὰ πρόσωπόν μου;
45 Διὰ τοῦτο ἀκούσατε τὴν βουλήν τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποίαν ἐβουλεύθη κατὰ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ τοὺς λογισμοὺς αὐτοῦ, τοὺς ὁποίους ἐλογίσθη κατὰ τῆς γῆς τῶν Χαλδαίων· ἐξάπαντος καὶ τὰ ἐλάχιστα τοῦ ποιμνίου θέλουσι κατασύρει αὐτούς· ἐξάπαντος ἡ κατοικία αὐτῶν θέλει ἐρημωθῆ μετ᾿ αὐτῶν.
46 Ἀπὸ τοῦ ἤχου τῆς ἁλώσεως τῆς Βαβυλῶνος ἐσείσθη ἡ γῆ, καὶ ἡ κραυγή ἠκούσθη ἐν τοῖς ἔθνεσι. |
