1 Περὶ τῶν υἱῶν Ἀμμών. Οὕτω λέγει Κύριος· Μήπως δὲν ἔχει υἱοὺς ὁ Ἰσραήλ; δὲν ἔχει κληρονόμον; διὰ τί ὁ Μαλχὸμ ἐκληρονόμησε τὴν Γὰδ καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ κατοικεῖ ἐν ταῖς πόλεσιν ἐκείνου;
2 Διὰ τοῦτο, ἰδού, ἔρχονται ἡμέραι, λέγει Κύριος, καὶ θέλω κάμει νὰ ἀκουσθῇ ἐν Ῥαββὰ τῶν υἱῶν Ἀμμὼν θόρυβος πολέμου· καὶ θέλει εἶσθαι σωρὸς ἐρειπίων καὶ αἱ κῶμαι αὐτῆς θέλουσι κατακαυθῆ ἐν πυρί· τότε ὁ Ἰσραήλ θέλει κληρονομήσει τοὺς κληρονομήσαντας αὐτόν, λέγει Κύριος.
3 Ὀλόλυξον, Ἑσεβών, διότι ἡ Γαὶ ἐλεηλατήθη· βοήσατε, αἱ κῶμαι τῆς Ῥαββά, περιζώσθητε σάκκους· θρηνήσατε καὶ περιδράμετε διὰ τῶν φραγμῶν· διότι ὁ Μαλχὸμ θέλει ὑπάγει εἰς αἰχμαλωσίαν, οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ ὁμοῦ.
4 Διὰ τί καυχᾶσαι εἰς τὰς κοιλάδας; ἡ κοιλὰς σου διέρρευσε, θυγάτηρ ἀποστάτρια, ἥτις ἤλπιζες ἐπὶ τοὺς θησαυροὺς σου, λέγουσα, Τίς θέλει ἐλθεῖ ἐναντίον μου;
5 Ἰδού, ἐγὼ φέρω φόβον ἐπὶ σέ, λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων, ἀπὸ πάντων τῶν περιοίκων σου· καὶ θέλετε διασκορπισθῆ ἕκαστος κατὰ πρόσωπον αὑτοῦ· καὶ δὲν θέλει ὑπάρχει ὁ συνάξων τὸν πλανώμενον.
6 Καὶ μετὰ ταῦτα θέλω ἐπιστρέψει τὴν αἰχμαλωσίαν τῶν υἱῶν Ἀμμών, λέγει Κύριος.
7 Περὶ τοῦ Ἐδώμ. Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· δὲν εἶναι πλέον σοφία ἐν Θαιμάν; ἐχάθη ἡ βουλή ἀπὸ τῶν συνετῶν; ἔφυγεν ἡ σοφία αὐτῶν;
8 Φύγετε, στραφῆτε, κάμετε τόπους βαθεῖς διὰ κατοικίαν, κάτοικοι τῆς Δαιδάν· διότι θέλω φέρει ἐπ᾿ αὐτὸν τὸν ὄλεθρον τοῦ Ἡσαῦ, τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκέψεως αὐτοῦ.
9 Ἐὰν ἤρχοντο πρὸς σὲ τρυγηταί, δὲν ἤθελον ἀφήσει ἐπιφυλλίδας; ἐὰν κλέπται διὰ νυκτός, ἤθελον ἁρπάσει τὸ ἀρκοῦν εἰς αὐτούς.
10 Ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐγύμνωσα τὸν Ἡσαῦ, ἀνεκάλυψα τοὺς κρυψῶνας αὐτοῦ, καὶ δὲν θέλει δυνηθῆ νὰ κρυφθῇ· ἐλεηλατήθη τὸ σπέρμα αὑτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ γείτονες αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς δὲν ὑπάρχει.
11 Ἄφες τὰ ὀρφανὰ σου· ἐγὼ θέλω ζωογονήσει αὐτά· καὶ αἱ χῆραί σου ἄς ἐλπίζωσιν ἐπ᾿ ἐμέ.
12 Διότι οὕτω λέγει Κύριος· Ἰδού, ἐκεῖνοι εἰς τοὺς ὁποίους δὲν προσῆκε νὰ πίωσιν ἀπὸ τοῦ ποτηρίου, τῳόντι ἔπιον· καὶ σὺ θέλεις μείνει ὅλως ἀτιμώρητος; δὲν θέλεις μείνει ἀτιμώρητος ἀλλ᾿ ἐξάπαντος θέλεις πίει.
13 Διότι ὥμοσα εἰς ἐμαυτόν, λέγει Κύριος, ὅτι ἡ Βοσόρρα θέλει εἶσθαι εἰς θάμβος, εἰς ὄνειδος, εἰς ἐρήμωσιν καὶ εἰς κατάραν· καὶ πᾶσαι αἱ πόλεις αὐτῆς θέλουσιν εἶσθαι ἔρημοι εἰς τὸν αἰῶνα.
14 Ἤκουσα ἀγγελίαν παρὰ Κυρίου καὶ μηνυτής ἀπεστάλη πρὸς τὰ ἔθνη, λέγων, Συνάχθητε καὶ ἔλθετε ἐναντίον αὐτῆς καὶ σηκώθητε εἰς πόλεμον.
15 Διότι ἰδού, θέλω σὲ κάμει μικρὸν μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, εὐκαταφρόνητον μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.
16 Ἡ τρομερότης σου σὲ ἠπάτησε καὶ ἡ ὑπερηφανία τῆς καρδίας σου, σὺ ὁ κατοικῶν ἐν τοῖς κοιλώμασι τῶν κρημνῶν, ὁ κατέχων τὸ ὕψος τῶν βουνῶν· καὶ ἄν ὑψώσῃς τὴν φωλεὰν σου ὡς ὁ ἀετός, καὶ ἐκεῖθεν θέλω σὲ καταβιβάσει, λέγει Κύριος.
17 Καὶ ὁ Ἐδὼμ θέλει εἶσθαι εἰς θάμβος· πᾶς ὁ διαβαίνων δι᾿ αὐτοῦ θέλει ἐκθαμβηθῆ καὶ θέλει συρίξει ἐπὶ πάσαις ταῖς πληγαῖς αὐτοῦ.
18 Καθὼς κατεστράφησαν τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα καὶ τὰ πλησιόχωρα αὐτῶν, λέγει Κύριος, οὕτως ἄνθρωπος δὲν θέλει κατοικήσει ἐκεῖ οὐδὲ υἱὸς ἀνθρώπου θέλει παροικήσει ἐκεῖ.
19 Ἰδού, θέλει ἀναβῆ ὡς λέων ἀπὸ τοῦ φρυάγματος τοῦ Ἰορδάνου ἐναντίον τῆς κατοικίας τοῦ δυνατοῦ· ἀλλ᾿ ἐγὼ ταχέως θέλω ἐκδιώξει τοῦτον ἀπ᾿ αὐτῆς· καὶ ὅστις εἶναι ὁ ἐκλεκτὸς μου, τοῦτον θέλω καταστήσει ἐπ᾿ αὐτήν· διότι τίς ὅμοιός μου; καὶ τίς θέλει ἀντισταθῆ εἰς ἐμέ; καὶ τίς ὁ ποιμήν ἐκεῖνος, ὅστις θέλει σταθῆ κατὰ πρόσωπόν μου;
20 Διὰ τοῦτο ἀκούσατε τὴν βουλήν τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποίαν ἐβουλεύθη κατὰ τοῦ Ἐδώμ, καὶ τοὺς λογισμοὺς αὐτοῦ, τοὺς ὁποίους ἐλογίσθη κατὰ τῶν κατοίκων τῆς Θαιμάν· Ἐξάπαντος καὶ τὰ ἐλάχιστα τοῦ ποιμνίου θέλουσι κατασύρει αὐτούς· ἐξάπαντος ἡ κατοικία αὐτῶν θέλει ἐρημωθῆ μετ᾿ αὐτῶν.
21 Ἀπὸ τοῦ ἤχου τῆς ἁλώσεως αὐτῶν ἐσείσθη ἡ γῆ· ὁ ἦχος τῆς φωνῆς αὐτῆς ἤκούσθη ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ.
22 Ἰδού, θέλει ἀναβῆ καὶ πετάξει ὡς ἀετός, καὶ θέλει ἁπλώσει τὰς πτέρυγας αὑτοῦ ἐπὶ Βοσόρραν· καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἡ καρδία τῶν ἰσχυρῶν τοῦ Ἐδὼμ θέλει εἶσθαι ὡς καρδία γυναικὸς κοιλοπονούσης.
23 Περὶ τῆς Δαμασκοῦ. Κατῃσχύνθη ἡ Αἰμὰθ καὶ ἡ Ἀρφάδ· διότι ἤκουσαν κακήν ἀγγελίαν· ἀνελύθησαν· ταραχή εἶναι ἐν τῇ θαλάσσῃ· δὲν δύναται νὰ ἡσυχάσῃ.
24 Ἡ Δαμασκὸς παρελύθη, ἐστράφη εἰς φυγήν, καὶ τρόμος κατέλαβεν αὐτήν· ἀγωνία καὶ πόνοι ἐκυρίευσαν αὐτήν ὡς τικτούσης.
25 Πῶς δὲν ἐναπελείφθη ἡ πόλις ἡ εὐκλεής, ἡ πόλις τῆς εὐφροσύνης μου.
26 Διὰ τοῦτο οἱ νέοι αὐτῆς θέλουσι πέσει ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῆς, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ πολεμισταὶ θέλουσιν ἀπολεσθῆ κατ᾿ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.
27 Καὶ θέλω ἀνάψει πῦρ ἐν τῷ τείχει τῆς Δαμασκοῦ καὶ θέλει καταφάγει τὰ παλάτια τοῦ Βὲν-ἀδάδ.
28 Περὶ τῆς Κηδάρ, καὶ περὶ τῶν βασιλείων τῆς Ἀσώρ, τὰ ὁποῖα ἐπάταξε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος. Οὕτω λέγει Κύριος· Σηκώθητε, ἀνάβητε πρὸς τὴν Κηδὰρ καὶ λεηλατήσατε τοὺς υἱοὺς τῆς ἀνατολῆς.
29 Θέλουσι κυριεύσει τὰς σκηνὰς αὐτῶν καὶ τὰ ποίμνια αὐτῶν· θέλουσι λάβει εἰς ἑαυτοὺς τὰ παραπετάσματα αὐτῶν καὶ πᾶσαν τὴν ἀποσκευήν αὐτῶν καὶ τὰς καμήλους αὐτῶν· καὶ θέλουσι βοήσει πρὸς αὐτούς, Τρόμος πανταχόθεν.
30 Φύγετε, ὑπάγετε μακράν, κάμετε τόπους βαθεῖς διὰ κατοικίαν, κάτοικοι τῆς Ἀσώρ, λέγει Κύριος· διότι Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος ἐβουλεύθη βουλήν ἐναντίον σας καὶ ἐλογίσθη λογισμοὺς ἐναντίον σας.
31 Σηκώθητε, ἀνάβητε εἰς τὸ ἥσυχον ἔθνος τὸ κατοικοῦν ἐν ἀσφαλείᾳ, λέγει Κύριος· οἵτινες δὲν ἔχουσι πύλας οὐδὲ μοχλοὺς ἀλλὰ κατοικοῦσι μόνοι·
32 καὶ αἱ κάμηλοι αὐτῶν θέλουσιν εἶσθαι λεηλασία καὶ τὸ πλῆθος τῶν κτηνῶν αὐτῶν λάφυρον· καὶ θέλω διασκορπίσει αὐτοὺς εἰς πάντας τοὺς ἀνέμους, πρὸς τοὺς κατοικοῦντας ἐν τοῖς ἀπωτάτοις μέρεσι· καὶ θέλω ἐπιφέρει τὸν ὄλεθρον αὐτῶν ἐκ πάντων τῶν περάτων αὐτῶν, λέγει Κύριος.
33 Καὶ ἡ Ἀσὼρ θέλει εἶσθαι κατοικία θώων, ἔρημος εἰς τὸν αἰῶνα· δὲν θέλει κατοικεῖ ἐκεῖ ἄνθρωπος καὶ δὲν θέλει παροικεῖ ἐν αὐτῇ υἱὸς ἀνθρώπου.
34 Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, κατὰ τῆς Ἐλὰμ ἐν τῇ ἀρχῇ τῆς βασιλείας τοῦ Σεδεκίου βασιλέως τοῦ Ἰούδα, λέγων,
35 Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· Ἰδού, θέλω συντρίψει τὸ τόξον τῆς Ἐλάμ, τὴν ἀρχήν τῆς δυνάμεως αὐτῶν.
36 Καὶ θέλω φέρει ἐπὶ τὴν Ἐλάμ τοὺς τέσσαρας ἀνέμους ἐκ τῶν τεσσάρων ἄκρων τοῦ οὐρανοῦ, καὶ θέλω διασκορπίσει αὐτοὺς εἰς πάντας τούτους τοὺς ἀνέμους· καὶ δὲν θέλει εἶσθαι ἔθνος, ὅπου οἱ δεδιωγμένοι τῆς Ἐλάμ δὲν θέλουσιν ἐλθεῖ.
37 Διότι θέλω κατατρομάξει τὴν Ἐλάμ ἔμπροσθεν τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ ἔμπροσθεν τῶν ζητούντων τὴν ψυχήν αὐτῶν· καὶ θέλω ἐπιφέρει κακὸν ἐπ᾿ αὐτούς, τὸν θυμὸν τῆς ὀργῆς μου, λέγει Κύριος· καὶ θέλω ἀποστείλει τὴν μάχαιραν ὀπίσω αὐτῶν, ἑωσοῦ ἀναλώσω αὐτούς.
38 Καὶ θέλω στήσει τὸν θρόνον μου ἐν Ἐλάμ, καὶ θέλω ἐξολοθρεύσει ἐκεῖθεν βασιλέα καὶ μεγιστᾶνας, λέγει Κύριος.
39 Πλήν ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις θέλω ἐπιστρέψει τὴν αἰχμαλωσίαν τῆς Ἐλάμ, λέγει Κύριος. |