1 Ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς τὸν Ἱερεμίαν περὶ παντὸς τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰούδα ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει τοῦ Ἰωακείμ υἱοῦ τοῦ Ἰωσίου, βασιλέως τον Ἰούδα, τὸ ὁποῖον ἦτο τὸ πρῶτον ἔτος τοῦ Ναβουχοδονόσορ, βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος·
2 τὸν ὁποῖον Ἱερεμίας ὁ προφήτης ἐλάλησε πρὸς πάντα τὸν λαὸν τοῦ Ἰούδα καὶ πρὸς πάντας τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ, λέγων,
3 Ἀπὸ τοῦ δεκάτου τρίτου ἔτους τοῦ Ἰωσίου, υἱοῦ τοῦ Ἀμών, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ἥτις εἶναι τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος, ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἔγεινε πρὸς ἐμὲ καὶ ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς, ἐγειρόμενος πρωΐ καὶ λαλῶν· καὶ δὲν ἠκούσατε.
4 Καὶ ἀπέστειλε Κύριος πρὸς ἐσᾶς πάντας τοὺς δούλους αὑτοῦ τοὺς προφήτας, ἐγειρόμενος πρωΐ καὶ ἀποστέλλων· καὶ δὲν ἠκούσατε οὐδὲ ἐκλίνατε τὸ τίον σας διὰ νὰ ἀκροασθῆτε.
5 Οἵτινες εἶπον, Στράφητε τώρα ἕκαστος ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὑτοῦ τῆς πονηρᾶς καὶ ἀπὸ τῆς κακίας τῶν ἔργων σας, καὶ κατοικήσατε ἐπὶ τῆς γῆς, τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς ἐσᾶς καὶ εἰς τοὺς πατέρας σας εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος·
6 καὶ μή πορεύεσθε ὀπίσω ἄλλων θεῶν, διὰ νὰ λατρεύητε καὶ νὰ προσκυνῆτε αὐτούς, καὶ μή μὲ παροργίζετε μὲ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σας καὶ δὲν θέλω σᾶς κάμει κακόν.
7 Ἀλλὰ δὲν μοῦ ἠκούσατε, λέγει Κύριος· διὰ νὰ μὲ παροργίσητε μὲ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σας πρὸς κακὸν σας.
8 Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· Ἐπειδή δὲν ἠκούσατε τοὺς λόγους μου,
9 ἰδού, ἐγὼ θέλω ἀποστείλει καὶ λάβει πάσας τὰς οἰκογενείας τοῦ βορρᾶ, λέγει Κύριος, καὶ τὸν Ναβουχοδονόσορ βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος· τὸν δοῦλόν μου, καὶ θέλω φέρει αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν ταύτην καὶ ἐπὶ τοὺς κατοίκους αὐτῆς καὶ ἐπὶ πάντα ταῦτα τὰ ἔθνη κύκλῳ, καὶ θέλω ἐξολοθρεύσει αὐτοὺς καὶ καταστήσει αὐτοὺς ἔκπληξιν καὶ ἐρημώσεις αἰωνίους.
10 Καὶ θέλω ἀφαιρέσει ἀπ᾿ αὐτῶν τὴν φωνήν τῆς χαρᾶς καὶ τὴν φωνήν τῆς εὐφροσύνης, τὴν φωνήν τοῦ νυμφίου καὶ τὴν φωνήν τῆς νύμφης, τὸν ἦχον τῶν μυλοπετρῶν καὶ τὸ φῶς τοῦ λύχνου.
11 Καὶ πᾶσα αὕτη ἡ γῆ θέλει εἶσθαι εἰς ἐρήμωσιν καὶ θάμβος, καὶ τὰ ἔθνη ταῦτα θέλουσι δουλεύσει τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος ἑβδομήκοντα ἔτη.
12 Καὶ ὅταν συμπληρωθῶσι τὰ ἑβδομήκοντα ἔτη, θέλω ἀνταποδώσει ἐπὶ τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐπὶ τὸ ἔθνος ἐκεῖνο, λέγει Κύριος, τὴν ἀνομίαν αὐτῶν, καὶ ἐπὶ τὴν γῆν τῶν Χαλδαίων, καὶ θέλω καταστήσει αὐτήν ἐρήμωσιν αἰώνιον.
13 Καὶ θέλω φέρει ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην πάντας τοὺς λόγους μου, τοὺς ὁποίους ἐλάλησα κατ᾿ αὐτῆς, ἅπαν τὸ γεγραμμένον ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ, τὸ ὁποῖον ὁ Ἱερεμίας προεφήτευσε κατὰ πάντων τῶν ἐθνῶν.
14 Διότι ἔθνη πολλὰ καὶ βασιλεῖς μεγάλοι θέλουσι καταδουλώσει καὶ αὐτούς· καὶ θέλω ἀνταποδώσει εἰς αὐτοὺς κατὰ τὰς πράξεις αὐτῶν καὶ κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν.
15 Διότι οὕτω λέγει πρὸς ἐμὲ Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, Λάβε τὸ ποτήριον τοῦτο τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ μου ἐκ τῆς χειρὸς μου καὶ πότισον ἐξ αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, πρὸς τὰ ὁποῖα ἐγὼ σὲ ἀποστέλλω·
16 καὶ θέλουσι πίει καὶ θέλουσι ταραχθῆ καὶ παραφρονήσει ἐξ αἰτίας τῆς μαχαίρας, τὴν ὁποίαν ἐγὼ θέλω ἀποστείλει ἐν μέσῳ αὐτῶν.
17 Τότε ἔλαβον τὸ ποτήριον ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Κυρίου καὶ ἐπότισα πάντα τὰ ἔθνη, πρὸς τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλε·
18 τὴν Ἱερουσαλήμ καὶ τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτοῦ καὶ τοὺς μεγιστᾶνας αὐτοῦ, διὰ νὰ καταστήσω αὐτοὺς ἐρήμωσιν, θάμβος, συριγμὸν καὶ κατάραν, καθὼς τὴν ἡμέραν ταύτην·
19 τὸν Φαραὼ βασιλέα τῆς Αἰγύπτου καὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ καὶ τοὺς μεγιστᾶνας αὐτοῦ καὶ ἅπαντα τὸν λαὸν αὐτοῦ,
20 καὶ πάντα τὸν σύμμικτον λαὸν καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς Οὔζ καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς τῶν Φιλισταίων καὶ τὴν Ἀσκάλωνα καὶ τὴν Γάζαν καὶ τὴν Ἀκκαρὼν καὶ τὸ ὑπόλοιπον τῆς Ἀζώτου,
21 τὸν Ἐδὼμ καὶ τὸν Μωὰβ καὶ τοὺς υἱοὺς Ἀμμών,
22 καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς Τύρου καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς Σιδῶνος καὶ τοὺς βασιλεῖς τῶν νήσων τῶν πέραν τῆς θαλάσσης,
23 τὴν Δαιδὰν καὶ τὴν Θαιμὰ καὶ τὴν Βοὺζ καὶ πάντας τοὺς περικείροντας τὴν κόμην·
24 καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς Ἀραβίας καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῶν συμμίκτων λαῶν τῶν κατοικούντων ἐν τῇ ἐρήμῳ,
25 καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς Ζιμβρὶ καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῆς Ἐλὰμ καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τῶν Μήδων,
26 καὶ πάντας τοὺς βασιλεῖς τοῦ βορρᾶ τοὺς μακρὰν καὶ τοὺς ἐγγύς, ἕνα μετὰ τοῦ ἄλλου, καὶ πάντα τὰ βασίλεια τῆς οἰκουμένης, τὰ ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς· καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς Σησὰχ θέλει πίει μετ᾿ αὐτούς.
27 Διὰ τοῦτο θέλεις εἰπεῖ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Πίετε καὶ μεθύσατε καὶ ἐμέσατε καὶ πέσετε καὶ μή σηκωθῆτε, ἐξ αἰτίας τῆς μαχαίρας, τὴν ὁποίαν ἐγὼ θέλω ἀποστείλει ἐν μέσῳ ὑμῶν.
28 Καὶ ἐὰν δὲν θελήσωσι νὰ λάβωσι τὸ ποτήριον ἐκ τῆς χειρὸς σου διὰ νὰ πίωσι, τότε θέλεις εἰπεῖ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· Ἐξάπαντος θέλετε πίει.
29 Διότι ἰδού, ἐνῷ ἐγὼ ἐπὶ τὴν πόλιν, ἐπὶ τῆς ὁποίας ἐκλήθη τὸ ὄνομά μου, ἀρχίζω νὰ φέρω κακόν, σεῖς θέλετε μείνει λοιπὸν ἀτιμώρητοι; δὲν θέλετε μείνει ἀτιμώρητοι, διότι ἐγὼ θέλω καλέσει μάχαιραν ἐπὶ πάντας τοὺς κατοίκους τῆς γῆς, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.
30 Διὰ τοῦτο, σὺ προφήτευσον κατ᾿ αὐτῶν πάντας τοὺς λόγους τούτους καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Ὁ Κύριος θέλει βρυχήσει ἐξ ὕψους καὶ ἐκπέμψει τὴν φωνήν αὑτοῦ ἀπὸ τῆς κατοικίας τῆς ἁγιότητος αὑτοῦ· θέλει βρυχήσει δυνατὰ ἐπὶ τῆς κατοικίας αὑτοῦ· θέλει βοήσει ὡς οἱ ληνοπατοῦντες κατὰ πάντων τῶν κατοίκων τῆς γῆς.
31 Θόρυβος θέλει φθάσει ἕως τῶν περάτων τῆς γῆς· διότι ὁ Κύριος ἔχει κρίσιν μετὰ τῶν ἐθνῶν· αὐτὸς διαδικάζεται μετὰ πάσης σαρκός· θέλει παραδώσει τοὺς ἀσεβεῖς εἰς μάχαιραν, λέγει Κύριος.
32 Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· Ἰδού, κακὸν θέλει ἐξέλθει ἀπὸ ἔθνους εἰς ἔθνος καὶ ἀνεμοστρόβιλος μέγας θέλει ἐγερθῆ ἐκ τῶν ἄκρων τῆς γῆς.
33 Καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ θέλουσι κοίτεσθαι τεθανατωμένοι παρὰ Κυρίου ἀπ᾿ ἄκρου τῆς γῆς ἕως ἄκρου τῆς γῆς· δὲν θέλουσι θρηνολογηθῆ οὐδὲ συναχθῆ οὐδὲ ταφῆ· θέλουσιν εἶσθαι διὰ κοπρίαν ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς.
34 Ὀλολύξατε, ποιμένες, καὶ ἀναβοήσατε· καὶ κυλίσθητε εἰς τὸ χῶμα, οἱ ἔγκριτοι τοῦ ποιμνίου· διότι ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι σας διὰ τὴν σφαγήν καὶ διὰ τὸν σκορπισμὸν σας, καὶ θέλετε πέσει ὡς σκεῦος ἐκλεκτόν.
35 Καὶ θέλει λείψει ἡ φυγή ἀπὸ τῶν ποιμένων καὶ ἡ σωτηρία ἀπὸ τῶν ἐγκρίτων τοῦ ποιμνίου.
36 Φωνή κραυγῆς τῶν ποιμένων καὶ ὀλολυγμὸς τῶν ἐγκρίτων τοῦ ποιμνίου· διότι ὁ Κύριος ἠφάνισε τὴν βοσκήν αὐτῶν.
37 Καὶ αἱ εἰρηνικαὶ κατοικίαι κατηδαφίσθησαν ἐξ αἰτίας τῆς φλογερᾶς ὀργῆς τοῦ Κυρίου.
38 Κατέλιπε τὸ κατοικητήριον αὑτοῦ ὡς ὁ λέων, διότι ἡ γῆ αὐτῶν κατεστάθη ἔρημος ἐξ αἰτίας τῆς ἀγριότητος τοῦ καταδυναστεύοντος καὶ ἐξ αἰτίας τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ. |
