1 Καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἑπτὰ γυναῖκες θέλουσι πιάσει ἕνα ἄνδρα λέγουσαι, θέλομεν τρώγει τὸν ἄρτον ἡμῶν καὶ θέλομεν ἐνδύεσθαι τὰ ἱμάτια ἡμῶν μόνον ἄς κράζεται τὸ ὄνομά σου ἐφ ἡμᾶς, διὰ νὰ ἀφαιρέσῃς τὸ ὄνειδος ἡμῶν.
2 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὁ κλάδος τοῦ Κυρίου θέλει εἶσθαι ὡραῖος καὶ ἔνδοξος καὶ ὁ καρπὸς τῆς γῆς ἐξαίρετος καὶ εὐφρόσυνος εἰς τοὺς διασωθέντας ἐκ τοῦ Ἰσραήλ·
3 καὶ ὁ ὑπόλοιπος ἐν Σιὼν καὶ ὁ ἐναπολειφθεὶς ἐν Ἱερουσαλήμ θέλει ὀνομασθῆ ἅγιος, πάντες οἱ γεγραμμένοι μεταξὺ τῶν ζώντων ἐν Ἱερουσαλήμ,
4 ὅταν ἐκπλύνῃ ὁ Κύριος τὴν ἀκαθαρσίαν τῶν θυγατέρων τῆς Σιὼν καὶ καθαρίσῃ τὸ αἷμα τῆς Ἱερουσαλήμ ἐκ μέσου αὐτῆς διὰ πνεύματος κρίσεως καὶ διὰ πνεύματος καύσεως.
5 Καὶ ὁ Κύριος θέλει δημιουργήσει ἐπὶ πάντα τόπον τοῦ ὄρους Σιὼν καὶ ἐπὶ τὰς συναθροίσεις αὐτῆς νεφέλην καὶ καπνὸν τὴν ἡμέραν, ἐν δὲ τῇ νυκτὶ λαμπρότητα φλογεροῦ πυρός· διότι ἐπὶ πᾶσαν τὴν δόξαν θέλει εἶσθαι ὑπεράσπισις,
6 καὶ θέλει εἶσθαι σκηνή, διὰ νὰ ἐπισκιάζῃ ἀπὸ τῆς καύσεως ἐν ἡμέρᾳ, καὶ διὰ νὰ ἦναι καταφύγιον καὶ σκέπη ἀπὸ ἀνεμοζάλης καὶ ἀπὸ βροχῆς. |