1 Υἱὲ μου, ἐὰν ἔγεινας ἐγγυητής διὰ τὸν φίλον σου, ἐὰν ἔδωκας τὴν χεῖρά σου εἰς ξένον,
2 ἐπαγιδεύθης διὰ τῶν λόγων τοῦ στόματός σου, ἐπιάσθης διὰ τῶν λόγων τοῦ στόματός σου·
3 Κάμε λοιπὸν τοῦτο, υἱὲ μου, καὶ σώζου, ἐπειδή ἦλθες εἰς τὰς χεῖρας τοῦ φίλου σου· ὕπαγε, μή ἀποκάμῃς, καὶ βίαζε τὸν φίλον σου.
4 Μή δώσῃς ὕπνον εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, μηδὲ νυσταγμὸν εἰς τὰ βλεφαρά σου·
5 Σώζου, ὡς δορκάδιον ἐκ χειρὸς τοῦ κυνηγοῦ καὶ ὡς πτηνὸν ἐκ χειρὸς τοῦ ἰξευτοῦ.
6 Ὕπαγε πρὸς τὸν μύρμηκα, ὦ ὀκνηρέ· παρατήρησον τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ καὶ γίνου σοφός·
7 ὅστις μή ἔχων ἄρχοντα, ἐπιστάτην ἤ κυβερνήτην,
8 ἑτοιμάζει τὴν τροφήν αὑτοῦ τὸ θέρος, συνάγει τὰς τροφὰς αὑτοῦ ἐν τῷ θερισμῷ.
9 Ἕως πότε θέλεις κοιμᾶσθαι, ὀκνηρέ; πότε θέλεις σηκωθῆ ἐκ τοῦ ὕπνου σου;
10 Ὀλίγος ὕπνος, ὀλίγος νυσταγμός, ὀλίγη συμπλοκή τῶν χειρῶν εἰς τὸν ὕπνον·
11 Ἔπειτα ἡ πτωχεία σου ἔρχεται ὡς ταχυδρόμος, καὶ ἡ ἔνδειά σου ὡς ἀνήρ ἔνοπλος.
12 Ὁ ἀχρεῖος ἄνθρωπος, ὁ κακότροπος ἄνθρωπος, περιπατεῖ μὲ στόμα διεστραμμένον·
13 Κάμνει νεῦμα διὰ τῶν ὀφθαλμῶν αὑτοῦ, σημαίνει διὰ τῶν ποδῶν αὑτοῦ, διδάσκει διὰ τῶν δακτύλων αὑτοῦ·
14 μετὰ διεστραμμένης καρδίας μηχανᾶται κακὰ ἐν παντὶ καιρῷ· ἐγείρει ἔριδας·
15 διὰ τοῦτο ἐξαίφνης θέλει ἐπέλθει ἡ ἀπώλεια αὐτοῦ· ἐξαίφνης θέλει συντριφθῆ ἀνιάτως.
16 Ταῦτα τὰ ἕξ μισεῖ ὁ Κύριος, ἑπτὰ μάλιστα βδελύττεται ἡ ψυχή αὐτοῦ·
17 ὀφθαλμοὺς ὑπερηφάνους, γλῶσσαν ψευδῆ καὶ χεῖρας ἐκχεούσας αἷμα ἀθῷον,
18 καρδίαν μηχανευομένην λογισμοὺς κακούς, πόδας τρέχοντας ταχέως εἰς τὸ κακοποιεῖν,
19 μάρτυρα ψευδῆ λαλοῦντα ψεῦδος καὶ τὸν ἐμβάλλοντα ἔριδας μεταξὺ ἀδελφῶν.
20 Υἱὲ μου, φύλαττε τὴν ἐντολήν τοῦ πατρὸς σου, καὶ μή ἀπορρίψῃς τὸν νόμον τῆς μητρὸς σου.
21 Περίαψον αὐτὰ διαπαντὸς ἐπὶ τῆς καρδίας σου, περίδεσον αὐτὰ περὶ τὸν τράχηλόν σου.
22 Ὅταν περιπατῇς, θέλει σὲ ὁδηγεῖ· ὅταν κοιμᾶσαι, θέλει σὲ φυλάττει· καὶ ὅταν ἐξυπνήσῃς, θέλει συνομιλεῖ μετὰ σοῦ.
23 Διότι λύχνος εἶναι ἡ ἐντολή καὶ φῶς ὁ νόμος, καὶ οἱ ἔλεγχοι τῆς παιδείας ὁδὸς ζωῆς·
24 διὰ νὰ σὲ φυλάττωσιν ἀπὸ κακῆς γυναικός, ἀπὸ κολακείας γλώσσης γυναικὸς ἀλλοτρίας.
25 Μή ὀρεχθῇς τὸ κάλλος αὐτῆς ἐν τῇ καρδίᾳ σου· καὶ ἄς μή σὲ θηρεύσῃ διὰ τῶν βλεφάρων αὑτῆς.
26 Διότι ἐξ αἰτίας γυναικὸς πόρνης καταντᾷ τις ἕως τμήματος ἄρτου, ἡ δὲ μοιχαλὶς θηρεύει τὴν πολύτιμον ψυχήν.
27 Δύναταί τις νὰ βάλῃ πῦρ εἰς τὸν κόλπον αὑτοῦ, καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ νὰ μή καῶσι;
28 Δύναταί τις νὰ περιπατήσῃ ἐπ᾿ ἀνθράκων πυρός, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ νὰ μή κατακαῶσιν;
29 Οὕτω καὶ ὁ εἰσερχόμενος πρὸς τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον αὑτοῦ· ὅστις ἐγγίζει αὐτήν, δὲν θέλει ἀθῳωθῆ.
30 Τὸν κλέπτην δὲν ἀποστρέφονται, ἐὰν κλέπτῃ διὰ νὰ χορτάσῃ τὴν ψυχήν αὑτοῦ, ὅταν πεινᾷ·
31 ἀλλ᾿ ἐὰν πιασθῇ, θέλει ἀποδώσει ἑπταπλάσια· θέλει δώσει πάντα τὰ ὑπάρχοντα τῆς οἰκίας αὑτοῦ.
32 Ὅστις ὅμως μοιχεύει μὲ γυναῖκα, εἶναι ἐνδεής φρενῶν· ἀπώλειαν φέρει εἰς τὴν ψυχήν αὑτοῦ, ὅστις πράττει τοῦτο.
33 Πληγὰς καὶ ἀτιμίαν θέλει ὑποφέρει· καὶ τὸ ὄνειδος αὐτοῦ δὲν θέλει ἐξαλειφθῆ.
34 Διότι ἡ ζηλοτυπία εἶναι μανία τοῦ ἀνδρός, καὶ δὲν θέλει δείξει ἔλεος εἰς τὴν ἡμέραν τῆς ἐκδικήσεως.
35 Δὲν θέλει δεχθῆ οὐδὲν λύτρον· οὐδὲ θέλει ἐξιλεωθῆ, καὶ ἄν πολλαπλασιάσῃς τὰ δῶρα. |
