1 Υἱὲ μου, ἐὰν δεχθῇς τοὺς λόγους μου καὶ ταμιεύσῃς τὰς ἐντολὰς μου παρὰ σεαυτῷ,
2 ὥστε νὰ προσέξῃ τὸ τίον σου εἰς τὴν σοφίαν, νὰ κλίνῃς τὴν καρδίαν σου εἰς τὴν σύνεσιν·
3 καὶ ἐὰν ἐπικαλεσθῇς τὴν φρόνησιν, καὶ ὑψώσῃς τὴν φωνήν σου εἰς τὴν σύνεσιν·
4 ἐὰν ζητήσῃς αὐτήν ὡς ἀργύριον καὶ ἐξερευνήσῃς αὐτήν ὡς κεκρυμμένους θησαυρούς,
5 τότε θέλεις ἐννοήσει τὸν φόβον τοῦ Κυρίου καὶ θέλεις εὑρεῖ τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ.
6 Διότι ὁ Κύριος δίδει σοφίαν· ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐξέρχεται γνῶσις καὶ σύνεσις.
7 Ἀποταμιεύει σωτηρίαν εἰς τοὺς εὐθεῖς· εἶναι ἀσπὶς εἰς τοὺς περιπατοῦντας ἐν ἀκεραιότητι,
8 ὑπερασπίζων τὰς ὁδοὺς τῆς δικαιοσύνης καὶ φυλάττων τὴν ὁδὸν τῶν ὁσίων αὑτοῦ.
9 Τότε θέλεις ἐννοήσει δικαιοσύνην καὶ κρίσιν καὶ εὐθύτητα, πᾶσαν ὁδὸν ἀγαθήν.
10 Ἐὰν ἡ σοφία εἰσέλθῃ εἰς τὴν καρδίαν σου καὶ ἡ γνῶσις ἠδύνῃ τὴν ψυχήν σου,
11 ὀρθή βουλή θέλει σὲ φυλάττει, σύνεσις θέλει σὲ διατηρεῖ·
12 διὰ νὰ σὲ ἐλευθερόνῃ ἀπὸ τῆς ὁδοῦ τῆς πονηρᾶς, ἀπὸ ἀνθρώπου λαλοῦντος δόλια,
13 οἵτινες ἐγκαταλείπουσι τὰς ὁδοὺς τῆς εὐθύτητος, διὰ νὰ περιπατῶσιν ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ σκότους·
14 οἵτινες ἠδύνονται εἰς τὸ νὰ κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εἰς τὰς διαστροφὰς τῆς κακίας,
15 τῶν ὁποίων αἱ ὁδοὶ εἶναι σκολιαὶ καὶ αἱ πορείαι αὐτῶν διεστραμμέναι·
16 διὰ νὰ σὲ ἐλευθερόνῃ ἀπὸ ξένης γυναικός, ἀπὸ ἀλλοτρίας κολακευούσης μὲ τοὺς λόγους αὑτῆς,
17 ἥτις ἐγκατέλιπε τὸν ἐπιστήθιον τῆς νεότητος αὑτῆς καὶ ἐλησμόνησε τὴν διαθήκην τοῦ Θεοῦ αὑτῆς.
18 Διότι ὁ οἶκος αὐτῆς καταβιβάζει εἰς τὸν θάνατον, καὶ τὰ βήματα αὐτῆς εἰς τοὺς νεκρούς·
19 πάντες οἱ εἰσερχόμενοι πρὸς αὐτήν δὲν ἐπιστρέφουσιν οὐδὲ ἀναλαμβάνουσι τὰς ὁδοὺς τῆς ζωῆς·
20 διὰ νὰ περιπατῇς ἐν τῇ ὁδῷ τῶν ἀγαθῶν καὶ νὰ φυλάττῃς τὰς τρίβους τῶν δικαίων.
21 Διότι οἱ εὐθεῖς θέλουσι κατοικήσει τὴν γῆν, καὶ οἱ τέλειοι θέλουσιν ἐναπολειφῆ ἐν αὐτῇ.
22 Οἱ δὲ ἀσεβεῖς θέλουσιν ἐκκοπῆ ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ οἱ παράνομοι θέλουσιν ἐκριζωθῆ ἀπ᾿ αὐτῆς. |
