1 امثال سلیمان بن داود پادشاه اسرائیل،
2 به جهت دانستن حکمت و عدل، و برای فهمیدن کلمات فطانت؛
3 به جهت اکتساب ادب معرفت آمیز، و عدالت و انصاف و استقامت؛
4 تا ساده دلان را زیرکی بخشد، و جوانان را معرفت و تمیز؛
5 تا مرد حکیم بشنود و علم را بیفزاید، و مرد فهیم تدابیر را تحصیل نماید؛
6 تا امثال و کنایات را بفهمند، کلمات حکیمان و غوامض ایشان را.
7 ترس یهوه آغاز علم است، لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار می شمارند.
8 ای پسر من تادیب پدر خود را بشنو، و تعلیم مادر خویش را ترک منما.
9 زیرا که آنها تاج زیبایی برای سر تو، و جواهر برای گردن تو خواهد بود.
10 ای پسر من اگر گناهکاران تو را فریفته سازند، قبول منما.
11 اگر گویند: «همراه ما بیا تا برای خون در کمین بنشینیم، و برای بی گناهان بی جهت پنهان شویم،
12 مثل هاویه ایشان را زنده خواهیم بلعید، و تندرست مانند آنانی که به گور فرو می روند.
13 هر گونه اموال نفیسه را پیدا خواهیم نمود و خانه های خود را از غنیمت مملو خواهیم ساخت.
14 قرعه خود را در میان ما بینداز. و جمیع ما را یک کیسه خواهد بود.»
15 ای پسر من با ایشان در راه مرو. و پای خود را از طریقهای ایشان باز دار.
16 زیرا که پایهای ایشان برای شرارت می دود و به جهت ریختن خون می شتابد.
17 به تحقیق، گستردن دام در نظر هر بالداری بی فایده است.
18 لیکن ایشان به جهت خون خود کمین می سازند، و برای جان خویش پنهان می شوند.
19 همچنین است راههای هر کس که طماع سود باشد، که آن جان مالک خود را هلاک می سازد.
20 حکمت در بیرون ندا می دهد و در شوارع عام آواز خود را بلند می کند.
21 در سر چهار راهها در دهنه دروازه ها می خواند و در شهر به سخنان خود متکلم می شود
22 که «ای جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مستهزئین از استهزا شادی می کنند و احمقان از معرفت نفرت می نمایند؟
23 به سبب عتاب من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد.
24 زیرا که چون خواندم، شما ابا نمودید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنا نکرد.
25 بلکه تمامی نصیحت مرا ترک نمودید و توبیخ مرا نخواستید.
26 پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شما مستولی شود استهزا خواهم نمود.
27 چون خوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی که تنگی و ضیق بر شما آید.
28 آنگاه مرا خواهند خواند لیکن اجابت نخواهم کرد، و صبحگاهان مرا جستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت.
29 چونکه معرفت را مکروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند،
30 و نصیحت مرا پسند نکردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند،
31 بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، و از تدابیر خویش سیر خواهند شد.
32 زیرا که ارتداد جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت.
33 اما هر که مرا بشنود در امنیت ساکن خواهد بود، و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.» |
