1 [Ὠιδή τῶν Ἀναβαθμῶν, τοῦ Δαβίδ.] Ἄν δὲν ἦτο ὁ Κύριος μεθ᾿ ἡμῶν, ἄς εἴπῃ τώρα ὁ Ἰσραήλ·
2 ἄν δὲν ἦτο ὁ Κύριος μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτε ἐσηκώθησαν ἄνθρωποι ἐφ᾿ ἡμᾶς,
3 ζῶντας ἤθελον μᾶς καταπίει τότε, ἐνῷ ὁ θυμὸς αὐτῶν ἐφλέγετο ἐναντίον ἡμῶν·
4 Τότε τὰ ὕδατα ἤθελον μᾶς καταποντίσει, ὁ χείμαρρος ἤθελε περάσει ἐπάνωθεν τῆς ψυχῆς ἡμῶν·
5 τότε τὰ ὕδατα τὰ ἐπηρμένα ἤθελον περάσει ἐπάνωθεν τῆς ψυχῆς ἡμῶν.
6 Εὐλογητὸς Κύριος, ὅστις δὲν παρέδωκεν ἡμᾶς θήραμα εἰς τοὺς ὀδόντας αὐτῶν.
7 Ἡ ψυχή ἡμῶν ἐλυτρώθη ὡς πτηνὸν ἀπὸ τῆς παγίδος τῶν θηρευτῶν· ἡ παγὶς συνετρίβη, καὶ ἡμεῖς ἐλυτρώθημεν.
8 Ἡ βοήθεια ἡμῶν εἶναι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου, τοῦ ποιήσαντος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. |