1 116:1 Χαίρω ὅτι ὁ Κύριος εἰσήκουσε τῆς φωνῆς μου, τῶν δεήσεών μου·
2 ὅτι ἔκλινε τὸ τίον αὑτοῦ πρὸς ἐμέ· καὶ ἐνόσῳ ζῶ, θέλω ἐπικαλεῖσθαι αὐτόν.
3 Πόνοι θανάτου μὲ περιεκύκλωσαν, καὶ στενοχωρίαι τοῦ δου μὲ εὕρηκαν· θλίψιν καὶ πόνον ἀπήντησα.
4 Καὶ ἐπεκαλέσθην τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου· ὦ Κύριε, λύτρωσον τὴν ψυχήν μου.
5 Ἐλεήμων ὁ Κύριος καὶ δίκαιος· καὶ εὔσπλαγχνος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
6 Ὁ Κύριος φυλάττει τοὺς ἁπλοῦς· ἐταλαιπωρήθην, καὶ μὲ ἔσωσεν.
7 Ἐπίστρεψον, ψυχή μου, εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου, διότι ὁ Κύριος σὲ εὐηργέτησε.
8 Διότι ἐλύτρωσας τὴν ψυχήν μου ἐκ θανάτου, τοὺς ὀφθαλμοὺς μου ἀπὸ δακρύων, τοὺς πόδας μου ἀπὸ ὀλισθήματος.
9 Θέλω περιπατεῖ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν γῇ ζώντων.
10 Ἐπίστευσα, διὰ τοῦτο ἐλάλησα· ἐγὼ ἤμην σφόδρα τεθλιμμένος·
11 ἐγὼ εἶπα ἐν τῇ ἐκπλήξει μου, πᾶς ἄνθρωπος εἶναι ψεύστης.
12 Τί νὰ ἀνταποδώσω εἰς τὸν Κύριον, διὰ πάσας τὰς εὐεργεσίας αὐτοῦ τὰς πρὸς ἐμὲ;
13 θέλω λάβει τὸ ποτήριον τῆς σωτηρίας καὶ θέλω ἐπικαλεσθῆ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
14 Τὰς εὐχὰς μου θέλω ἀποδώσει εἰς τὸν Κύριον, τώρα ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
15 Πολύτιμος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ.
16 Ναί, Κύριε! διότι εἶμαι δοῦλός σου· εἶμαι δοῦλός σου, υἱὸς τῆς δούλης σου· σὺ ἔλυσας τὰ δεσμὰ μου.
17 Εἰς σὲ θέλω θυσιάσει θυσίαν αἰνέσεως καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου θέλω ἐπικαλεσθῆ.
18 Τὰς εὐχὰς μου θέλω ἀποδώσει εἰς τὸν Κύριον, τώρα ἔμπροσθεν παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ·
19 ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, ἐν μέσῳ σου, Ἱερουσαλήμ. Ἀλληλούϊα. |
