1 ما را نی ، ای خداوند! ما را نی ، بلکه نام خود را جلال ده! به سبب رحمتت و به سبب راستی خویش.
2 امتها چرا بگویند که «خدای ایشان اﻵن کجاست؟»
3 اما خدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نمود، به عمل آورده است.
4 بتهای ایشان نقره و طلاست، از صنعت دستهای انسان.
5 آنها را دهان است و سخن نمی گویند. آنها را چشمهاست و نمی بینند.
6 آنها را گوشهاست و نمی شنوند. آنها را بینی است و نمی بویند.
7 دستها دارند و لمس نمی کنند. و پایها و راه نمی روند. و به گلوی خود تنطق نمی نمایند.
8 سازندگان آنها مثل آنها هستند، و هر که بر آنها توکل دارد.
9 ای اسرائیل بر خداوند توکل نما. او معاون و سپر ایشان است.
10 ای خاندان هارون بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.
11 ای ترسندگان خداوند، بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.
12 خداوند ما را به یاد آورده، برکت می دهد. خاندان اسرائیل را برکت خواهد داد و خاندان هارون را برکت خواهد داد.
13 ترسندگان خداوند را برکت خواهد داد، چه کوچک و چه بزرگ.
14 خداوند شما را ترقی خواهد داد، شما و فرزندان شما را.
15 شما مبارک خداوند هستید که آسمان و زمین را آفرید.
16 آسمانها، آسمانهای خداوند است و اما زمین را به بنی آدم عطا فرمود.
17 مردگان نیستند که یاه را تسبیح می خوانند؛ و نه آنانی که به خاموشی فرو می روند.
18 لیکن ما یاه را متبارک خواهیم خواند، از اﻵن و تا ابداﻵباد. هللویاه! |
