1 ای خدای تسبیح من، خاموش مباش!
2 زیرا که دهان شرارت و دهان فریب را بر من گشوده اند، و به زبان دروغ بر من سخن گفته اند.
3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده اند و بی سبب با من جنگ نموده اند.
4 به عوض محبت من، با من مخالفت می کنند، و اما من دعا.
5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده اند، و به عوض محبت، عداوت نموده.
6 مردی شریر را بر او بگمار، و دشمن به دست راست او بایستد.
7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آید و دعای او گناه بشود.
8 ایام عمرش کم شود و منصب او را دیگری ضبط نماید.
9 فرزندان او یتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.
10 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خود قوت را بجویند.
11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.
12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رأفت ننماید.
13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.
14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شود و گناه مادرش محو نگردد.
15 و آنها در مد نظر خداوند دائما بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.
16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تا او را به قتل رساند.
17 چون که لعنت را دوست می داشت، بدو رسیده و چون که برکت را نمی خواست، از او دور شده است.
18 و لعنت را مثل ردای خود در بر گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.
19 پس مثل جامه ای که او را می پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می شود، خواهد بود.
20 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می گویند.
21 اما تو ای یهوه خداوند، به خاطر نام خود با من عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مرا خلاصی ده.
22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم و دل من در اندرونم مجروح است.
23 مثل سایه ای که در زوال باشد، رفته ام و مثل ملخ رانده شده ام.
24 زانوهایم از روزه داشتن می لرزد و گوشتم از فربهی کاهیده می شود.
25 و من نزد ایشان عار گردیده ام. چون مرا می بینند سر خود را می جنبانند.
26 ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،
27 تا بدانند که این است دست تو، و تو ای خداوند این را کرده ای.
28 ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده تو شادمان شود.
29 جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.
30 خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.
31 زیرا که به دست راست مسکین خواهد ایستاد تا او را از آنانی که بر جان او فتوا می دهند برهاند. |