1 ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام.
2 دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر.
3 زیرا که جان من از بلایا پر شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده.
4 از فروروندگان به هاویه شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام.
5 در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده اند.
6 مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در ژرفیها.
7 خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته ای، سلاه.
8 آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای. محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد.
9 چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام.
10 آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته ، تو را حمد خواهند گفت؟ سلاه.
11 آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟
12 آیا کار عجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟
13 و اما من نزد تو ای خداوند فریاد برآورده ام و بامدادان دعای من در پیش تو می آید.
14 ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان نموده ای.
15 من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را متحمل شده، متحیر گردیده ام.
16 حدت خشم تو بر من گذشته است و خوفهای تو مرا هلاک ساخته.
17 مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده.
18 یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در تاریکی . |
