1 ای خدا تو را خاموشی نباشد! ای خدا ساکت مباش و میارام!
2 زیرا اینک دشمنانت شورش می کنند و آنانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته اند.
3 بر قوم تو مکاید می اندیشند وبر پناه آوردگان تو مشورت می کنند.
4 و می گویند: «بیایید ایشان را هلاک کنیم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر مذکور نشود.»
5 زیرا به یک دل با هم مشورت می کنند و بر ضد تو عهد بسته اند.
6 خیمه های ادوم و اسماعیلیان و موآب و هاجریان.
7 جبال و عمون و عمالیق و فلسطین با ساکنان صور.
8 آشور نیز با ایشان متفق شدند و بازویی برای بنی لوط گردیدند، سلاه.
9 بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردی، چنانکه به سیسرا و یابین در وادی قیشون،
10 که در عیندور هلاک شدند و سرگین برای زمین گردیدند.
11 سروران ایشان را مثل غراب و ذئب گردان و جمیع امرای ایشان را مثل ذبح و صلمناع،
12 که می گفتند: «مساکن خدا را برای خویشتن تصرف نماییم.»
13 ای خدای من، ایشان را چون غبار گردباد بساز و مانند کاه پیش روی باد.
14 مثل آتشی که جنگل را می سوزاند و مثل شعلهای که کوهها را مشتعل می سازد.
15 همچنان ایشان را به تند باد خود بران و به طوفان خویش ایشان را آشفته گردان.
16 رویهای ایشان را به ذلت پر کن تا نام تو را ای خداوند بطلبند.
17 خجل و پریشان بشوند تا ابداﻵباد و شرمنده و هلاک گردند.
18 و بدانند تو که اسمت یهوه می باشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی . |