1 در تو ای خداوند پناه برده ام، پس تا به ابد خجل نخواهم شد.
2 به عدالت خود مرا خلاصی ده و برهان. گوش خود را به من فراگیر و مرا نجات ده.
3 برای من صخره سکونت باش تا همه وقت داخل آن شوم. تو به نجات من امر فرموده ای، زیرا صخره و قلعه من تو هستی.
4 خدایا مرا از دست شریر برهان و از کف بدکار و ظالم.
5 زیرا ای خداوند یهوه، تو امید من هستی و از طفولیتم اعتماد من بوده ای.
6 از شکم بر تو انداخته شده ام. از رحم مادرم ملجای من تو بوده ای و تسبیح من دائما درباره تو خواهد بود.
7 بسیاری را آیتی عجیب شده ام. لیکن تو ملجای زورآور من هستی.
8 دهانم از تسبیح تو پر است و از کبریایی تو تمامی روز.
9 در زمان پیری مرا دور مینداز چون قوتم زایل شود مرا ترک منما.
10 زیرا دشمنانم بر من حرف می زنند و مترصدان جانم با یکدیگر مشورت می کنند
11 و می گویند: «خدا او را ترک کرده است. پس او را تعاقب کرده، بگیرید، زیرا که رهاننده ای نیست.»
12 ای خدا از من دور مشو. خدایا به اعانت من تعجیل نما.
13 خصمان جانم خجل و فانی شوند. و آنانی که برای ضرر من می کوشند، به عار و رسوایی ملبس گردند.
14 و اما من دائما امیدوار خواهم بود و بر همه تسبیح تو خواهم افزود.
15 زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و نجاتت را تمامی روز. زیرا که حد شماره آن را نمی دانم.
16 در توانایی خداوند یهوه خواهم آمد و از عدالت تو و بس خبر خواهم داد.
17 ای خدا از طفولیتم مرا تعلیم داده ای و تا اﻵن، عجایب تو را اعلان کرده ام.
18 پس ای خدا، مرا تا زمان پیری و سفید مویی نیز ترک مکن، تا این طبقه را از بازوی تو خبر دهم و جمیع آیندگان را از توانایی تو.
19 خدایا عدالت تو تا اعلی علیین است. تو کارهای عظیم کرده ای. خدایا مانند تو کیست؟
20 ای که تنگیهای بسیار و سخت را به ما نشان داده ای، رجوع کرده، باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و برگشته ، ما را از عمقهای زمین برخواهی آورد.
21 بزرگی مرا مزید خواهی کرد و برگشته ، مرا تسلی خواهی بخشید.
22 پس من نیز تو را با بربط خواهم ستود، یعنی راستی تو را ای خدای من، و تو را ای قدوس اسرائیل با عود ترنم خواهم نمود.
23 چون برای تو سرود می خوانم لبهایم بسیار شادی خواهد کرد و جانم نیز که آن را فدیه داده ای.
24 زبانم نیز تمامی روز عدالت تو را ذکر خواهد کرد. زیرا آنانی که برای ضرر من می کوشیدند، خجل و رسوا گردیدند. |