1 [Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, ἐπὶ Νεγινώθ. Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ. Εἰσάκουσον, Θεέ, τῆς κραυγῆς μου· πρόσεξον εἰς τὴν προσευχήν μου.]
2 Ἀπὸ τῶν περάτων τῆς γῆς πρὸς σὲ θέλω κράζει, ὅταν λιποθυμῇ ἡ καρδία μου. Ὁδήγησόν με εἰς τὴν πέτραν, ἥτις εἶναι παραπολὺ ὑψηλή δι᾿ ἐμέ.
3 Διότι σὺ ἔγεινες καταφυγή μου, πύργος ἰσχυρὸς ἔμπροσθεν τοῦ ἐχθροῦ.
4 Ἐν τῇ σκηνῇ σου θέλω παροικεῖ διαπαντός· θέλω καταφύγει ὑπὸ τὴν σκέπην τῶν πτερύγων σου. Διάψαλμα.
5 Διότι σύ, Θεέ, εἰσήκουσας τῶν εὐχῶν μου· ἔδωκάς μοι τὴν κληρονομίαν τῶν φοβουμένων τὸ ὄνομά σου.
6 Θέλεις προσθέσει ἡμέρας εἰς τὰς ἡμέρας τοῦ βασιλέως· τὰ ἔτη αὐτοῦ ἄς ἦναι εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.
7 Θέλει διαμένει εἰς τὸν αἰῶνα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ· κάμε νὰ διαφυλάττωσιν αὐτὸν τὸ ἔλεος καὶ ἡ ἀλήθεια.
8 Οὕτω θέλω ψαλμωδεῖ διαπαντὸς τὸ ὄνομά σου, διὰ νὰ ἐκπληρῶ τὰς εὐχὰς μου καθ᾿ ἡμέραν. |
