1 خداوند بزرگ است و بی نهایت مجید، در شهر خدای ما و در کوه مقدس خویش.
2 جمیل در بلندی اش و شادی تمامی جهان است کوه صهیون، در جوانب شمال، قریه پادشاه عظیم.
3 خدا در قصرهای آن به ملجای بلند معروف است.
4 زیرا اینک پادشاهان جمع شدند، و با هم درگذشتند.
5 ایشان چون دیدند متعجب گردیدند. و در حیرت افتاده، فرار کردند.
6 لرزه بر ایشان در آنجا مستولی گردید و درد شدید مثل زنی که می زاید.
7 تو کشتیهای ترشیش را به باد شرقی شکستی.
8 چنانکه شنیده بودیم، همچنان دیده ایم، در شهر یهوه صبایوت، در شهر خدای ما؛ خدا آن را تا ابداﻵباد مستحکم خواهد ساخت، سلاه.
9 ای خدا در رحمت تو تفکر کرده ایم، در اندرون هیکل تو.
10 ای خدا چنانکه نام تو است، همچنان تسبیح تو نیز تا اقصای زمین. دست راست تو از عدالت پر است.
11 کوه صهیون شادی می کند و دختران یهودا به وجد می آیند، به سبب داوریهای تو.
12 صهیون را طواف کنید و گرداگرد او بخرامید و برجهای وی را بشمارید.
13 دل خود را به حصارهایش بنهید و در قصرهایش تامل کنید تا طبقه آینده را اطلاع دهید.
14 زیرا این خدا، خدای ماست تا ابداﻵباد و ما را تا به موت هدایت خواهد نمود. |
