Biblia Gdańska, Hioba, Rozdział 7. is available here: https://www.bible.promo/chapters.php?id=10443&pid=20&tid=1&bid=51
Holy Bible project logo icon
FREE OFF-line Bible for Android Get Bible on Google Play QR Code Android Bible

Holy Bible
for Android

is a powerful Bible Reader which has possibility to download different versions of Bible to your Android device.

Bible Verses
for Android

Bible verses includes the best bible quotes in more than 35 languages

Pear Bible KJV
for Android

is an amazing mobile version of King James Bible that will help you to read this excellent book in any place you want.

Pear Bible BBE
for Android

is an amazing mobile version of Bible in Basic English that will help you to read this excellent book in any place you want.

Pear Bible ASV
for Android

is an amazing mobile version of American Standard Version Bible that will help you to read this excellent book in any place you want.

BIBLE VERSIONS / Biblia Gdańska / Stary Testament / Hioba

Biblia Gdańska - Polskich tłumaczeń protestanckich

Estery Hioba Psalmów

Rozdział 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

1 Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?

2 Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka koóca pracy swojej:

3 Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.

4 Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.

5 Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.

6 Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.

7 Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.

8 Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.

9 Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;

10 Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.

11 Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.

12 Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?

13 Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:

14 Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.

15 A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.

16 Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.

17 Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?

18 A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?

19 Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?

20 Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?

21 Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.

<< ← Prev Top Next → >>