1 Κάλεσον τώρα, ἐὰν τίς σοι ἀποκριθῇ; καὶ πρὸς τίνα τῶν ἁγίων θέλεις ἀποβλέψει;
2 Διότι ἡ ὀργή φονεύει τὸν ἄφρονα, καὶ ἡ ἀγανάκτησις θανατόνει τὸν μωρόν.
3 Ἐγώ εἶδον τὸν ἄφρονα ῥιζούμενον· ἀλλ᾿ εὐθὺς προεῖπα κατηραμένην τὴν κατοικίαν αὐτοῦ.
4 Οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἶναι μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας, καὶ καταπιέζονται ἔμπροσθεν τῆς πύλης, καὶ οὐδεὶς ὁ ἐλευθερῶν·
5 τῶν ὁποίων τὸν θερισμὸν κατατρώγει ὁ πεινῶν, καὶ ἁρπάζει αὐτὸν ἐκ τῶν ἀκανθῶν καὶ τὴν περιουσίαν αὐτῶν καταπίνει ὁ διψῶν.
6 Διότι ἐκ τοῦ χώματος δὲν ἐξέρχεται ἡ θλῖψις, οὐδὲ ἡ λύπη βλαστάνει ἐκ τῆς γῆς·
7 ἀλλ᾿ ὁ ἄνθρωπος γεννᾶται διὰ τὴν λύπην, καὶ οἱ νεοσσοὶ τῶν ἀετῶν διὰ νὰ πετῶσιν ὑψηλά.
8 Ἀλλ᾿ ἐγὼ τὸν Θεὸν θέλω ἐπικαλεσθῆ, καὶ ἐν τῷ Θεῷ θέλω ἐναποθέσει τὴν ὑπόθεσίν μου·
9 ὅστις κάμνει μεγαλεῖα ἀνεξιχνίαστα, θαυμάσια ἀναρίθμητα·
10 ὅστις δίδει βροχήν ἐπὶ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, καὶ πέμπει ὕδατα ἐπὶ τὸ πρόσωπον τῶν ἀγρῶν·
11 ὅστις ὑψόνει τοὺς ταπεινούς, καὶ ἀνεγείρει εἰς σωτηρίαν τοὺς τεθλιμμένους·
12 ὅστις διασκεδάζει τὰς βουλὰς τῶν πανούργων, καὶ δὲν δύνανται αἱ χεῖρες αὐτῶν νὰ ἐκτελέσωσι τὴν ἐπιχείρησιν αὐτῶν·
13 ὅστις συλλαμβάνει τοὺς σοφοὺς ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν· καὶ ἡ βουλή τῶν δολίων ἀνατρέπεται·
14 τὴν ἡμέραν ἀπαντῶσι σκότος, καὶ ἐν μεσημβρίᾳ ψηλαφῶσι καθὼς ἐν νυκτί.
15 Τὸν πτωχὸν ὅμως λυτρόνει ἐκ τῆς ῥομφαίας, ἐκ τοῦ στόματος αὐτῶν καὶ ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἰσχυροῦ.
16 Καὶ ὁ πτωχὸς ἔχει ἐλπίδα, τῆς δὲ ἀνομίας τὸ στόμα ἐμφράττεται.
17 Ἰδού, μακάριος ὁ ἄνθρωπος, τὸν ὁποῖον ἐλέγχει ὁ Θεός· διὰ τοῦτο μή καταφρόνει τὴν παιδείαν τοῦ Παντοδυνάμου·
18 διότι αὐτὸς πληγόνει καὶ ἐπιδένει· κτυπᾶ, καὶ αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἰατρεύουσιν.
19 Ἐν ἕξ θλίψεσι θέλει σὲ ἐλευθερώσει· καὶ ἐν τῇ ἐβδόμῃ δὲν θέλει σὲ ἐγγίσει κακόν.
20 Ἐν τῇ πείνῃ θέλει σὲ λυτρώσει ἐκ θανάτου· καὶ ἐν πολέμῳ ἐκ χειρὸς ῥομφαίας.
21 Ἀπό μάστιγος γλώσσης θέλεις εἶσθαι πεφυλαγμένος· καὶ δὲν θέλεις φοβηθῆ ἀπὸ τοῦ ἐπερχομένου ὀλέθρου.
22 Τὸν ὄλεθρον καὶ τὴν πεῖναν θέλεις καταγελᾷ· καὶ δὲν θέλεις φοβηθῆ ἀπὸ τῶν θηρίων τῆς γῆς.
23 Διότι θέλεις ἔχει συμμαχίαν μετὰ τῶν λίθων τῆς πεδιάδος· καὶ τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ θέλουσιν εἰρηνεύει μετὰ σοῦ.
24 Καὶ θέλεις γνωρίσει ὅτι εἰρήνη εἶναι ἐν τῇ σκηνῇ σου, καὶ θέλεις ἐπισκεφθῆ τὴν κατοικίαν σου, καὶ δὲν θέλει σοὶ λείπει οὐδέν.
25 Καὶ θέλεις γνωρίσει ὅτι εἶναι πολὺ τὸ σπέρμα σου, καὶ οἱ ἔκγονοί σου ὡς ἡ βοτάνη τῆς γῆς.
26 Θέλεις ἐλθεῖ εἰς τὸν τάφον ἐν βαθεῖ γήρατι, καθὼς συσσωρεύεται ἡ θημωνία τοῦ σίτου ἐν τῷ καιρῷ αὑτῆς.
27 Ἰδού, τοῦτο ἐξιχνιάσαμεν, οὕτως ἔχει· ἄκουσον αὐτὸ καὶ γνώρισον ἐν σεαυτῷ. |