1 Δώδεκα ἐτῶν ἡλικίας ἦτο ὁ Μανασσῆς ὅτε ἐβασίλευσε, καὶ ἐβασίλευσε πεντήκοντα πέντε ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ.
2 Καὶ ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἐξεδίωξεν ὁ Κύριος ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ·
3 καὶ ἀνῳκοδόμησε τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, τοὺς ὁποίους Ἐζεκίας ὁ πατήρ αὐτοῦ κατέστρεψε, καὶ ἀνήγειρε θυσιαστήρια εἰς τοὺς Βααλείμ, καὶ ἔκαμεν ἄλση καὶ προσεκύνησε πᾶσαν τὴν στρατιὰν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐλάτρευσεν αὐτά.
4 Καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήρια ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ Κύριος εἶπεν, Ἐν Ἱερουσαλήμ θέλει εἶσθαι τὸ ὄνομά μου εἰς τὸν αἰῶνα.
5 Καὶ ᾠκοδόμησε θυσιαστήρια εἰς πᾶσαν τὴν στρατιὰν τοῦ οὐρανοῦ ἐντὸς τῶν δύο αὐλῶν τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου.
6 Καὶ αὐτὸς διεβίβασε τοὺς υἱοὺς αὑτοῦ διὰ τοῦ πυρὸς ἐν τῇ κοιλάδι τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐννόμ· καὶ προεμάντευε καιροὺς καὶ ἔκαμνεν οἰωνισμοὺς καὶ μαγείας καὶ ἐσύστησεν ἀνταποκριτὰς δαιμονίων καὶ ἐπαοιδούς· πολλὰ πονηρὰ ἔπραξεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ παροργίσῃ αὐτόν.
7 Καὶ ἔστησε τὸ γλυπτόν, τὴν εἰκόνα τὴν ὁποίαν ἔκαμεν, ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ πρὸς τὸν Σολομῶντα τὸν υἱὸν αὐτοῦ, Ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ καὶ ἐν Ἰερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐξέλεξα ἀπὸ πασῶν τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, θέλω θέσει τὸ ὄνομά μου εἰς τὸν αἰῶνα·
8 καὶ δὲν θέλω μετασαλεύσει τὸν πόδα τοῦ Ἰσραήλ ἀπὸ τῆς γῆς, τὴν ὁποίαν παρέδωκα εἰς τοὺς πατέρας σας· ἐὰν μόνον προσέξωσι νὰ κάμνωσι πάντα ὅσα προσέταξα εἰς αὐτούς, κατὰ πάντα τὸν νόμον καὶ τὰ διατάγματα καὶ τὰς κρίσεις τὰς δοθείσας διὰ τοῦ Μωϋσέως.
9 Καὶ ἐπλάνησεν ὁ Μανασσῆς τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ, ὥστε νὰ πράττωσι πονηρότερα παρὰ τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος ἠφάνισεν ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
10 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μανασσῆν καὶ πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ· πλήν δὲν ἔδωκαν ἀκρόασιν.
11 Διὰ τοῦτο ἔφερε κατ᾿ αὐτῶν ὁ Κύριος τοὺς ἄρχοντας τοῦ στρατεύματος τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας, καὶ ἐπίασαν τὸν Μανασσῆν μεταξὺ τῶν θάμνων καὶ δέσαντες αὐτὸν μὲ ἁλύσεις, ἔφεραν αὐτὸν εἰς Βαβυλῶνα.
12 Καὶ ἐνῷ ἦτο ἐν θλίψει, ἱκέτευσε Κύριον τὸν Θεὸν αὑτοῦ καὶ ἐταπεινώθη σφόδρα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων αὑτοῦ,
13 καὶ προσηυχήθη εἰς αὐτόν· τότε ἠλέησεν αὐτὸν καὶ ἐπήκουσε τῆς δεήσεως αὐτοῦ καὶ ἐπανέφερεν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήμ, εἰς τὸ βασίλειον αὐτοῦ. Τότε ἐγνώρισεν ὁ Μανασσῆς ὅτι ὁ Κύριος αὐτὸς εἶναι ὁ Θεός.
14 Μετὰ δὲ ταῦτα ᾠκοδόμησε τεῖχος ἔξω τῆς πόλεως Δαβίδ, πρὸς δυσμὰς τοῦ Γιών, ἐν τῇ κοιλάδι, ἕως τῆς εἰσόδου τῆς πύλης τῆς ἰχθυϊκῆς, καὶ περιεκύκλωσε τὸ Ὀφήλ καὶ ὕψωσεν αὐτὸ εἰς μέγα ὕψος, καὶ ἔβαλε πολεμάρχους ἐν πάσαις ταῖς χυρωμέναις πόλεσι τοῦ Ἰούδα.
15 Καὶ ἀφρεσε τοὺς ξένους θεοὺς καὶ τὴν εἰκόνα ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου καὶ πάντα τὰ θυσιαστήρια, τὰ ὁποῖα ᾠκοδόμησεν ἐν τῷ ὄρει τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ ἔρριψεν αὐτὰ ἔξω τῆς πόλεως.
16 Καὶ ἀνώρθωσε τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου καὶ ἐθυσίασεν ἐπ᾿ αὐτοῦ θυσίας εἰρηνικὰς καὶ εὐχαριστηρίους, καὶ προσέταξε τὸν Ἰούδαν νὰ λατρεύῃ Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ.
17 Ὁ λαὸς ὅμως ἐθυσίαζεν ἔτι ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, πλήν μόνον εἰς Κύριον τὸν Θεὸν αὑτῶν.
18 Αἱ δὲ λοιπαὶ πράξεις τοῦ Μανασσῆ καὶ ἡ προσευχή αὐτοῦ ἡ πρὸς τὸν Θεὸν αὐτοῦ καὶ οἱ λόγοι τῶν βλεπόντων, οἵτινες ἐλάλησαν πρὸς αὐτὸν ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ, ἰδού, εἶναι γεγραμμέναι ἐν τοῖς χρονικοῖς τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ.
19 Καὶ ἡ προσευχή αὐτοῦ, καὶ πῶς εἰσηκούσθη, καὶ πᾶσαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτοῦ καὶ ἡ ἀποστασία αὐτοῦ καὶ τὰ μέρη, ὅπου ᾠκοδόμησεν ὑψηλοὺς τόπους καὶ ἔστησε τὰ ἄλση καὶ τὰ γλυπτά, πρὶν ταπεινωθῇ, ἰδού, εἶναι γεγραμμένα ἐν τοῖς λόγοις τῶν βλεπόντων.
20 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Μανασσῆς μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ Ἀμὼν ὁ υἱὸς αὐτοῦ.
21 Εἰκοσιδύο ἐτῶν ἡλικίας ἦτο ὁ Ἀμὼν ὅτε ἐβασίλευσε, καὶ ἐβασίλευσε δύο ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ.
22 Καὶ ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καθὼς ἔπραξε Μανασσῆς ὁ πατήρ αὐτοῦ· καὶ ἐθυσίαζεν ὁ Ἀμὼν εἰς πάντα τὰ γλυπτά, τὰ ὁποῖα Μανασσῆς ὁ πατήρ αὐτοῦ ἔκαμε, καὶ ἐλάτρευεν αὐτά·
23 καὶ δὲν ἐταπεινώθη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καθὼς ἐταπεινώθη Μανασσῆς ὁ πατήρ αὐτοῦ· ἀλλ᾿ αὐτὸς ὁ Ἀμὼν ἠνόμησε μᾶλλον καὶ μᾶλλον.
24 Καὶ συνώμοσαν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ κατ᾿ αὐτοῦ καὶ ἐθανάτωσαν αὐτὸν ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ.
25 Ὁ δὲ λαὸς τῆς γῆς ἐθανάτωσε πάντας τοὺς συνομόσαντας κατὰ τοῦ βασιλέως Ἀμών· καὶ ἔκαμεν ὁ λαὸς τῆς γῆς βασιλέα ἀντ᾿ αὐτοῦ Ἰωσίαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ. |