1 Καὶ συνετελέσθη ἅπαν τὸ ἔργον τὸ ὁποῖον ἔκαμεν ὁ Σολομὼν διὰ τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου· καὶ εἰσέφερεν ὁ Σολομὼν τὰ ἀφιερώματα Δαβὶδ τοῦ πατρὸς αὑτοῦ· καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ πάντα τὰ σκεύη ἔθεσεν ἐν τοῖς θησαυροῖς τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ.
2 Τότε συνήθροισεν ὁ Σολομὼν εἰς Ἱερουσαλήμ τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ Ἰσραήλ καὶ πάντας τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν φυλῶν, τοὺς οἰκογενάρχας τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, διὰ νὰ ἀναβιβάσωσι τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου ἐκ τῆς πόλεως Δαβίδ, ἥτις εἶναι ἡ Σιών.
3 Καὶ συνηθροίσθησαν πάντες οἱ ἄνδρες Ἰσραήλ πρὸς τὸν βασιλέα ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦ ἑβδόμου μηνός.
4 Καὶ ἦλθον πάντες οἱ πρεσβύτεροι τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ἐσήκωσαν οἱ Λευΐται τὴν κιβωτόν.
5 Καὶ ἀνεβίβασαν τὴν κιβωτὸν καὶ τὴν σκηνήν τοῦ μαρτυρίου καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ ἅγια τὰ ἐν τῇ σκηνῇ· οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευΐται ἀνεβίβασαν αὐτά.
6 Καὶ ὁ βασιλεὺς Σολομὼν καὶ πᾶσα ἡ συναγωγή τοῦ Ἰσραήλ, οἱ συναχθέντες πρὸς αὐτόν, ἦσαν ἔμπροσθεν τῆς κιβωτοῦ, θυσιάζοντες πρόβατα καὶ βόας, ὅσα δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ λογαριασθῶσιν οὐδὲ νὰ ἀριθμηθῶσι διὰ τὸ πλῆθος.
7 Καὶ εἰσήγαγον οἱ ἱερεῖς τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου εἰς τὸν τόπον αὐτῆς, εἰς τὸ χρηστήριον τοῦ οἴκου, εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων, ὑποκάτω τῶν πτερύγων τῶν χερουβείμ·
8 διότι τὰ χερουβεὶμ εἶχον ἐξηπλωμένας τὰς πτέρυγας ἐπὶ τὸν τόπον τῆς κιβωτοῦ, καὶ τὰ χερουβεὶμ ἐκάλυπτον τὴν κιβωτὸν καὶ τοὺς μοχλοὺς αὐτῆς ἄνωθεν·
9 καὶ ἐξεῖχον οἱ μοχλοί, καὶ ἐφαίνοντο τὰ ἄκρα τῶν μοχλῶν ἔξω τῆς κιβωτοῦ ἔμπροσθεν τοῦ χρηστηρίου· ἔξωθεν ὅμως δὲν ἐφαίνοντο. Καὶ εἶναι ἐκεῖ ἕως τῆς σήμερον.
10 Δὲν ἦτο ἐν τῇ κιβωτῷ εἰμή αἱ δύο πλάκες, τὰς ὁποίας ἔθεσεν ὁ Μωϋσῆς ἐκεῖ ἐν Χωρήβ, ὅπου ὁ Κύριος ἔκαμε διαθήκην πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, ὅτε ἐξῆλθον ἐξ Αἰγύπτου.
11 Καὶ ὡς ἐξῆλθον οἱ ἱερεῖς ἐκ τοῦ ἁγιαστηρίου, διότι πάντες οἱ ἱερεῖς οἱ εὑρεθέντες ἡγιάσθησαν, χωρίς νὰ ἦναι διατεταγμένοι κατὰ διαιρέσεις·
12 καὶ οἱ Λευΐται οἱ ψαλτῳδοί, πάντες οἱ τοῦ Ἀσάφ, τοῦ Αἰμάν, τοῦ Ἰεδουθούν, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν, ἐνδεδυμένοι βύσσον, ἐν κυμβάλοις καὶ ψαλτηρίοις καὶ κιθάραις, ἵσταντο κατὰ ἀνατολὰς τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ μετ᾿ αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσι ἱερεῖς σαλπίζοντες διὰ σαλπίγγων·
13 τότε, ὡς ἤχησαν οἱ σαλπιγκταὶ καὶ οἱ ψαλτῳδοὶ ὁμοῦ μιᾷ φωνῇ, ὑμνοῦντες καὶ δοξολογοῦντες τὸν Κύριον, καὶ καθὼς ὕψωσαν τὴν φωνήν διὰ σαλπίγγων καὶ κυμβάλων καὶ ὀργάνων μουσικῶν, καὶ ὕμνουν τὸν Κύριον, λέγοντες, Ὅτι εἶναι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ, τότε ὁ οἶκος ἐνεπλήσθη νεφέλης, ὁ οἶκος τοῦ Κυρίου,
14 καὶ δὲν ἠδύναντο οἱ ἱερεῖς νὰ σταθῶσι διὰ νὰ λειτουργήσωσιν, ἐξ αἰτίας τῆς νεφέλης· διότι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἐνέπλησε τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ. |
