1 Ὁ δὲ Χειρὰμ βασιλεὺς τῆς Τύρου ἀπέστειλε πρέσβεις πρὸς τὸν Δαβίδ, καὶ ξύλα κέδρινα καὶ κτίστας καὶ ξυλουργούς, διὰ νὰ οἰκοδομήσωσιν οἶκον εἰς αὐτόν.
2 Καὶ ἐγνώρισεν ὁ Δαβίδ, ὅτι ὁ Κύριος κατέστησεν αὐτὸν βασιλέα ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ, διότι ἡ βασιλεία αὐτοῦ ὑψώθη εἰς ὕψος, διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ Ἰσραήλ.
3 Καὶ ἔλαβεν ὁ Δαβὶδ ἔτι γυναῖκας ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ ἐγέννησεν ἔτι ὁ Δαβὶδ υἱοὺς καὶ θυγατέρας.
4 Ταῦτα δὲ εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν τέκνων, τὰ ὁποῖα ἐγεννήθησαν εἰς αὐτὸν ἐν Ἱερουσαλήμ· Σαμμουὰ καὶ Σωβὰβ, Νάθαν καὶ Σολομών
5 καὶ Ἰεβὰρ καὶ Ἐλισουὰ καὶ Ἐλφαλὲτ
6 καὶ Νωγὰ καὶ Νεφὲγ καὶ Ἰαφιὰ
7 καὶ Ἐλισαμὰ καὶ Βεελιαδὰ καὶ Ἐλιφαλέτ.
8 Ἀκούσαντες δὲ οἱ Φιλισταῖοι ὅτι ὁ Δαβὶδ ἐχρίσθη βασιλεὺς ἐπὶ πάντα τὸν Ἰσραήλ, ἀνέβησαν πάντες οἱ Φιλισταῖοι νὰ ζητήσωσι τὸν Δαβίδ. Καὶ ὁ Δαβὶδ ἀκούσας, ἐξῆλθεν ἐναντίον αὐτῶν.
9 Καὶ ἦλθον οἱ Φιλισταῖοι καὶ διεχύθησαν εἰς τὴν κοιλάδα Ῥαφαείμ.
10 Καὶ ἠρώτησεν ὁ Δαβὶδ τὸν Θεόν, λέγων, νὰ ἀναβῶ ἐναντίον τῶν Φιλισταίων; καὶ θέλεις παραδώσει σὺ αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρά μου; Καὶ ὁ Κύριος ἀπεκρίθη πρὸς αὐτόν, Ἀνάβα· διότι θέλω παραδώσει αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρά σου.
11 Καὶ ἀνέβησαν εἰς Βάαλ-φερασείμ· καὶ ἐκεῖ ἐπάταξεν αὐτοὺς ὁ Δαβίδ. Τότε εἶπεν ὁ Δαβίδ, Ὁ Θεὸς διέκοψε τοὺς ἐχθροὺς μου διὰ χειρὸς μου, καθὼς διακόπτονται τὰ ὕδατα· διὰ τοῦτο ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Βάαλ-φερασείμ.
12 Καὶ ἐκεῖ κατέλιπον τοὺς θεοὺς αὑτῶν· καὶ ὁ Δαβὶδ προσέταξε καὶ κατεκαύθησαν ἐν πυρί.
13 Οἱ δὲ Φιλισταῖοι καὶ πάλιν διεχύθησαν εἰς τὴν κοιλάδα·
14 ὅθεν πάλιν ἠρώτησεν ὁ Δαβὶδ τὸν Θεόν· καὶ ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς αὐτόν, Μή ἀναβῇς ὀπίσω αὐτῶν· ἀλλὰ στρέψον ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ ὕπαγε ἐπ᾿ αὐτοὺς ἀπέναντι τῶν συκαμίνων.
15 Καὶ ὅταν ἀκούσῃς θόρυβον διαβάσεως ἐπὶ τῶν κορυφῶν τῶν συκαμίνων, τότε θέλεις ἐξέλθει εἰς τὴν μάχην· διότι ὁ Θεὸς θέλει ἐξέλθει ἔμπροσθέν σου, διὰ νὰ πατάξῃ τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων.
16 Καὶ ἔκαμεν ὁ Δαβὶδ καθὼς προσέταξεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός· καὶ ἐπάταξαν τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων ἀπὸ Γαβαὼν ἕως Γεζέρ.
17 Καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Δαβὶδ ἐξῆλθεν εἰς πάντας τοὺς τόπους· καὶ ὁ Κύριος ἐπέφερε τὸν φόβον αὐτοῦ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη. |