1 Ἐν δὲ τῷ τρίτῳ ἔτει τοῦ Ὠσηὲ υἱοῦ τοῦ Ἠλά, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, ἐβασίλευσεν Ἐζεκίας ὁ υἱὸς τοῦ Ἄχαζ βασιλέως τοῦ Ἰούδα.
2 Εἰκοσιπέντε ἐτῶν ἡλικίας ἦτο, ὅτε ἐβασίλευσεν· ἐβασίλευσε δὲ εἰκοσιεννέα ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ. Καὶ τὸ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἦτο Ἀβί, θυγάτηρ τοῦ Ζαχαρίου.
3 Καὶ ἔκαμε τὸ εὐθὲς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, κατὰ πάντα ὅσα ἔκαμε Δαβὶδ ὁ πατήρ αὐτοῦ.
4 Αὐτὸς ἀφρεσε τοὺς ὑψηλοὺς τόπους καὶ κατέθραυσε τὰ ἀγάλματα καὶ κατέκοψε τὰ ἄλση καὶ κατεσύντριψε τὸν χάλκινον ὄφιν, τὸν ὁποῖον ἔκαμεν ὁ Μωϋσῆς· διότι ἕως τῶν ἡμερῶν ἐκείνων οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰσραήλ ἐθυμίαζον εἰς αὐτόν· καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν Νεουσθάν.
5 Ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ ἤλπισε· καὶ δὲν ἐστάθη μετ᾿ αὐτὸν ὅμοιος αὐτοῦ μεταξὺ πάντων τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα, ἀλλ᾿ οὐδὲ τῶν πρὸ αὐτοῦ·
6 διότι προσεκολλήθη εἰς τὸν Κύριον· δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ ὄπισθεν αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἐφύλαξε τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, τὰς ὁποίας ὁ Κύριος προσέταξεν εἰς τὸν Μωϋσῆν.
7 Καὶ ἦτο ὁ Κύριος μετ᾿ αὐτοῦ· κατευοδοῦτο ὅπου ἐξήρχετο· καὶ ἀπεστάτησε κατὰ τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας καὶ δὲν ἐδούλευσεν εἰς αὐτόν.
8 Αὐτὸς ἐπάταξε τοὺς Φιλισταίους, ἕως Γάζης καὶ τῶν ὁρίων αὐτῆς, ἀπὸ πύργου φυλάκων ἕως ὀχυρᾶς πόλεως.
9 Ἐν δὲ τῷ τετάρτῳ ἔτει τοῦ βασιλέως Ἐζεκίου, τὸ ὁποῖον ἦτο τὸ ἕβδομον ἔτος τοῦ Ὠσηέ, υἱοῦ τοῦ Ἠλὰ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, Σαλμανασὰρ ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας ἀνέβη ἐπὶ τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐπολιόρκει αὐτήν.
10 Καὶ ἐν τῷ τέλει τριῶν ἐτῶν ἐκυρίευσαν αὐτήν· ἐν τῷ ἕκτῳ ἔτει τοῦ Ἐζεκίου, τὸ ὁποῖον εἶναι τὸ ἔννατον τοῦ Ὠσηὲ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, ἐκυριεύθη ἡ Σαμάρεια.
11 Καὶ μετῴκισεν ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας τὸν Ἰσραήλ εἰς τὴν Ἀσσυρίαν, καὶ ἔθεσεν αὐτοὺς ἐν Ἀλὰ καὶ ἐν Ἀβὼρ παρὰ τὸν ποταμὸν Γωζὰν καὶ ἐν ταῖς πόλεσι τῶν Μήδων·
12 διότι δὲν ὑπήκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὑτῶν, ἀλλὰ παρέβησαν τὴν διαθήκην αὐτοῦ, πάντα ὅσα προσέταξε Μωϋσῆς ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, καὶ δὲν ὑπήκουσαν οὐδὲ ἔκαμον αὐτά.
13 Ἐν δὲ τῷ δεκάτῳ τετάρτῳ ἔτει τοῦ βασιλέως Ἐζεκίου, ἀνέβη Σενναχειρεὶμ ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας ἐπὶ πάσας τὰς ὀχυρὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα καὶ ἐκυρίευσεν αὐτάς.
14 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Ἐζεκίας βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Ἀσσυρίας εἰς Λαχείς, λέγων, Ἡμάρτησα· ἀπόστρεψον ἀπ᾿ ἐμοῦ· ὅ, τι ἐπιβάλῃς ἐπ᾿ ἐμέ, θέλω βαστάσει αὐτό. Καὶ ἐπέβαλεν ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας ἐπὶ τὸν Ἐζεκίαν τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, τριακόσια τάλαντα ἀργυρίου καὶ τριάκοντα τάλαντα χρυσίου.
15 Καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Ἐζεκίας ἅπαν τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου καὶ ἐν τοῖς θησαυροῖς τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως.
16 Κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἀπέκοψεν ὁ Ἐζεκίας τὰς θύρας τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ τοὺς στύλους, τοὺς ὁποίους Ἐζεκίας ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα εἶχε περισκεπάσει μὲ χρυσίον, καὶ ἔδωκεν αὐτὸ εἰς τὸν βασιλέα τῆς Ἀσσυρίας.
17 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας τὸν Ταρτὰν καὶ τὸν Ῥὰβ-σαρείς, καὶ τὸν Ῥὰβ-σάκην, ἀπὸ Λαχείς, πρὸς τὸν βασιλέα Ἐζεκίαν, μετὰ δυνάμεως μεγάλης εἰς Ἱερουσαλήμ· οἱ δὲ ἀνέβησαν καὶ ἦλθον εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Καί ὅτε ἀνέβησαν, ἦλθον καὶ ἐστάθησαν ἐν τῷ ὑδραγωγῷ τῆς ἄνω κολυμβήθρας, ἥτις εἶναι ἐν τῇ μεγάλη ὁδῷ τοῦ ἀγροῦ τοῦ γναφέως.
18 Καὶ ἐβόησαν πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ἐξῆλθον πρὸς αὐτοὺς Ἐλιακείμ, ὁ υἱὸς τοῦ Χελκίου, ὁ οἰκονόμος, καὶ Σομνὰς ὁ γραμματεύς καὶ Ἰωάχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσάφ, ὁ ὑπομνηματογράφος.
19 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ῥάβ-σάκης, Εἴπατε τώρα πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, Οὕτω λέγει ὁ βασιλεὺς ὁ μέγας, ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας· Ποῖον εἶναι τὸ θάρρος τοῦτο ἐπὶ τὸ ὁποῖον θαρρεῖς;
20 σὺ λέγεις, πλήν εἶναι λόγοι χειλέων, Ἔχω βουλήν καὶ δύναμιν διὰ πόλεμον· ἀλλ᾿ ἐπὶ τίνα θαρρεῖς, ὥστε ἀπεστάτησας ἐναντίον μου;
21 τώρα ἰδού, σὺ θαρρεῖς ἐπὶ τὴν ῥάβδον τοῦ συντετριμμένου ἐκείνου καλάμου, ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον, ἐπὶ τὸν ὁποῖον ἐὰν τις ἐπιστηριχθῆ, θέλει ἐμπηχθῆ εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ τρυπήσει αὐτήν· τοιοῦτος εἶναι Φαραὼ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου πρὸς πάντας τοὺς θαρροῦντας ἐπ᾿ αὐτόν.
22 Ἀλλ᾿ ἐὰν εἴπητε πρὸς ἐμέ, Ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν θαρροῦμεν· δὲν εἶναι αὐτός, τοῦ ὁποίου τοὺς ὑψηλοὺς τόπους καὶ τὰ θυσιαστήρια ἀφρεσεν ὁ Ἐζεκίας, καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἰούδαν καὶ πρὸς τὴν Ἱερουσαλήμ, Ἔμπροσθεν τούτου τοῦ θυσιαστηρίου θέλετε προσκυνήσει ἐν Ἱερουσαλήμ;
23 Τώρα λοιπόν, δὸς ἐνέχυρα εἰς τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα τῆς Ἀσσυρίας, καὶ ἐγὼ θέλω σοὶ δώσει δισχιλίους ἵππους, ἄν δύνασαι ἀπὸ μέρους σου νὰ δώσῃς ἐπιβάτας ἐπ᾿ αὐτούς.
24 Πῶς λοιπὸν θέλεις στρέψει ὀπίσω τὸ πρόσωπον ἑνὸς τοπάρχου ἐκ τῶν ἐλαχίστων δούλων τοῦ κυρίου μου, καὶ ἤλπισας ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον διὰ ἁμάξας καὶ διὰ ἱππέας;
25 Καὶ τώρα ἄνευ τοῦ Κυρίου ἀνέβην ἐγὼ ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον, διὰ νὰ καταστρέψω αὐτόν; Ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ, Ἀνάβα ἐπὶ τὴν γῆν ταύτην καὶ κατάστρεψον αὐτήν.
26 Τότε εἶπεν Ἐλιακεὶμ ὁ υἱὸς τοῦ Χελκίου, καὶ ὁ Σομνὰς καὶ ὁ Ἰωάχ, πρὸς τὸν Ῥὰβ-σάκην, Λάλησον, παρακαλῶ, πρὸς τοὺς δούλους σου εἰς τὴν Συριακήν γλῶσσαν· διότι καταλαμβάνομεν αὐτήν· καὶ μή λάλει πρὸς ἡμᾶς Ἰουδαϊστί, εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ ἐπὶ τοῦ τείχους.
27 Ἀλλ᾿ ὁ Ῥὰβ-σάκης εἶπε πρὸς αὐτούς, Μήπως ὁ κύριός μου ἀπέστειλεν ἐμὲ πρὸς τὸν κύριόν σου ἤ καὶ πρὸς σέ, διὰ νὰ λαλήσω τοὺς λόγους τούτους; δὲν μὲ ἀπέστειλε πρὸς τοὺς ἄνδρας τοὺς καθημένους ἐπὶ τοῦ τείχους, διὰ νὰ φάγωσι τὴν κόπρον αὑτῶν καὶ νὰ πίωσι τὸ ορον αὑτῶν μὲ σᾶς;
28 Τότε ὁ Ῥὰβ-σάκης ἐστάθη καὶ ἐφώνησεν Ἰουδαϊστὶ μετὰ φωνῆς μεγάλης καὶ ἐλάλησε, λέγων, Ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ βασιλέως τοῦ μεγάλου, τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας.
29 οὕτω λέγει ὁ βασιλεύς· Μή σᾶς ἀπατᾷ ὁ Ἐζεκίας· διότι δὲν θέλει δυνηθῆ νὰ σᾶς λυτρώσῃ ἐκ τῆς χειρὸς αὐτοῦ·
30 καὶ μή σᾶς κάμνῃ ὁ Ἐζεκίας νὰ θαρρῆτε ἐπὶ τὸν Κύριον, λέγων, Ὁ Κύριος βεβαίως θέλει μᾶς λυτρώσει, καὶ ἡ πόλις αὕτη δὲν θέλει παραδοθῆ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας.
31 Μή ἀκούετε τοῦ Ἐζεκίου· διότι οὕτω λέγει ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας. Κάμετε συμβιβασμὸν μετ᾿ ἐμοῦ καὶ ἐξέλθετε πρὸς ἐμέ· καὶ φάγετε ἕκαστος ἀπὸ τῆς ἀμπέλου αὑτοῦ καὶ ἕκαστος ἀπὸ τῆς συκῆς αὑτοῦ, καὶ πίετε ἕκαστος ἀπὸ τῶν ὑδάτων τῆς δεξαμενῆς αὑτοῦ·
32 ἑωσοῦ ἔλθω καὶ σᾶς λάβω εἰς γῆν ὁμοίαν μὲ τὴν γῆν σας, γῆν σίτου καὶ οἴνου, γῆν ἄρτου καὶ ἀμπελώνων, γῆν ἐλαίου καὶ μέλιτος, διὰ νὰ ζήσητε καὶ νὰ μή ἀποθάνητε· καὶ μή ἀκούετε τοῦ Ἐζεκίου, ὅταν σᾶς ἀπατᾷ, λέγων, Ὁ Κύριος θέλει μᾶς λυτρώσει.
33 Μήπως ἐλύτρωσέ τις τῳόντι ἐκ τῶν θεῶν τῶν ἐθνῶν τὴν γῆν αὑτοῦ ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας;
34 ποῦ οἱ θεοὶ τῆς Αἰμὰθ καὶ Ἀρφάδ; ποῦ οἱ θεοὶ τῆς Σεφαρουΐμ, τῆς Ἐνὰ καὶ τῆς Αὐά; μήπως ἐλύτρωσαν ἐκ τῆς χειρὸς μου τὴν Σαμάρειαν;
35 τίνες μεταξὺ πάντων τῶν θεῶν τῶν τόπων ἐλύτρωσαν τὴν γῆν αὑτῶν ἐκ τῆς χειρὸς μου, ὥστε καὶ ὁ Κύριος νὰ λυτρώσῃ τὴν Ἱερουσαλήμ ἐκ τῆς χειρὸς μου;
36 Ὁ δὲ λαὸς ἐσιώπα καὶ δὲν ἀπεκρίθη λόγον πρὸς αὐτόν· διότι ὁ βασιλεὺς εἶχε προστάξει, λέγων, Μή ἀποκριθῆτε πρὸς αὐτόν.
37 Τότε Ἐλιακείμ, ὁ υἱὸς τοῦ Χελκίου, ὁ οἰκονόμος, καὶ Σομνὰς ὁ γραμματεύς καὶ Ἰωάχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσάφ, ὁ ὑπομνηματογράφος, ἦλθον πρὸς τὸν Ἐζεκίαν μὲ διεσχισμένα ἱμάτια καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς αὐτὸν τοὺς λόγους τοῦ Ῥὰβ-σάκη. |