1 Μετὰ δὲ τὸν θάνατον τοῦ Σαοὺλ, ἀφοῦ ἐπέστρεψεν ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τῆς σφαγῆς τῶν Ἀμαληκιτῶν, ἐκάθησεν ὁ Δαβὶδ ἐν Σικλὰγ δύο ἡμέρας·
2 τὴν δὲ τρίτην ἡμέραν, ἰδού, ἦλθεν ἄνθρωπος ἐκ τοῦ στρατοπέδου ἀπὸ πλησίον τοῦ Σαούλ, ἔχων διεσχισμένα τὰ ἱμάτια αὑτοῦ καὶ χῶμα ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὑτοῦ· καὶ καθὼς εἰσῆλθε πρὸς τὸν Δαβίδ, ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν καὶ προσεκύνησε.
3 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Δαβίδ, Πόθεν ἔρχεσαι; Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ἐγὼ ἐκ τοῦ στρατοπέδου τοῦ Ἰσραήλ διεσώθην.
4 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Δαβίδ, Τί συνέβη; εἰπὲ μοι, παρακαλῶ. Καὶ ἀπεκρίθη, Ὅτι ἔφυγεν ὁ λαὸς ἐκ τῆς μάχης, καὶ πολλοὶ μάλιστα ἐκ τοῦ λαοῦ ἔπεσον καὶ ἀπέθανον· ἀπέθανον δὲ καὶ Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν ὁ υἱὸς αὐτοῦ.
5 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν νέον τὸν ἀπαγγέλλοντα πρὸς αὐτόν, Πῶς ἐξεύρεις ὅτι ἀπέθανεν ὁ Σαούλ, καὶ Ἰωνάθαν ὁ υἱὸς αὐτοῦ;
6 Καὶ εἶπεν ὁ νέος ὁ ἀπαγγέλλων πρὸς αὐτόν, Εὐρέθην κατὰ τύχην ἐν τῷ ὄρει Γελβουέ, καὶ ἰδού, ὁ Σαοὺλ ἦτο κεκλιμένος ἐπὶ τοῦ δόρατος αὑτοῦ, καὶ ἰδού, αἱ ἅμαξαι καὶ οἱ ἱππεῖς κατέφθανον αὐτόν.
7 καὶ ὅτε ἔβλεψεν εἰς τὰ ὀπίσω αὑτοῦ, μὲ εἶδε καὶ μὲ ἐκάλεσε· καὶ ἀπεκρίθην, Ἰδού, ἐγώ.
8 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Ποῖος εἶσαι; Καὶ ἀπεκρίθην πρὸς αὐτόν, Εἶμαι Ἀμαληκίτης.
9 Πάλιν εἶπε πρὸς ἐμέ, Στῆθι ἐπάνω μου, παρακαλῶ, καὶ θανάτωσόν με· διότι σκοτοδινίασις μὲ κατέλαβεν, ἐπειδή ἡ ζωή μου εἶναι ἔτι ὅλη ἐν ἐμοί.
10 Ἐστάθην λοιπὸν ἐπ᾿ αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσα αὐτόν· ἐπειδή ἤμην βέβαιος ὅτι δὲν ἠδύνατο νὰ ζήσῃ ἀφοῦ ἔπεσε· καὶ ἔλαβον τὸ διάδημα τὸ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ τὸ βραχιόλιον τὸ ἐν τῷ βραχίονι αὐτοῦ, καὶ ἔφερα αὐτὰ ἐνταῦθα πρὸς τὸν κύριόν μου.
11 Τότε πιάσας ὁ Δαβὶδ τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, διέσχισεν αὐτά· καὶ πάντες ὁμοίως οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ.
12 Καὶ ἐπένθησαν καὶ ἔκλαυσαν καὶ ἐνήστευσαν ἕως ἑσπέρας διὰ τὸν Σαοὺλ καὶ διὰ Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ διὰ τὸν λαὸν τοῦ Κυρίου καὶ διὰ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ, διότι ἔπεσον διὰ ῥομφαίας.
13 Εἶπε δὲ ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν νέον, τὸν ἀπαγγέλλοντα πρὸς αὐτόν, Πόθεν εἶσαι; Καὶ ἀπεκρίθη, Εἶμαι υἱὸς παροίκου τινὸς Ἀμαληκίτου.
14 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Δαβίδ, Πῶς δὲν ἐφοβήθης νὰ ἐπιβάλῃς τὴν χεῖρά σου διὰ νὰ θανατώσῃς τὸν κεχρισμένον τοῦ Κυρίου;
15 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Δαβὶδ ἕνα ἐκ τῶν νέων καὶ εἶπε, Πλησίασον, πέσον ἐπ᾿ αὐτόν. Καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, καὶ ἀπέθανε.
16 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Δαβίδ, Τὸ αἷμά σου ἐπὶ τῆς κεφαλῆς σου· διότι τὸ στόμα σου ἐμαρτύρησεν ἐναντίον σου, λέγων, Ἐγώ ἐθανάτωσα τὸν κεχρισμένον τοῦ Κυρίου.
17 Καὶ ἐθρήνησεν ὁ Δαβὶδ τὸν θρῆνον τοῦτον ἐπὶ τὸν Σαοὺλ καὶ ἐπὶ Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ·
18 καὶ παρήγγειλε νὰ διδάξωσι τοὺς υἱοὺς Ἰούδα τοῦτο τὸ σμα τοῦ τόξου· ἰδού, εἶναι γεγραμμένον ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ Ἰασήρ.
19 Ὦ δόξα τοῦ Ἰσραήλ, ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους σου κατηκοντισμένη. Πῶς ἔπεσον οἱ δυνατοί.
20 Μή ἀναγγείλητε εἰς τὴν Γάθ, μή διακηρύξητε εἰς τὰς πλατείας τῆς Ἀσκάλωνος, μήποτε χαρῶσιν αἱ θυγατέρες τῶν Φιλισταίων, μήποτε ἀγαλλιάσωνται αἱ θυγατέρες τῶν ἀπεριτμήτων·
21 Ορη τὰ ἐν Γελβουέ, Ἄς μή ἦναι δρόσος μηδὲ βροχή ἐφ᾿ ὑμᾶς, μηδὲ ἀγροὶ δίδοντες ἀπαρχάς· διότι ἐκεῖ ἀπερρίφθη ἡ ἀσπὶς τῶν ἰσχυρῶν, Ἡ ἀσπὶς τοῦ Σαούλ, ὡς νὰ μή ἐχρίσθη δι᾿ ἐλαίου.
22 Ἀπὸ τοῦ αἵματος τῶν πεφονευμένων, ἀπὸ τοῦ στέατος τῶν ἰσχυρῶν, τὸ τόξον τοῦ Ἰωνάθαν δὲν ἐστρέφετο ὀπίσω, καὶ ἡ ῥομφαία τοῦ Σαοὺλ δὲν ἐπέστρεφε κενή.
23 Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν ἦσαν οἱ ἠγαπημένοι καὶ ἐράσμιοι ἐν τῇ ζωῇ αὑτῶν, καὶ ἐν τῷ θανάτῳ αὑτῶν δὲν ἐχωρίσθησαν· ἦσαν ἐλαφρότεροι ἀετῶν, δυνατώτεροι λεόντων.
24 Θυγατέρες Ἰσραήλ, κλαύσατε ἐπὶ τὸν Σαοὺλ τὸν ἐνδύοντα ὑμᾶς κόκκινα μετὰ καλλωπισμῶν, τὸν ἐπιβάλλοντα στολισμοὺς χρυσοὺς ἐπὶ τὰ ἐνδύματα ὑμῶν.
25 Πῶς ἔπεσον οἱ δυνατοὶ ἐν μέσῳ τῆς μάχης· Ἰωνάθαν, ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους σου τετραυματισμένε.
26 Περίλυπος εἶμαι διὰ σέ, ἀδελφὲ μου Ἰωνάθαν· προσφιλέστατος ἐστάθης εἰς ἐμέ· ἡ πρὸς ἐμὲ ἀγάπη σου ἦτο ἐξαίσιος. Ὑπερέβαινε τὴν ἀγάπην τῶν γυναικῶν.
27 Πῶς ἔπεσον οἱ δυνατοί, καὶ ἀπωλέσθησαν τὰ ὅπλα τοῦ πολέμου. |