1 Ἀνέβη δὲ Νάας ὁ Ἀμμωνίτης καὶ ἐστρατοπέδευσεν ἐναντίον τῆς Ἰαβεὶς-γαλαάδ· καὶ εἶπον πάντες οἱ ἄνδρες τῆς Ἰαβεὶς εἰς τὸν Νάας, Κάμε συνθήκην πρὸς ἡμᾶς, καὶ θέλομεν σὲ δουλεύει.
2 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Νάας ὁ Ἀμμωνίτης, Μὲ τοῦτο θέλω κάμει συνθήκην πρὸς ἐσᾶς, νὰ ἐξορύξω πάντας τοὺς δεξιοὺς ὀφθαλμοὺς σας, καὶ νὰ βάλω τοῦτο ὄνειδος ἐπὶ πάντα τὸν Ἰσραήλ.
3 Καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν οἱ πρεσβύτεροι τῆς Ἰαβεὶς, Δὸς εἰς ἡμᾶς ἑπτὰ ἡμερῶν ἀναβολήν, διὰ νὰ ἀποστείλωμεν μηνυτὰς εἰς πάντα τὰ ὅρια τοῦ Ἰσραήλ· καὶ τότε, ἐὰν δὲν ἦναί τις νὰ μᾶς σώσῃ, θέλομεν ἐξέλθει πρὸς σέ.
4 Ἦλθον λοιπὸν οἱ μηνυταὶ εἰς Γαβαὰ τοῦ Σαοὺλ καὶ εἶπον τοὺς λόγους εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ· καὶ ὕψωσαν πᾶς ὁ λαὸς τὴν φωνήν αὑτῶν καὶ ἔκλαυσαν.
5 Καὶ ἰδού, ὁ Σαοὺλ ἤρχετο κατόπιν τῆς ἀγέλης ἐκ τοῦ ἀγροῦ· καὶ εἶπεν ὁ Σαούλ, Τί ἔχει ὁ λαὸς καὶ κλαίει; Καὶ διηγήθησαν πρὸς αὐτὸν τοὺς λόγους τῶν ἀνδρῶν τῆς Ἰαβείς.
6 Καὶ ἐπῆλθεν ἐπὶ τὸν Σαοὺλ πνεῦμα Θεοῦ, ὅτε ἤκουσε τοὺς λόγους ἐκείνους· καὶ ἐξήφθη ἡ ὀργή αὐτοῦ σφόδρα.
7 Καὶ ἔλαβε ζεῦγος βοῶν, καὶ κατακόψας αὐτοὺς εἰς τμήματα, ἀπέστειλεν αὐτὰ κατὰ πάντα τὰ ὅρια τοῦ Ἰσραήλ διὰ χειρὸς μηνυτῶν, λέγων, Ὅστις δὲν ἐξέλθῃ κατόπιν τοῦ Σαοὺλ καὶ κατόπιν τοῦ Σαμουήλ, οὕτω θέλει γείνει εἰς τοὺς βόας αὐτοῦ. Καὶ ἐπέπεσε φόβος Κυρίου ἐπὶ τὸν λαόν, καὶ ἐξῆλθον ὡς εἷς ἄνθρωπος.
8 Καὶ ὅτε ἀπηρίθμησεν αὐτοὺς ἐν Βεζέκ, οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ἦσαν τριακόσιαι χιλιάδες καὶ οἱ ἄνδρες Ἰούδα τριάκοντα χιλιάδες.
9 Καὶ εἶπον πρὸς τοὺς ἐλθόντας μηνυτάς, Οὕτω θέλετε εἰπεῖ πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς Ἰαβεὶς-γαλαάδ· Αὔριον, καθὼς ὁ ἥλιος θερμάνῃ, θέλει εἶσθαι εἰς ἐσᾶς σωτηρία. Καὶ ἦλθον οἱ μηνυταὶ καὶ ἀνήγγειλαν πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς Ἰαβείς· καὶ ὑπερεχάρησαν.
10 Καὶ εἶπον οἱ ἄνδρες τῆς Ἰαβείς, Αὔριον θέλομεν ἐξέλθει πρὸς ἐσᾶς, καὶ θέλετε κάμει εἰς ἡμᾶς πᾶν ὅ, τι σᾶς φαίνεται καλόν.
11 Καὶ τὴν ἐπαύριον διρεσεν ὁ Σαοὺλ τὸν λαὸν εἰς τρία τάγματα· καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸ μέσον τοῦ στρατοπέδου, ἐν τῇ πρωϊνῇ φυλακῇ, καὶ ἐπάταξαν τοὺς Ἀμμωνίτας ἑωσοῦ θερμάνῃ ἡ ἡμέρα· καὶ οἱ ἐναπολειφθέντες διεσκορπίσθησαν, ὥστε οὐδὲ δύο ἐξ αὐτῶν δὲν ἔμειναν ἡνωμένοι.
12 Καὶ εἶπεν ὁ λαὸς πρὸς τὸν Σαμουήλ, Τίς εἶναι ἐκεῖνος ὅστις εἶπεν, Ὁ Σαοὺλ θέλει βασιλεύσει ἐφ᾿ ἡμᾶς; παραδώσατε τοὺς ἄνδρας, διὰ νὰ θανατώσωμεν αὐτούς.
13 Καὶ εἶπεν ὁ Σαούλ, Δὲν θέλει θανατωθῆ οὐδεὶς τὴν ἡμέραν ταύτην· διότι σήμερον ἔκαμεν ὁ Κύριος σωτηρίαν ἐν τῷ Ἰσραήλ.
14 Τότε εἶπεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν λαόν, Ἔλθετε, καὶ ἄς ὑπάγωμεν εἰς Γάλγαλα καὶ ἄς ἐγκαινίσωμεν ἐκεῖ τὴν βασιλείαν.
15 Καὶ ὑπῆγε πᾶς ὁ λαὸς εἰς Γάλγαλα· καὶ ἐκεῖ ἔκαμον τὸν Σαοὺλ βασιλέα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν Γαλγάλοις· καὶ ἐκεῖ ἐθυσίασαν θυσίας εἰρηνικὰς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου· καὶ ἐκεῖ εὐφράνθησαν ὁ Σαοὺλ καὶ πάντες οἱ ἄνδρες Ἰσραήλ σφόδρα. |