1 Καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνδρες Ἐφραΐμ, Τί εἶναι τὸ πρᾶγμα τοῦτο, τὸ ὁποῖον ἔκαμες εἰς ἡμᾶς, ὅτι δὲν ἐκάλεσας ἡμᾶς ὅτε ὑπῆγες νὰ πολεμήσῃς ἐναντίον τοῦ Μαδιάμ; καὶ ἐλογομάχησαν σφόδρα μετ᾿ αὐτοῦ.
2 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς, Τί ἔκαμα τώρα ὡς πρὸς ἐσᾶς; δὲν εἶναι καλήτερον τὸ ἀποτρύγημα τοῦ Ἐφραΐμ παρὰ τὸν τρυγητὸν τοῦ Ἀβὶ-ἐζὲρ;
3 παρέδωκεν ὁ Θεὸς εἰς τὰς χεῖράς σας τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ Μαδιάμ, τὸν Ὠρήβ καὶ τὸν Ζήβ· καὶ τί ἠδυνάμην νὰ κάμω ὡς πρὸς ἐσᾶς; Τότε τὸ πνεῦμα αὐτῶν ἡσύχασε πρὸς αὐτόν, ὅτε ἐλάλησε τὸν λόγον τοῦτον.
4 Καὶ ἐλθὼν ὁ Γεδεὼν εἰς τὸν Ἰορδάνην, διέβη, αὐτὸς καὶ οἱ τριακόσιοι ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, ἀποκαμωμένοι, ὅμως καταδιώκοντες.
5 Καὶ εἶπε πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τῆς Σοκχώθ, Δότε, παρακαλῶ, ἄρτους τινὰς εἰς τὸν λαὸν τὸν ἀκολουθοῦντά με· διότι εἶναι ἀποκαμωμένος, καὶ ἐγὼ καταδιώκω ὀπίσω τοῦ Ζεβεὲ καὶ τοῦ Σαλμανά, τῶν βασιλέων τοῦ Μαδιάμ.
6 Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχηγοὶ τῆς Σοκχώθ, Μήπως αἱ χεῖρες τοῦ Ζεβεὲ καὶ τοῦ Σαλμανὰ εἶναι τώρα εἰς τὴν χεῖρά σου, ὥστε νὰ δώσωμεν ἄρτους εἰς τὸ στράτευμά σου;
7 Καὶ εἶπεν ὁ Γεδεών, Διὰ τοῦτο, ἀφοῦ παραδώσῃ ὁ Κύριος τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σαλμανὰ εἰς τὴν χεῖρά μου, τότε ἐγὼ θέλω καταξάνει τὰς σάρκας σας μὲ τὰς ἀκάνθας τῆς ἐρήμου καὶ μὲ τοὺς τριβόλους.
8 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖθεν εἰς Φανουήλ καὶ ἐλάλησεν ὡσαύτως πρὸς αὐτούς· καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἄνδρες τῆς Φανουήλ πρὸς αὐτὸν καθὼς ἀπεκρίθησαν οἱ ἄνδρες τῆς Σοκχώθ.
9 Ὁ δὲ εἶπε καὶ πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς Φανουήλ, λέγων, Ὅταν ἐπιστρέψω ἐν εἰρήνῃ, θέλω κατασκάψει τὸν πύργον τοῦτον.
10 Ὁ Ζεβεὲ δὲ καὶ ὁ Σαλμανὰ ἦσαν ἐν Καρκὸρ καὶ τὰ στρατεύματα αὐτῶν μετ᾿ αὐτῶν, ὡς δεκαπέντε χιλιάδες, πάντες οἱ ἐναπολειφθέντες ὅλου τοῦ στρατεύματος τῶν κατοίκων τῆς ἀνατολῆς· διότι ἔπεσον ἑκατὸν εἴκοσι χιλιάδες ἀνδρῶν συρόντων ῥομφαίαν.
11 Καὶ ἀνέβη ὁ Γεδεὼν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ τῶν κατοικούντων ἐν σκηναῖς, ἀπὸ ἀνατολῶν τῆς Νοβὰ καὶ τῆς Ἰογβέα, καὶ ἐπάταξε τὸ στρατόπεδον· ἦτο δὲ τὸ στρατόπεδον ἐν ἀφοβίᾳ.
12 Ὁ δὲ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σαλμανὰ ἔφευγον, καὶ αὐτὸς κατεδίωκεν ὀπίσω αὐτῶν, καὶ συνέλαβε τοὺς δύο βασιλεῖς τοῦ Μαδιάμ, τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σαλμανά, καὶ ἅπαν τὸ στρατόπεδον κατετρόπωσε.
13 Καὶ ἐπέστρεψεν ὁ Γεδεὼν ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωὰς ἐκ τῆς μάχης ἀπὸ τῆς ἀναβάσεως τῆς Ἁρές.
14 Καὶ συλλαβὼν νέον τινὰ ἐκ τῶν ἀνδρῶν τῆς Σοκχώθ, ἠρώτησεν αὐτόν· ὁ δὲ περιέγραψε πρὸς αὐτὸν τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς Σοκχὼθ καὶ τοὺς πρεσβυτέρους αὐτῆς, ἑβδομήκοντα ἑπτὰ ἄνδρας.
15 Καὶ ἦλθεν ὁ Γεδεὼν πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς Σοκχὼθ καὶ εἶπεν, Ἰδού, ὁ Ζεβεὲ καὶ ὁ Σαλμανά, διὰ τοὺς ὁποίους μὲ νειδίσατε, λέγοντες, Μήπως αἱ χεῖρες τοῦ Ζεβεὲ καὶ τοῦ Σαλμανὰ ἦναι τώρα εἰς τὴν χεῖρά σου, ὥστε νὰ δώσωμεν ἄρτους εἰς τοὺς ἀνθρώπους σου, τοὺς ἀποκαμωμένους;
16 Καὶ ἔλαβε τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως καὶ τὰς ἀκάνθας τῆς ἐρήμου καὶ τοὺς τριβόλους, καὶ ἐπαίδευσε μὲ αὐτὰ τοὺς ἄνδρας τῆς Σοκχώθ.
17 Καὶ τὸν πύργον τῆς Φανουήλ κατέσκαψε καὶ ἐθανάτωσε τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως.
18 Τότε εἶπε πρὸς τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σαλμανά, Ὁποῖοι ἦσαν οἱ ἄνθρωποι τοὺς ὁποίους ἐθανατώσατε ἐν Θαβώρ; Οἱ δὲ εἶπον, Ὁποῖος σύ, τοιοῦτοι ἦσαν· ἕκαστος ὡμοίαζεν υἱὸν βασιλέως.
19 Ὁ δὲ εἶπεν, Ἀδελφοὶ μου, υἱοὶ τῆς μητρὸς μου ἦσαν· ζῇ Κύριος, ἐὰν ἠθέλετε φυλάξει τὴν ζωήν αὐτῶν, ἐγὼ δὲν ἤθελον σᾶς θανατώσει.
20 Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἰεθὲρ τὸν πρωτότοκον αὑτοῦ, Σηκωθεὶς θανάτωσον αὐτούς· ἀλλ᾿ ὁ νέος δὲν ἔσυρε τὴν ῥομφαίαν αὑτοῦ, διότι ἐφοβεῖτο, ἐπειδή ἦτο ἔτι παιδίον.
21 Τότε εἶπεν ὁ Ζεβεέ καὶ ὁ Σαλμανά, Σηκώθητι σὺ καὶ πέσον ἐφ᾿ ἡμᾶς· διότι κατὰ τὸν ἄνθρωπον καὶ ἡ δύναμις αὐτοῦ. Καὶ σηκωθεὶς ὁ Γεδεὼν ἐθανάτωσε τὸν Ζεβεὲ καὶ τὸν Σαλμανά, καὶ ἔλαβε τοὺς μηνίσκους τοὺς περὶ τὸν τράχηλον τῶν καμήλων αὐτῶν.
22 Καὶ εἶπον οἱ ἄνδρες Ἰσραήλ πρὸς τὸν Γεδεών, Γενοῦ ἄρχων ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ σὺ καὶ ὁ υἱὸς σου καὶ ὁ υἱὸς τοῦ υἱοῦ σου, διότι ἔσωσας ἡμᾶς ἀπὸ τῆς χειρὸς τοῦ Μαδιάμ.
23 Ὁ δὲ Γεδεὼν εἶπε πρὸς αὐτούς, Δὲν θέλω γείνει ἄρχων ἐφ᾿ ὑμᾶς ἐγώ, ἀλλ᾿ οὐδὲ ὁ υἱὸς μου θέλει γείνει ἄρχων ἐφ᾿ ὑμᾶς· ὁ Κύριος θέλει εἶσθαι ἄρχων ἐφ᾿ ὑμᾶς.
24 Καὶ εἶπεν ὁ Γεδεὼν πρὸς αὐτούς, θέλω ζητήσει ἀπὸ σᾶς ζήτημα· νὰ μοὶ δώσητε ἕκαστος τὰ ἐνώτια ἐκ τῶν λαφύρων αὑτοῦ· διότι οἱ ἐχθροὶ εἶχον ἐνώτια χρυσά, ὄντες Ἰσμαηλῖται.
25 Καὶ ἀπεκρίθησαν, Θέλομεν δώσει αὐτὰ μετὰ χαρᾶς. Καὶ ἥπλωσαν φόρεμα καὶ ἔρριπτεν ἐκεῖ ἕκαστος τὰ ἐνώτια ἐκ τῶν λαφύρων αὑτοῦ.
26 Καὶ τὸ βάρος τῶν χρυσῶν ἐνωτίων, τὰ ὁποῖα ἐζήτησεν, ἦτο χίλιοι καὶ ἑπτακόσιοι σίκλοι χρυσοῖ· ἐκτὸς τῶν μηνίσκων καὶ τῶν περιδεραίων καὶ τῶν πορφυρῶν, τὰ ὁποῖα ἦσαν ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τοῦ Μαδιάμ, καὶ ἐκτὸς τῶν περιλαιμίων, τὰ ὁποῖα ἦσαν εἰς τοὺς τραχήλους τῶν καμήλων αὐτῶν.
27 Καὶ ἔκαμεν ὁ Γεδεὼν ἐφὸδ ἐξ αὐτῶν καὶ ἔθεσεν αὐτὸ ἐν τῇ πόλει αὐτοῦ, ἐν Ὀφρά· καὶ ἐπόρνευσε πᾶς ὁ Ἰσραήλ ὀπίσω αὐτοῦ ἐκεῖ· καὶ ἔγεινε παγὶς εἰς τὸν Γεδεὼν καὶ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
28 Καὶ ἐταπεινώθη ὁ Μαδιὰμ ἔμπροσθεν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ δὲν ἐσήκωσε πλέον τὴν κεφαλήν αὑτοῦ. Καὶ ἀνεπαύθη ἡ γῆ τεσσαράκοντα ἔτη ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ Γεδεών.
29 Τότε ὑπῆγεν ὁ Ἱεροβάαλ υἱὸς τοῦ Ἰωὰς καὶ κατῴκησεν ἐν τῷ οἴκῳ αὑτοῦ.
30 Εἶχε δὲ Γεδεὼν ἑβδομήκοντα υἱοὺς ἐξελθόντας ἐκ τῶν μηρῶν αὑτοῦ· διότι εἶχε γυναῖκας πολλάς.
31 Καὶ ἡ παλλακή αὐτοῦ, ἡ ἐν Συχέμ, καὶ αὐτή ἐγέννησεν εἰς αὐτὸν υἱόν, τὸν ὁποῖον αὐτὸς νόμασεν Ἀβιμέλεχ.
32 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Γεδεὼν ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωὰς ἐν γήρατι καλῷ καὶ ἐτάφη ἐν τῷ τάφῳ Ἰωὰς τοῦ πατρὸς αὑτοῦ, ἐν τῇ Ὀφρὰ τῶν Ἀβὶ-ἐζεριτῶν.
33 Ἀποθανόντος δὲ τοῦ Γεδεών, ἐπέστρεψαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ καὶ ἐπόρνευσαν κατόπιν τῶν Βααλεὶμ καὶ ἔστησαν εἰς ἑαυτοὺς τὸν Βάαλ-βερὶθ διὰ Θεόν.
34 Καὶ δὲν ἐνεθυμήθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ Κύριον τὸν Θεὸν αὑτῶν, τὸν σώσαντα αὐτοὺς ἐκ τῆς χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν κυκλόθεν.
35 Καὶ δὲν ἔκαμον ἔλεος εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἱεροβάαλ Γεδεών, ἀναλόγως πρὸς πάντα τὰ ἀγαθά, τὰ ὁποῖα ἔκαμεν εἰς τὸν Ἰσραήλ. |