1 Ὅταν ἐξέλθῃς εἰς μάχην ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν σου, καὶ ἴδῃς ἵππους καὶ ἁμάξας, λαὸν περισσότερον παρὰ σέ, μή φοβηθῇς αὐτούς· διότι Κύριος ὁ Θεὸς σου εἶναι μετὰ σοῦ, ὅστις σὲ ἀνεβίβασεν ἐκ γῆς Αἰγύπτου.
2 Καὶ ὅταν πλησιάσητε εἰς τὴν μάχην, ὁ ἱερεὺς θέλει προσέλθει καὶ λαλήσει πρὸς τὸν λαόν,
3 καὶ θέλει εἰπεῖ πρὸς αὐτούς, Ἄκουε, Ἰσραήλ· σεῖς πλησιάζετε σήμερον εἰς τὴν μάχην κατὰ τῶν ἐχθρῶν σας· ἄς μή δειλιάσῃ ἡ καρδία σας, μή φοβηθῆτε μηδὲ τρομάξητε μηδὲ ἐκπλαγῆτε ἀπὸ προσώπου αὐτῶν·
4 διότι Κύριος ὁ Θεὸς σας εἶναι ὁ προπορευόμενος μεθ᾿ ὑμῶν, διὰ νὰ πολεμήσῃ ὑπὲρ ὑμῶν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν σας, διὰ νὰ σώσῃ ὑμᾶς.
5 Καὶ οἱ ἄρχοντες θέλουσι λαλήσει πρὸς τὸν λαόν, λέγοντες, Τίς ἄνθρωπος ᾠκοδόμησεν οἰκίαν νέαν καὶ δὲν ἔκαμεν ἐγκαινιασμὸν αὐτῆς; ἄς ἀναχωρήσῃ καὶ ἄς ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν οἰκίαν αὑτοῦ, μήποτε ἀποθάνῃ ἐν τῇ μάχῃ καὶ ἐγκαινιάσῃ αὐτήν ἄλλος ἄνθρωπος.
6 Καὶ τίς ἄνθρωπος ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ δὲν εὐφράνθη ἐξ αὐτοῦ; ἄς ἀναχωρήσῃ καὶ ἄς ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν οἰκίαν αὑτοῦ, μήποτε ἀποθάνῃ ἐν τῇ μάχῃ, καὶ εὐφρανθῇ ἐξ αὐτοῦ ἄλλος ἄνθρωπος.
7 Καὶ τίς ἄνθρωπος ἠρραβωνίσθη γυναῖκα καὶ δὲν ἔλαβεν αὐτήν; ἄς ἀναχωρήσῃ καὶ ἄς ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν οἰκίαν αὑτοῦ, μήποτε ἀποθάνῃ ἐν τῇ μάχῃ, καὶ λάβῃ αὐτήν ἄλλος ἄνθρωπος.
8 Καὶ οἱ ἄρχοντες θέλουσι λαλήσει ἔτι πρὸς τὸν λαὸν καὶ θέλουσιν εἰπεῖ, Τίς ἄνθρωπος εἶναι δειλὸς καὶ ἄκαρδος; ἄς ἀναχωρήσῃ καὶ ἄς ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν οἰκίαν αὑτοῦ, διὰ νὰ μή δειλιάσῃ ἡ καρδία τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, ὡς ἡ καρδία αὐτοῦ.
9 Καὶ ἀφοῦ τελειώσωσιν οἱ ἄρχοντες λαλοῦντες πρὸς τὸν λαόν, θέλουσι καταστήσει ἀρχηγοὺς τῶν στρατευμάτων, διὰ νὰ προΐστανται τοῦ λαοῦ.
10 Ὅταν πλησιάσῃς εἰς πόλιν διὰ νὰ ἐκπολεμήσῃς αὐτήν, τότε κάλεσον αὐτήν εἰς εἰρήνην·
11 καὶ ἐὰν σοὶ ἀποκριθῆ εἰρηνικὰ καὶ ἀνοίξῃ εἰς σέ, τότε πᾶς ὁ λαὸς ὁ εὑρισκόμενος ἐν αὐτῇ θέλει γείνει ὑποτελής εἰς σὲ καὶ θέλει σὲ δουλεύει·
12 ἐὰν ὅμως δὲν κάμῃ εἰρήνην μετὰ σοῦ, ἀλλὰ σὲ πολεμήσῃ τότε θέλεις πολιορκήσει αὐτήν·
13 καὶ ἀφοῦ Κύριος ὁ Θεὸς σου παραδώσῃ αὐτήν εἰς τὰς χεῖράς σου, θέλεις πατάξει πάντα τὰ ἀρσενικὰ αὐτῆς ἐν στόματι μαχαίρας·
14 τὰς δὲ γυναῖκας καὶ τὰ βρέφη καὶ τὰ κτήνη καὶ πάντα ὅσα εὑρίσκονται ἐν τῇ πόλει, πάντα τὰ λάφυρα αὐτῆς, θέλεις λάβει εἰς σεαυτόν· καὶ θέλεις τρώγει τὰ λάφυρα τῶν ἐχθρῶν σου, ὅσα Κύριος ὁ Θεὸς σου ἔδωκεν εἰς σέ.
15 Οὕτω θέλεις κάμει εἰς πάσας τὰς πόλεις τὰς πολὺ μακρὰν ἀπὸ σοῦ, αἵτινες δὲν εἶναι ἐκ τῶν πόλεων τῶν ἐθνῶν τούτων·
16 ἐκ τῶν πόλεων ὅμως τῶν λαῶν τούτων, τὰς ὁποίας Κύριος ὁ Θεὸς σου δίδει εἰς σὲ κληρονομίαν, δὲν θέλεις ἀφήσει ζῶν οὐδὲν ἔχον πνοήν·
17 ἀλλὰ θέλεις ἐξολοθρεύσει αὐτοὺς κατὰ κράτος, τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Ἀμορραίους τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Φερεζαίους τοὺς Εὐαίους καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους, καθὼς προσέταξεν εἰς σὲ Κύριος ὁ Θεὸς σου·
18 διὰ νὰ μή σᾶς διδάξωσι νὰ πράττητε κατὰ πάντα τὰ βδελύγματα αὐτῶν, τὰ ὁποῖα ἔκαμον εἰς τοὺς θεοὺς αὑτῶν, καὶ ἁμαρτήσητε ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας.
19 Ὅταν πολιορκῇς πόλιν τινὰ ἡμέρας πολλάς, πολεμῶν αὐτήν διὰ νὰ ἐξουσιάσῃς αὐτήν, δὲν θέλεις ἐξολοθρεύσει τὰ δένδρα αὐτῆς, καταφέρων ἐπ᾿ αὐτὰ πέλεκυν· διότι ἐξ αὐτῶν δύνασαι νὰ τρέφησαι καὶ δὲν θέλεις κόψει αὐτά. Μήπως εἶναι ἄνθρωπος τὸ δένδρον τοῦ ἀγροῦ, ὥστε νὰ ἔλθῃ ἐναντίον σου ἐν τῇ πολιορκίᾳ;
20 Μόνον τὰ δένδρα, ὅσα γνωρίζεις ὅτι δὲν εἶναι δένδρα τροφῆς, ταῦτα θέλεις ἐξολοθρεύσει καὶ ἐκκόψει καὶ θέλεις οἰκοδομήσει περιχαρακώματα ἐναντίον τῆς πόλεως, ἥτις πολεμεῖ πρὸς σέ, ἑωσοῦ παραδοθῇ. |