1 Οἱ ἱερεῖς οἱ Λευΐται, πᾶσα ἡ φυλή τοῦ Λευΐ, δὲν θέλουσιν ἔχει μερίδα οὔτε κληρονομίαν μετὰ τοῦ Ἰσραήλ· τὰς διὰ πυρὸς γινομένας προσφορὰς τοῦ Κυρίου καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ θέλουσι τρώγει.
2 Διὰ τοῦτο κληρονομίαν δὲν θέλουσιν ἔχει μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν αὑτῶν· ὁ Κύριος εἶναι ἡ κληρονομία αὐτῶν, καθὼς εἶπε πρὸς αὐτούς.
3 Καὶ τοῦτο θέλει εἶσθαι τὸ δικαίωμα τῶν ἱερέων παρὰ τοῦ λαοῦ, παρὰ τῶν θυσιαζόντων τὰς θυσίας, εἴτε βοῦν εἴτε πρόβατον· θέλουσι δίδει εἰς τὸν ἱερέα τὸν ὦμον καὶ τὰς σιαγόνας καὶ τὴν κοιλίαν.
4 Τὰς ἀπαρχὰς τοῦ σίτου σου, τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου, καὶ τὸ πρῶτον τοῦ μαλλίου τῶν προβάτων σου, θέλεις δίδει εἰς αὐτόν.
5 διότι αὐτὸν ἐξέλεξε Κύριος ὁ Θεὸς σου ἐκ πασῶν τῶν φυλῶν σου, διὰ νὰ παρίσταται νὰ λειτουργῇ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, αὐτὸς καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ διαπαντός.
6 Καὶ ἐὰν ἔλθῃ Λευΐτης ἔκ τινος τῶν πόλεών σου ἀπὸ παντὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅπου παροικεῖ, καὶ ἔλθῃ μεθ᾿ ὅλου τοῦ πόθου τῆς ψυχῆς αὑτοῦ, εἰς τὸν τόπον ὅντινα ἐκλέξῃ ὁ Κύριος,
7 τότε θέλει λειτουργεῖ εἰς τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ, καθὼς πάντες οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ οἱ Λευΐται, οἱ παριστάμενοι ἐκεῖ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
8 Ἴσας μερίδας θέλουσι τρώγει ἐκτὸς τοῦ προερχομένου ἐκ τῆς πωλήσεως τῆς πατρικῆς αὐτοῦ περιουσίας.
9 Ἀφοῦ εἰσέλθῃς εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν Κύριος ὁ Θεὸς σου δίδει εἰς σέ, δὲν θέλεις μάθει νὰ πράττῃς κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν ἐκείνων.
10 Δὲν θέλει εὑρεθῆ εἰς σὲ οὐδεὶς διαπερνῶν τὸν υἱὸν αὑτοῦ ἤ τὴν θυγατέρα αὑτοῦ διὰ τοῦ πυρός, ἤ μαντευόμενος μαντείαν ἤ προγνώστης τῶν καιρῶν ἤ οἰωνοσκόπος ἤ μάγος,
11 ἤ γόης ἤ ἀνταποκριτής δαιμονίων ἤ τερατοσκόπος ἤ νεκρόμαντις.
12 Διότι πᾶς ὁ πράττων ταῦτα εἶναι βδέλυγμα εἰς τὸν Κύριον· καὶ ἐξ αἰτίας τῶν βδελυγμάτων τούτων Κύριος ὁ Θεὸς σου ἐκδιώκει αὐτοὺς ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σου.
13 Τέλειος θέλεις εἶσθαι ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.
14 Διότι τὰ ἔθνη ταῦτα, τὰ ὁποῖα θέλεις κατακληρονομήσει, ἔδωκαν ἀκρόασιν εἰς προγνώστας τῶν καιρῶν καὶ εἰς μάντεις· σὲ ὅμως Κύριος ὁ Θεὸς σου δὲν ἀφῆκε νὰ πράττῃς οὕτω.
15 Προφήτην ἐκ μέσου σου θέλει ἀναστήσει εἰς σὲ Κύριος ὁ Θεὸς σου ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου, ὡς ἐμέ· αὐτοῦ θέλετε ἀκούει·
16 κατὰ πάντα ὅσα ἐζήτησας παρὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐν Χωρήβ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς συνάξεως, λέγων, Ἄς μή ἀκούσω πλέον τὴν φωνήν Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου, μηδὲ νὰ ἴδω πλέον τὸ μέγα τοῦτο πῦρ, διὰ νὰ μή ἀποθάνω.
17 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ἐμέ, Καλῶς ἔχουσιν ὅσα ἐλάλησαν.
18 Προφήτην ἐκ μέσου τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν θέλω ἀναστήσει εἰς αὐτούς, ὡς σέ, καὶ θέλω βάλει τοὺς λόγους μου εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ, καὶ θέλει λαλεῖ πρὸς αὐτοὺς πάντα ὅσα ἐγὼ προστάζω εἰς αὐτόν·
19 Καὶ ὁ ἄνθρωπος ὅστις δὲν ὑπακούσῃ εἰς τοὺς λόγους μου, τοὺς ὁποίους αὐτὸς θέλει λαλήσει ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐγὼ θέλω ἐκζητήσει τοῦτο παρ᾿ αὐτοῦ.
20 Ὁ προφήτης ὅμως ὅστις ἀσεβήσῃ καὶ λαλήσῃ ἐν τῷ ὀνόματί μου λόγον τὸν ὁποῖον ἐγὼ δὲν προσέταξα εἰς αὐτὸν νὰ λαλήσῃ, ἤ ὅστις λαλήσῃ ἐν τῷ ὀνόματι ἄλλων θεῶν, ὁ προφήτης ἐκεῖνος θέλει θανατωθῆ.
21 Καὶ ἐὰν εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, Πῶς θέλομεν γνωρίσει τὸν λόγον, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος δὲν ἐλάλησεν;
22 Ὅταν τὶς προφήτης λαλήσῃ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου καὶ ὁ λόγος δὲν γείνῃ οὐδὲ συμβῇ, οὗτος εἶναι ὁ λόγος τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος δὲν ἐλάλησεν· ἐλάλησεν αὐτὸν ὁ προφήτης ἐν ὑπερηφανίᾳ· δὲν θέλετε φοβηθῆ ἀπ᾿ αὐτοῦ. |
