1 Σεῖς εἶσθε υἱοὶ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας· δὲν θέλετε κάμει εἰς τὸ σῶμά σας ἐντομάς, οὐδὲ θέλετε κάμει φαλάκρωμα ἀναμέσον τῶν ὀφθαλμῶν σας, διὰ νεκρόν.
2 Διότι λαὸς ἅγιος εἶσαι εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σου· καὶ σὲ ἐξέλεξεν ὁ Κύριος διὰ νὰ ἦσαι εἰς αὐτὸν λαὸς ἐκλεκτός, παρὰ πάντα τὰ ἔθνη τὰ ἐπὶ τῆς γῆς.
3 Δὲν θέλεις τρώγει οὐδὲν βδελυκτόν.
4 Ταῦτα εἶναι τὰ κτήνη, τὰ ὁποῖα θέλετε τρώγει· ὁ βοῦς, τὸ πρόβατον καὶ ἡ αἴξ,
5 ἡ ἔλαφος καὶ ἡ δορκὰς καὶ ὁ βούβαλος καὶ ὁ ἀγριότραγος καὶ ὁ πύγαργος καὶ ὁ ἄγριος βοῦς καὶ ἡ καμηλοπάρδαλις.
6 Καὶ πᾶν τετράποδον ἔχον τὸν πόδα δίχηλον καὶ τὸ ὀνύχιον διηρημένον εἰς δύο χηλάς, καὶ ἀναμασσῶν μεταξὺ τῶν τετραπόδων, ταῦτα θέλετε τρώγει.
7 Ταῦτα ὅμως δὲν θέλετε τρώγει ἐκ τῶν ὅσα ἀναμασσῶσιν, ἤ ἐκ τῶν ὅσα ἔχουσι τὸ ὀνύχιον δίχηλον· τὴν κάμηλον καὶ τὸν λαγῳὸν καὶ τὸν δασύποδα· διότι ἀναμασσῶσι μέν, πλήν δὲν ἔχουσι διηρημένον τὸ ὀνύχιον· ταῦτα εἶναι ἀκάθαρτα εἰς ἐσᾶς·
8 καὶ τὸν χοῖρον, διότι ἔχει μὲν τὸ ὀνύχιον δίχηλον, πλήν δὲν ἀναμασσᾷ· εἶναι ἀκάθαρτος εἰς ἐσᾶς· ἀπὸ τοῦ κρέατος αὐτῶν δὲν θέλετε τρώγει οὐδὲ τὸ θνησιμαῖον αὐτῶν θέλετε ἐγγίζει.
9 Ἐκ πάντων τῶν ἐν τοῖς ὕδασι ταῦτα θέλετε τρώγει πάντα, ὅσα ἔχουσι πτερύγια καὶ λέπη, θέλετε τρώγει·
10 πάντα δέ, ὅσα δὲν ἔχουσι πτερύγια καὶ λέπη, δὲν θέλετε τρώγει· εἶναι ἀκάθαρτα εἰς ἐσᾶς.
11 Πᾶν πτηνὸν καθαρὸν θέλετε τρώγει.
12 Ταῦτα ὅμως εἶναι ἐκεῖνα, ἐκ τῶν ὁποίων δὲν θέλετε τρώγει· ὁ ἀετὸς καὶ ὁ γρυπαετὸς καὶ ὁ μελαναετὸς
13 καὶ ὁ γυπαετὸς καὶ ὁ ἴκτινος καὶ ὁ γὺψ κατὰ τὸ εἶδος αὑτοῦ,
14 καὶ πᾶς κόραξ κατὰ τὸ εἶδος αὑτοῦ,
15 καὶ ἡ στρουθοκάμηλος καὶ ἡ γλαὺξ καὶ ὁ ἴβις καὶ ὁ ἱέραξ κατὰ τὸ εἶδος αὑτοῦ,
16 ὁ νυκτικόραξ καὶ ἡ μεγάλη γλαὺξ καὶ ὁ κύκνος,
17 καὶ ὁ πελεκὰν καὶ ἡ κίσσα καὶ ἡ αἴθυια,
18 καὶ ὁ πελαργὸς καὶ ὁ ἐρωδιὸς κατὰ τὸ εἶδος αὑτοῦ καὶ ὁ ἔπωψ καὶ ἡ νυκτερίς.
19 Καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τὰ πτερωτὰ εἶναι ἀκάθαρτα εἰς ἐσᾶς· δὲν θέλουσι τρώγεσθαι.
20 Πᾶν πτηνὸν καθαρὸν θέλετε τρώγει.
21 Οὐδὲν θνησιμαῖον θέλετε τρώγει· εἰς τὸν ξένον τὸν ἐντὸς τῶν πυλῶν σου θέλεις δίδει αὐτά, διὰ νὰ τρώγῃ αὐτό· ἤ θέλεις πωλεῖ αὐτὸ εἰς ἀλλογενῆ· διότι λαὸς ἅγιος εἶσαι εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σου. Δὲν θέλεις ἐψήσει ἐρίφιον ἐν τῷ γάλακτι τῆς μητρὸς αὐτοῦ.
22 Θέλεις ἐξάπαντος δεκατίζει πάντα τὰ γεννήματα τοῦ σπόρου σου, τὰ ὁποῖα φέρει ὁ ἀγρὸς κατ᾿ ἔτος.
23 Καὶ θέλεις τρώγει ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ἐν τῷ τόπῳ ὅντινα ἐκλέξῃ διὰ νὰ θέσῃ τὸ ὄνομα αὑτοῦ ἐκεῖ, τὸ δέκατον τοῦ σίτου σου, τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου, καὶ τὰ πρωτότοκα τῶν βοῶν σου καὶ τῶν προβάτων σου· διὰ νὰ μάθῃς νὰ φοβῆσαι πάντοτε Κύριον τὸν Θεὸν σου.
24 Καὶ ἐὰν ἡ ὁδὸς ἦναι πολὺ μακρὰν διὰ σέ, ὥστε νὰ μή δύνασαι νὰ φέρῃς αὐτά, ἤ ἐὰν ὁ τόπος ἀπέχῃ πολὺ ἀπὸ σοῦ, ὅντινα ἐκλέξῃ Κύριος ὁ Θεὸς σου διὰ νὰ θέσῃ ἐκεῖ τὸ ὄνομα αὑτοῦ, ὅτε σὲ ηὐλόγησε Κύριος ὁ Θεὸς σου,
25 τότε θέλεις ἐξαργυρώσει αὐτά, καὶ θέλεις κομποδέσει τὸ ἀργύριον εἰς τὴν χεῖρά σου καὶ ὑπάγει εἰς τὸν τόπον ὅντινα ἐκλέξῃ Κύριος ὁ Θεὸς σου·
26 καὶ θέλεις δώσει τὸ ἀργύριον ἀντὶ ὁποιουδήποτε πράγματος ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου, ἀντὶ βοῶν ἤ ἀντὶ προβάτων ἤ ἀντὶ οἴνου ἤ ἀντὶ σίκερα ἤ ἀντὶ ὁποιουδήποτε πράγματος ὀρέγεται ἡ ψυχή σου· καὶ θέλεις τρώγει ἐκεῖ ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, καὶ θέλεις εὐφρανθῆ, σὺ καὶ ὁ οἶκός σου
27 καὶ ὁ Λευΐτης ὁ ἐντὸς τῶν πυλῶν σου· δὲν θέλεις ἐγκαταλείψει αὐτόν· διότι δὲν ἔχει μερίδα οὐδὲ κληρονομίαν μετὰ σοῦ.
28 Εἰς τὸ τέλος τοῦ τρίτου ἔτους, θέλεις ἐκφέρει πᾶν τὸ δέκατον τῶν γεννημάτων σου τοῦ ἔτους ἐκείνου, καὶ θέλεις ἐναποθέτει ἐντὸς τῶν πυλῶν σου·
29 καὶ ὁ Λευΐτης, διότι δὲν ἔχει μερίδα οὐδὲ κληρονομίαν μετὰ σοῦ, καὶ ὁ ξένος καὶ ὁ ὀρφανὸς καὶ ἡ χήρα, οἵτινες εἶναι ἐντὸς τῶν πυλῶν σου, θέλουσιν ἔρχεσθαι καὶ θέλουσι τρώγει καὶ χορταίνει διὰ νὰ σὲ εὐλογήσῃ Κύριος ὁ Θεὸς σου εἰς πάντα τὰ ἔργα τῆς χειρὸς σου ὅσα ἐργάζεσαι. |
