1 Κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν εἶπε Κύριος πρὸς ἐμέ, Λατόμησον εἰς σεαυτὸν δύο πλάκας λιθίνας ὡς τὰς πρώτας, καὶ ἀνάβα πρὸς ἐμὲ εἰς τὸ ὄρος, καὶ κάμε εἰς σεαυτὸν κιβωτὸν ξυλίνην.
2 Καὶ ἐγὼ θέλω γράψει ἐπὶ τὰς πλάκας τὰ λόγια τὰ ὁποῖα ἦσαν εἰς τὰς πρώτας πλάκας, τὰς ὁποίας συνέτριψας, καὶ θέλεις ἐναποθέσει αὐτὰς ἐν τῇ κιβωτῷ.
3 Καὶ ἔκαμα κιβωτὸν ἐκ ξύλου σιττίμ, καὶ ἐλατόμησα δύο πλάκας λιθίνας ὡς τὰς πρώτας, καὶ ἀνέβην εἰς τὸ ὄρος, ἔχων τὰς δύο πλάκας εἰς τὰς χεῖράς μου.
4 Καὶ ἔγραψεν ἐπὶ τὰς πλάκας, κατὰ τὴν γραφήν τὴν πρώτην, τὰς δέκα ἐντολάς, τὰς ὁποίας ἐλάλησε Κύριος πρὸς ἐσᾶς ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρός, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς συνάξεως· καὶ ἔδωκεν αὐτὰς ὁ Κύριος εἰς ἐμέ.
5 Καὶ ἐπιστρέψας κατέβην ἀπὸ τοῦ ὄρους καὶ ἐνέθεσα τὰς πλάκας ἐν τῇ κιβωτῷ τὴν ὁποίαν ἔκαμον· καὶ εἶναι ἐκεῖ, καθὼς προσέταξεν εἰς ἐμὲ ὁ Κύριος.
6 Καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ἐσηκώθησαν ἀπὸ Βηρὼθ-βενὲ-ἰακὰν εἰς Μοσερά. Ἐκεῖ ἀπέθανεν ὁ Ἀαρὼν καὶ ἐκεῖ ἐτάφη· καὶ ἱεράτευσεν Ἐλεάζαρ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ᾿ αὐτοῦ.
7 Ἐκεῖθεν ἐσηκώθησαν εἰς Γαδγὰδ καὶ ἀπὸ Γαδγὰδ εἰς Ἰοτβαθά, γῆν ποταμῶν ὑδάτων.
8 Κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐξεχώρισεν ὁ Κύριος τὴν φυλήν τοῦ Λευΐ, διὰ νὰ βαστάζῃ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου, νὰ παρίσταται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου διὰ νὰ ὑπηρετῇ αὐτόν, καὶ νὰ εὐλογῇ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
9 Διὰ τοῦτο δὲν ἔχουσιν οἱ Λευΐται μερίδιον ἤ κληρονομίαν μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν αὑτῶν· ὁ Κύριος εἶναι ἡ κληρονομία αὐτῶν, καθὼς Κύριος ὁ Θεὸς σου ὑπεσχέθη εἰς αὐτούς.
10 Καὶ ἐγὼ ἐστάθην ἐπὶ τοῦ ὄρους, ὡς τὸ πρότερον, τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας· καὶ εἰσήκουσέ μου ὁ Κύριος καὶ ταύτην τὴν φοράν, καὶ δὲν ἠθέλησεν ὁ Κύριος νὰ σὲ ἐξολοθρεύσῃ.
11 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ἐμέ, Σηκώθητι, προπορεύου τοῦ λαοῦ, διὰ νὰ εἰσέλθωσι καὶ κληρονομήσωσι τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ὥμοσα πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν νὰ δώσω εἰς αὐτούς.
12 Καὶ τώρα, Ἰσραήλ, τί ζητεῖ Κύριος ὁ Θεὸς σου παρὰ σοῦ, εἰμή νὰ φοβῆσαι Κύριον τὸν Θεὸν σου, νὰ περιπατῇς εἰς πάσας τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ καὶ νὰ ἀγαπᾷς αὐτόν, καὶ νὰ λατρεύῃς Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου,
13 νὰ φυλάττῃς τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου καὶ τὰ διατάγματα αὐτοῦ, τὰ ὁποῖα ἐγὼ προστάζω εἰς σὲ σήμερον διὰ τὸ καλὸν σου;
14 Ἰδού, Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου εἶναι ὁ οὐρανὸς καὶ ὁ οὐρανὸς τῶν οὐρανῶν· ἡ γῆ καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ.
15 Καὶ ὅμως τοὺς πατέρας σου προετίμησεν ὁ Κύριος, νὰ ἀγαπᾷ αὐτούς, καὶ ἐξέλεξε τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς, ἐσᾶς παρὰ πάντας τοὺς λαούς, καθὼς εἶναι τὴν ἡμέραν ταύτην.
16 Περιτέμετε λοιπὸν τὴν ἀκροβυστίαν τῆς καρδίας σας καὶ μή σκληρύνητε πλέον τὸν τράχηλόν σας.
17 Διότι Κύριος ὁ Θεὸς σας εἶναι Θεὸς τῶν θεῶν καὶ Κύριος τῶν κυρίων, Θεὸς μέγας, ἰσχυρὸς καὶ φοβερός, μή ἀποβλέπων εἰς πρόσωπον μηδὲ λαμβάνων δῶρον·
18 ποιῶν κρίσιν εἰς τὸν ὀρφανὸν καί εἰς τὴν χήραν, καὶ ἀγαπῶν τὸν ξένον, δίδων εἰς αὐτὸν τροφήν καὶ ἐνδύματα.
19 Ἀγαπᾶτε λοιπὸν τὸν ξένον· διότι σεῖς ξένοι ἐστάθητε ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου.
20 Κύριον τὸν Θεὸν σου θέλεις φοβεῖσθαι αὐτὸν θέλεις λατρεύει, καὶ εἰς αὐτὸν θέλεις εἶσθαι προσηλωμένος, καὶ εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ θέλεις ὁμνύει.
21 Αὐτὸς εἶναι καύχημά σου, καὶ αὐτὸς εἶναι Θεὸς σου, ὅστις ἔκαμε διὰ σὲ τὰ μεγάλα ταῦτα καὶ τρομερά, τὰ ὁποῖα εἶδον οἱ ὀφθαλμοὶ σου.
22 Μετὰ ἑβδομήκοντα ψυχῶν κατέβησαν οἱ πατέρες σου εἰς τὴν Αἴγυπτον, καὶ τώρα Κύριος ὁ Θεὸς σου σὲ κατέστησεν ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ κατὰ τὸ πλῆθος. |