1 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Λάλησον πρὸς τοὺς ἱερεῖς τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀαρών, καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Οὐδεὶς θέλει μιανθῆ μεταξὺ τοῦ λαοῦ αὑτοῦ διὰ νεκρόν·
2 εἰ μή διὰ τὸν συγγενῆ αὑτοῦ τὸν πλησιέστερον, διὰ τὴν μητέρα αὑτοῦ καὶ διὰ τὸν πατέρα αὑτοῦ καὶ διὰ τὸν υἱὸν αὑτοῦ καὶ διὰ τὴν θυγατέρα αὑτοῦ καὶ διὰ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ,
3 καὶ διὰ τὴν ἀδελφήν αὑτοῦ, παρθένον οσαν, τὴν πλησιεστάτην εἰς αὐτόν, ἥτις δὲν ἔλαβεν ἄνδρα· διὰ ταύτην δύναται νὰ μιανθῇ.
4 Δὲν θέλει μιανθῆ ἀρχηγὸς ὤν τοῦ λαοῦ αὑτοῦ, ὥστε νὰ βεβηλώσῃ ἑαυτόν.
5 Δὲν θέλουσι φαλακρώσει τὴν κεφαλήν αὑτῶν οὐδὲ θέλουσι ξυρίσει τὰ πλάγια τῶν πωγώνων αὑτῶν οὐδὲ θέλουσι κάμει ἐντομίδας ἐπὶ τὰς σάρκας αὑτῶν.
6 Ἃγιοι θέλουσιν εἶσθαι εἰς τὸν Θεὸν αὑτῶν καὶ δὲν θέλουσι βεβηλώσει τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ αὑτῶν· διότι τὰς διὰ πυρὸς γινομένας προσφορὰς τοῦ Κυρίου, τὸν ἄρτον τοῦ Θεοῦ αὑτῶν, προσφέρουσι διὰ τοῦτο θέλουσιν εἶσθαι ἅγιοι.
7 Γυναῖκα πόρνην καὶ βεβηλωμένην δὲν θέλουσι λάβει οὐδὲ γυναῖκα ἀποβεβλημένην ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς αὑτῆς θέλουσι λάβει· διότι ὁ ἱερεὺς εἶναι ἅγιος εἰς τὸν Θεὸν αὑτοῦ.
8 Θέλεις λοιπὸν ἁγιάσει αὐτόν· διότι αὐτὸς τὸν ἄρτον τοῦ Θεοῦ σου προσφέρει· ἅγιος θέλει εἶσθαι εἰς σέ· διότι ἅγιος εἶμαι ἐγὼ ὁ Κύριος, ὁ ἁγιάζων ὑμᾶς.
9 Καὶ θυγάτηρ ἱερέως τινός, ἐὰν βεβηλωθῇ διὰ πορνείας, τὸν πατέρα αὑτῆς αὐτή βεβηλόνει· ἐν πυρὶ θέλει κατακαυθῆ.
10 Καὶ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν αὑτοῦ, ἐπὶ τὴν κεφαλήν τοῦ ὁποίου ἐχύθη τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματος, καὶ ὅστις καθιερώθη διὰ νὰ ἐνδύηται τὰς ἱερὰς στολάς, τὴν κεφαλήν αὑτοῦ δὲν θέλει ἀποκαλύψει, οὐδὲ τὰ ἱμάτια αὑτοῦ θέλει διασχίσει·
11 καὶ εἰς οὐδὲν σῶμα νεκρὸν θέλει εἰσέλθει οὐδὲ διὰ τὸν πατέρα αὑτοῦ ἤ διὰ τὴν μητέρα αὑτοῦ θέλει μιανθῆ.
12 Καὶ ἐκ τοῦ ἁγιαστηρίου δὲν θέλει ἐξέλθει οὐδὲ θέλει βεβηλώσει τὸ ἁγιαστήριον τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ· διότι τὸ ἅγιον ἔλαιον τοῦ χρίσματος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ εἶναι ἐπ᾿ αὐτόν. Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος.
13 Καὶ οὗτος θέλει λάβει γυναῖκα παρθένον·
14 χήραν ἤ ἀποβεβλημένην ἤ βέβηλον ἤ πόρνην, ταύτας δὲν θέλει λάβει· ἀλλὰ παρθένον ἐκ τοῦ λαοῦ αὑτοῦ θέλει λάβει εἰς γυναῖκα.
15 Καὶ δὲν θέλει βεβηλώσει τὸ σπέρμα αὑτοῦ μεταξὺ τοῦ λαοῦ αὑτοῦ· διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος, ὁ ἁγιάζων αὐτόν.
16 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,
17 Εἰπὲ πρὸς τὸν Ἀαρών, λέγων, Ὅστις ἐκ τοῦ σπέρματός σου εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν ἔχει μῶμον, ἄς μή πλησιάσῃ διὰ νὰ προσφέρῃ τὸν ἄρτον τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ·
18 διότι πᾶς ὅστις ἔχει μῶμον δὲν θέλει πλησιάσει· ἄνθρωπος τυφλός, ἤ χωλός, ἤ κολοβομύττης, ἤ ἔχων τι περιττόν,
19 ἤ ἄνθρωπος ὅστις ἔχει σύντριμμα ποδός, ἤ σύντριμμα χειρός,
20 ἤ εἶναι κυρτός, ἤ πολὺ ἰσχνός, ἤ ὅστις ἔχει βεβλαμμένους τοὺς ὀφθαλμούς, ἤ ἔχει ψώραν ξηράν, ἤ λειχῆνα, ἤ εἶναι ἐσπασμένος·
21 οὐδεὶς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ σπέρματος τοῦ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέως, ὅστις ἔχει μῶμον, θέλει πλησιάσει διὰ νὰ προσφέρῃ τὰς διὰ πυρὸς γινομένας προσφορὰς εἰς τὸν Κύριον· μῶμον ἔχει· δὲν θέλει πλησιάσει διὰ νὰ προσφέρῃ τὸν ἄρτον τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ.
22 Θέλει τρώγει τὸν ἄρτον τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ ἐκ τῶν ἁγιωτάτων, καὶ ἐκ τῶν ἁγίων.
23 Πλήν εἰς τὸ καταπέτασμα δὲν θέλει εἰσέρχεσθαι οὐδὲ εἰς τὸ θυσιαστήριον θέλει πλησιάσει, διότι ἔχει μῶμον· διὰ νὰ μή βεβηλώσῃ τὸ ἁγιαστήριόν μου· διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος, ὁ ἁγιάζων αὐτούς.
24 Καὶ ἐλάλησεν ὁ Μωϋσῆς ταῦτα πρὸς τὸν Ἀαρὼν καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πρὸς πάντας τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ. |
