1 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,
2 τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνὸς θέλεις στήσει τὴν σκηνήν, τὴν σκηνήν τοῦ μαρτυρίου.
3 Καὶ θέλεις θέσει ἐκεῖ τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου, καὶ σκεπάσει τὴν κιβωτὸν μὲ τὸ καταπέτασμα.
4 Καὶ θέλεις εἰσάξει τὴν τράπεζαν καὶ διατάξει τὰ διατακτέα ἐπ᾿ αὐτῆς· καὶ θέλεις εἰσάξει τὴν λυχνίαν καὶ ἁνάψει τοὺς λύχνους αὐτῆς.
5 Καὶ θέλεις θέσει τὸ χρυσοῦν θυσιαστήριον τοῦ θυμιάματος ἔμπροσθεν τῆς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐπιβάλει τὸν τάπητα τῆς θύρας εἰς τὴν σκηνήν.
6 Καὶ θέλεις θέσει τὸ θυσιαστήριον τοῦ ὁλοκαυτώματος ἔμπροσθεν τῆς θύρας τῆς σκηνῆς, τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.
7 Καὶ θέλεις θέσει τὸν νιπτῆρα μεταξὺ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ βάλει ὕδωρ ἐν αὐτῷ.
8 Καὶ θέλεις στήσει τὴν αὐλήν κύκλῳ καὶ κρεμάσει τὸ καταπέτασμα τῆς πύλης τῆς αὐλῆς.
9 Καὶ θέλεις λάβει τὸ χριστήριον ἔλαιον καὶ χρίσει τὴν σκηνήν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ, καὶ θέλεις ἁγιάσει αὐτήν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ θέλει εἶσθαι ἁγία.
10 Καὶ θέλεις χρίσει τὸ θυσιαστήριον τοῦ ὁλοκαυτώματος καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ θέλεις ἁγιάσει τὸ θυσιαστήριον· καὶ θέλει εἶσθαι θυσιαστήριον ἁγιώτατον.
11 Καὶ θέλεις χρίσει τὸν νιπτῆρα καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ καὶ ἁγιάσει αὐτόν.
12 Καὶ θέλεις προσαγάγει τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ εἰς τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ νίψει αὐτοὺς μὲ ὕδωρ.
13 Καὶ θέλεις ἐνδύσει τὸν Ἀαρὼν τὰς ἁγίας στολὰς καὶ θέλεις χρίσει αὐτόν, καὶ ἁγιάσει αὐτόν, καὶ θέλει ἱερατεύει εἰς ἐμέ.
14 Καὶ θέλεις προσαγάγει τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ ἐνδύσει αὐτοὺς χιτῶνας.
15 Καὶ θέλεις χρίσει αὐτούς, καθὼς ἔχρισας τὸν πατέρα αὐτῶν, καὶ θέλουσιν ἱερατεύει εἰς ἐμέ· καὶ θέλει εἶσθαι εἰς αὐτοὺς τὸ χρίσμα αὐτῶν πρὸς παντοτεινήν ἱερατείαν εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν.
16 Καὶ ἔκαμεν ὁ Μωϋσῆς κατὰ πάντα ὅσα προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς αὐτόν· οὕτως ἔκαμε.
17 Καὶ τὸν πρῶτον μῆνα τοῦ δευτέρου ἔτους, τὴν πρώτην τοῦ μηνός, ἐστήθη ἡ σκηνή.
18 Καὶ ἔστησεν ὁ Μωϋσῆς τὴν σκηνήν καὶ ἔβαλε τὰ ὑποβάσια αὐτῆς καὶ ἔστησε τὰς σανίδας αὐτῆς καὶ ἔβαλε τοὺς μοχλοὺς αὐτῆς καὶ ἔστησε τοὺς στύλους αὐτῆς.
19 Καὶ ἐξήπλωσε τὰ παραπετάσματα ἐπὶ τὴν σκηνήν, καὶ ἔβαλε τὸ ἐπικάλυμμα τῆς σκηνῆς ἐπ᾿ αὐτήν ἄνωθεν· καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.
20 Καὶ λαβὼν τὸ μαρτύριον ἔθεσεν ἐν τῇ κιβωτῷ, καὶ ἔβαλε τοὺς μοχλοὺς εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ ἔβαλε τὸ ἱλαστήριον ἐπὶ τὴν κιβωτὸν ἄνωθεν,
21 καὶ ἔφερε τὴν κιβωτὸν εἰς τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὸ καλυπτήριον καταπέτασμα καὶ ἐσκέπασε τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου· καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.
22 Καὶ ἔθεσε τὴν τράπεζαν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου κατὰ τὸ μέρος τῆς σκηνῆς τὸ πρὸς βορρᾶν ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματος,
23 καὶ διέταξεν ἐπ᾿ αὐτῆς τοὺς ἄρτους τοὺς διατεταγμένους, ἐνώπιον Κυρίου· καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.
24 Καὶ ἔθεσε τὴν λυχνίαν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἀπέναντι τῆς τραπέζης κατὰ τὸ μέρος τῆς σκηνῆς τὸ πρὸς μεσημβρίαν,
25 καὶ ἀνῆψε τοὺς λύχνους ἐνώπιον Κυρίου· καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.
26 Καὶ ἔθεσε τὸ χρυσοῦν θυσιαστήριον ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος,
27 καὶ ἐθυμίασεν ἐπ᾿ αὐτοῦ εὐῶδες θυμίαμα· καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.
28 Καὶ ἐπέθηκε τὸν τάπητα εἰς τὴν θύραν τῆς σκηνῆς.
29 Καὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ ὁλοκαυτώματος ἔθεσε παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς, τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ προσέφερεν ἐπ᾿ αὐτοῦ τὸ ὁλοκαύτωμα καὶ τὴν ἐξ ἀλφίτων προσφοράν· καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.
30 Καὶ ἔθεσε τὸν νιπτῆρα μεταξὺ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἔβαλεν ἐν αὐτῷ, ὕδωρ, διὰ νὰ νίπτωνται·
31 καὶ ἔνιπτον ἐξ αὐτοῦ ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰς χεῖρας αὑτῶν καὶ τοὺς πόδας αὑτῶν.
32 Ὅτε εἰσήρχοντο εἰς τὴν σκηνήν τοῦ μαρτυρίου καὶ ὅτε προσήρχοντο εἰς τὸ θυσιαστήριον, ἐνίπτοντο καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.
33 Καὶ ἔστησε τὴν αὐλήν κύκλῳ τῆς σκηνῆς καὶ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐκρέμασε τὸν τάπητα τῆς πύλης τῆς αὐλῆς. Καὶ συνετέλεσεν ὁ Μωϋσῆς τὸ ἔργον.
34 Τότε ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὴν σκηνήν τοῦ μαρτυρίου καὶ δόξα Κυρίου ἐνέπλησε τὴν σκηνήν.
35 Καὶ δὲν ἠδυνήθη ὁ Μωϋσῆς νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν σκηνήν τοῦ μαρτυρίου· διότι ἡ νεφέλη ἐκάθητο ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ δόξα Κυρίου ἐνέπλησε τὴν σκηνήν.
36 Καὶ ὅτε ἡ νεφέλη ἀνέβαινεν ἐπάνωθεν τῆς σκηνῆς, οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ἐσηκόνοντο καθ᾿ ὅλας αὑτῶν τὰς ὁδοιπορίας·
37 ἄν ὅμως ἡ νεφέλη δὲν ἀνέβαινε, τότε δὲν ἐσηκόνοντο μέχρι τῆς ἡμέρας τῆς ἀναβάσεως αὐτῆς.
38 διότι ἡ νεφέλη τοῦ Κυρίου ἦτο ἐπὶ τῆς σκηνῆς τὴν ἡμέραν, καὶ πῦρ ἦτο ἐπ᾿ αὐτῆς τὴν νύκτα, ἐνώπιον παντὸς τοῦ οἴκου Ἰσραήλ· καθ᾿ ὅλας αὐτῶν τάς ὁδοιπορίας. |